Als je een klein, draagbaar apparaatje op je vingertop plakt en het over een glad oppervlak, zoals een touchscreen, beweegt, kun je digitale texturen voelen, zoals denim of mesh.
Het apparaat, ontworpen door onderzoekers van de Northwestern University, is het eerste in zijn soort dat ‘menselijke resolutie’ bereikt, wat betekent dat het nauwkeuriger kan overeenkomen met de complexe manier waarop een menselijke vingertop de wereld waarneemt.
Bij eerdere pogingen tot haptische apparaten als deze, “als je ze eenmaal met echte texturen vergelijkt, besef je dat er nog steeds iets ontbreekt”, zegt Sylvia Tan, een doctoraalstudente aan Northwestern en een van de auteurs van een nieuwe studie in Vooruitgang in de wetenschap op onderzoek. “Het is dichtbij, maar nog niet helemaal. Ons werk probeert ons een stap dichter bij dat doel te brengen.”
Het draagbare apparaat, gemaakt van flexibel, flinterdun latex, heeft kleine knooppunten die precies in de huid drukken en tot 800 keer per seconde kunnen bewegen. Apparaten uit het verleden hadden een lage resolutie: het tastbare equivalent van een gepixeld beeld of een vroege film uit de jaren 1890 met zo weinig frames dat beweging schokkerig lijkt. Het gebruik van knooppunten en hun opstelling in een bepaalde dichtheid verbetert deze resolutie.
Eerdere apparaten waren ook omvangrijk. De nieuwe ultradunne technologie, die minder dan één gram weegt, is ontworpen om comfortabel te dragen. “Een belangrijk doel was om het heel licht te maken, zodat je niet afgeleid wordt”, zegt Tan. “En iets (creëren) dat wij ‘tastbaar transparant’ noemen: dat betekent dat je, zelfs als je het draagt, nog steeds de echte wereld kunt waarnemen, zodat je dagelijkse activiteiten kunt uitvoeren.”
In het onderzoek konden gebruikers stoffen zoals corduroy of leer met een nauwkeurigheid van 81% identificeren. De technologie is nog in ontwikkeling, maar zou het in de toekomst mogelijk kunnen maken om producten waar te nemen tijdens het online winkelen. Het zou ook directere toepassingen kunnen hebben voor mensen met een beperkt gezichtsvermogen, zoals het mogelijk maken om een tactiele kaart waar te nemen of tekst op een braillescherm te vertalen zonder een groot, duur apparaat. Op apparaten zoals magnetrons, waar fysieke knoppen vaak zijn vervangen door platte touchscreens, kan de wearable iemand met een visuele beperking helpen te weten waar hij moet drukken.
Het zou ook kunnen helpen bij het verbeteren van mens-robot-interfaces. “Op medisch gebied is de Robot Da Vinci het heeft een geweldige kinesthetische krachtfeedback”, zegt Tan. “Maar een chirurg precies laten voelen wat er op de top van je vinger gebeurt terwijl je de hoek van je vinger beweegt, is gewoon niet het geval. En dit is van groot belang voor hoogopgeleide werknemers.”
