Ik hoorde dat je moeder wagashi (Japanse snoepjes) maker was en ik was benieuwd of dat enige invloed op je had.
Hij is nu 87 en gepensioneerd, maar hij maakte vroeger handgemaakte wagashi. Mijn zus woont nu bij haar. Toen ik een kind was, maakte mijn moeder niet alleen wagashi, maar naaide ze ook kleding op haar huisnaaimachine voor een plaatselijke kledingwinkel. Ze maakte vaak kleding voor mij. Al sinds ik een kind was, hield ik er niet van om dezelfde kleding te dragen als alle anderen. Ze verruilde kant-en-klare kleding voor mij, waarbij gewone mouwen omgevormd werden tot pofmouwen of afslankende wijde pijpen. Dus ik denk dat mijn liefde voor het maken van kleding misschien wel van mijn moeder komt. Toen ik jonger was, bracht ik veel tijd door in kringloopwinkels en reisde ik alleen naar het buitenland. Ik heb altijd van kleding gehouden, dat is alles.
Ik kan me voorstellen dat het kind dat je was direct verbonden is met de persoon die je nu bent.
Zelfs nu, als ik het gevoel heb dat iets niet cool is, kan ik nooit een compromis sluiten. Het maakt niet uit hoeveel het verkoopt, het is een nee. Ik denk dat ik altijd zal zeggen: “Ik hou ervan om kleding te maken.”
Mode en tijdschriften zijn de afgelopen tien jaar veel veranderd, toch?
De grootste verandering is volgens mij de sociale media. Onze filosofie bij het maken van kleding is niet veranderd. We willen gewoon doorgaan met het maken van kleding voor het dagelijks leven van mensen.
Sacai heeft een uitzonderlijk hoog verkooppercentage van wat u produceert, nietwaar?
Zeker, het is niet nul, maar wij geloven dat alleen produceren wat we nodig hebben onze manier is om duurzaamheid in de praktijk te brengen. Dat onze omzet nog steeds groeit, is te danken aan alle betrokkenen bij Sacai. Het personeel is echt fantastisch.
Is er iets waar u rekening mee houdt bij het opbouwen van uw bedrijf en team?
Ik probeer beslissingen niet alleen te nemen, ik overleg altijd met veel mensen. Ik doe een bewuste poging om een open geest te behouden en wil een omgeving creëren waarin ook nieuwe leden kunnen praten. Ik waardeer de bijdrage van het team. Ze zijn mijn lieveling.
U hebt vaak gezegd dat u “een andere visie wilt zien”. Naarmate het bedrijf is gegroeid, kan ik me voorstellen dat je al een verscheidenheid aan landschappen hebt gezien. Is er nog een uitzicht dat je wilt zien?
In het verleden zou ik me hebben geconcentreerd op ‘hogere’ standpunten, me afvragend waarom een bepaalde journalist niet was gekomen, of mezelf vergelijken met grote merken. Maar de laatste jaren ben ik afgestapt van het denken in termen van hoog of laag. Ik ben nieuwsgieriger geworden naar merken die gewoon cool zijn. Tegelijkertijd ben ik erg opgewonden om te zien hoe Sacai zich zal blijven ontwikkelen. Ik kijk er echt naar uit om te zien wat ik hierna ga doen.
Heb je enige hoop over wat Sacai in de toekomst zou kunnen zijn?
Ik wil vooral dat het mooi is.
En wat betekent ‘cool’ voor jou?
Dit is een moeilijke vraag. Ik denk dat wat echt belangrijk is het vinden van een balans is, het opbouwen van een bedrijf dat ons de vrijheid geeft om te doen waar we van houden, zonder dingen te hoeven doen die we niet leuk vinden. Ik wil ook het gevoel behouden dat ik ‘cool’ ben, wat ook een evenwicht tussen comfort en verrassing inhoudt.
Is het dan de kilheid van het niet bang zijn om risico’s te nemen, zelfs om de verwachtingen te ‘verraden’?
Ik heb het gevoel dat het kunnen delen van die mentaliteit het allerbelangrijkste is. Ik denk dat al het personeel dit begrijpt. Eerlijk gezegd ben ik misschien wel degene die het meeste plezier heeft. Ik ben heel benieuwd waar we over vijf of tien jaar zullen staan. Ik hou echt van deze baan. Misschien volgen de verkopen omdat we het echt leuk hebben.
Hoe u uw werk leuk vindt, is misschien wel de beste vorm van werknemerstraining.
Ik denk dat iedereen het leuk lijkt te hebben. Ze nemen ieder hun verantwoordelijkheid, maar benaderen hun werk met een gevoel van vrijheid.
Toen het gesprek ten einde liep, wendde Abe zich tot de twee vrouwen die naast haar zaten (collega’s op het gebied van communicatie en public relations) en zocht hun stille bevestiging. Het was een klein gebaar, maar veelbetekenend. Er heerst een constante sfeer van echte vrouwelijke kameraadschap rond Abe. Ze wordt altijd voorgesteld omringd door vrouwen, niet alleen medewerkers, maar metgezellen. Natuurlijk zijn er in de wereld van Sacai veel mannen, zowel in het team als in de trouwe klantenkring. Maar er zit iets onmiskenbaar vrouwelijks in de kern van het merk, een gevoeligheid die niet beperkt wordt door geslacht, maar er onmiskenbaar door gevormd wordt. In het begin werd Sacai omschreven als een bedrijf dat “modieuze kleding aanbood die onweerstaanbaar aantrekkelijk was”, een subtiele hybride van stijl en verleiding.
Misschien was dat ook een soort hybride. Maar de kleding die de ontwerper eerst een gevoel van moed gaf, begon al snel anderen aan te moedigen: vrouwen in de eerste plaats, en uiteindelijk ook mannen. Het zijn kledingstukken die fascineren. Kleren die in onverwachte richtingen opstegen. En in hun hart ligt altijd de zoektocht naar iets echts: een ‘hybride manier van leven’ – geen slogan, maar een manier van zijn.
Afkomstig van 10 mannen nummer 62 – VERJAARDAG, EVOLUTIE, TRANSFORMATIE – nu in de kiosk. Bestel uw exemplaar Hier.
Ik fotografeer YOSHIYUKI NAGATOMO
Tekst MITSUKO WATANABE
Redacteur van de sessies SAORI MASUDA
Haar KOTARO
Truc HIER BEN JE gebruiken NARS Cosmetica
