Van Roberto Scucci
| Gepubliceerd
Als ik dacht Mevrouw Doubtfire was een problematische film over een vaderfiguur die zich voordoet als iemand die hij niet is om dichter bij zijn vervreemde kinderen te komen, dus je moet de lat hoger leggen en je ogen richten op 2022 Ik hou van mijn vader. Een catfishing-komedie die even gezond als walgelijk is, dit voertuig van James Morosini is vermoedelijk gebaseerd op gebeurtenissen uit het echte leven van de schrijver / regisseur, wat naar ik hoop een overdreven verhaal is omdat het hard gaat op zijn griezelige factor.
Deze wilde rit van vaderlijke liefde in de vorm van verkeerd gehanteerde manipulatie zal je zo intens doen huiveren dat je in je hand bijt als je geen nagels meer hebt om op te kauwen, maar het zal je ook overvallen met een onverwachte golf van hitte precies op het moment dat je beseft hoe rommelig het uitgangspunt is.
Ongemakkelijk tot het punt dat lachen je enige verdedigingsmechanisme wordt, Ik hou van mijn vader zal je doen nadenken over online daten, omdat je nooit echt weet wie er aan de andere kant van die eerste berichten staat. Misschien wil je het niet weten, vooral niet als je je een beetje op je gemak voelt met je langeafstandsrelatie.
Een digitale twijfel
Patton Oswalt Daar is Chuck Ik hou van mijn vadereen afwezige vader die opnieuw in het leven van zijn zoon Franklin (James Morosini) wil duiken nadat hij keer op keer heeft bewezen dat hij een incompetente vader is. Chuck houdt Franklin in de gaten via zijn ex-vrouw Diane (Amy Landecker) en raakt ervan overtuigd dat het een goed idee is om een nepprofiel op sociale media te maken door zich voor te doen als Becca (Claudia Sulewski), een plaatselijke serveerster die in zijn kleine stadje in Maine woont. Chuck negeert de waarschuwingen van zijn collega Jimmy (Lil Rel Howery) en wendt zich tot Franklin en het klikte meteen tussen de twee.
Dit is fantastisch nieuws voor Franklin, die een therapeut (Ricky Pak) bezoekt voor vertrouwensproblemen die duidelijk voortkomen uit zijn gespannen relatie met zijn vader. Franklin is zich er totaal niet van bewust dat hij door Chuck wordt gespeeld en wordt smoorverliefd op Becca. Hun online relatie wordt snel intenser door intieme tekstuitwisselingen die Chuck beheert met de hulp van zijn collega en romantische interesse, Erica (Rachel Dratch).
Wanneer Franklin besluit dat hij naar Maine wil reizen om Becca persoonlijk te ontmoeten, begint Chucks plan in duigen te vallen. Nu moet hij motelkamers delen met zijn zoon op straat, terwijl hij de leugen in stand houdt, in de hoop dat deze bizarre schertsvertoning hun relatie op de een of andere manier zal herstellen.
Het is niet wat, het is hoe
Hoe rommelig het verhaal ook is Ik hou van mijn vaderer is een vreemde laag van heilzaamheid die alles nog weerzinwekkender maakt. Elke keer dat Franklin zich openstelt voor Becca, stelt hij zich voor dat ze fysiek naast hem zit. Ze praten over trauma’s uit het verleden, nemen elkaar in vertrouwen, en soms worden dingen heftig en zwaar. Het laat je begrijpen hoe diep Franklin verliefd wordt op iemand die niet bestaat en in werkelijkheid zijn vader is.
Enkele van de grappigste momenten van de film komen doordat Chuck moeite heeft om deze gesprekken te verwerken. Ze weet dat ze vanuit de andere kamer sms’t en dat de echte Becca geen idee heeft dat Franklin bestaat. Hem zien kronkelen terwijl hij zich voorstelt dat zijn zoon hem kust terwijl hij de antwoorden opschrijft, is komisch goud, zelfs als je meteen spijt hebt van het lachen.
Als Mevrouw DoubtfireWanneer goede bedoelingen veranderen in vreselijke manipulatie, beginnen Chuck en Franklin eindelijk een band te krijgen. Chuck blijft Franklin aanmoedigen om Becca te achtervolgen, omdat de relatie Franklin uit zijn schulp haalt en hem meer zelfvertrouwen geeft. Vreselijke vader of niet, hij probeert de zaken recht te zetten, wat hem dwingt de zwendel voort te zetten, ook al woont de echte Becca, onbewust in deze situatie meegesleurd, te dichtbij om troost te bieden.
Wat een zieke manier om een band op te bouwen
Ik hou van mijn vader het lijkt misschien een wrede oefening in ineenkrimpende komedie, maar het is een verrassend lieve kijk op hoe ver iemand gaat om dicht bij zijn familie te zijn. Aan de ene kant sympathiseer je met Chuck omdat hij op spectaculaire wijze probeerde en faalde. Maar zodra je beseft welke emotionele schade hij actief toebrengt, wordt het bijna onmogelijk om voor hem te pleiten. Franklin, die zo’n vriendelijke en enthousiaste jongen is die zijn plek in de wereld probeert te vinden, verdient het niet om op deze manier gemanipuleerd te worden. Het geluk dat hij voelt als hij contact maakt met Becca is hartverscheurend omdat je weet dat het op een leugen is gebaseerd.
Chuck is zo overtuigend dat het, zelfs als een volledig geïnformeerde kijker, gemakkelijk is om even voor de romantiek te vallen, om vervolgens terug te keren naar de realiteit en te bedenken dat Franklin zijn vader cyber-afpakt.
Het gezonde in evenwicht brengen met het diep verknoeide, Ik hou van mijn vader het is het soort film dat je tegelijkertijd aan het lachen en naar adem doet snakken. Als je wilt zien hoe Chuck deze leugen tot het breekpunt duwt, kun je hem nu streamen Hulu.
