Ik ontmoette Miriam Marlene zowel als kunstenaar als als vriendin en ik was sprakeloos. Een camera altijd in haar tas, gekleurd haar en een gevoel van verwondering dat nooit vervaagt Miriam benadert het leven met dezelfde nieuwsgierigheid die haar foto’s kenmerkt. Sinds hij op dertienjarige leeftijd begon met fotograferen, is fotografie zijn manier om verbinding te maken, te observeren en een beetje te verbergen. Zijn wereld is opgebouwd uit cinema, spontaniteit en humor, waarbij elk frame sporen van speelsheid en oprechtheid met zich meedraagt. Of ze nu een vriendin vraagt om druiven met hun voeten te eten of iconen als Marilyn Manson en Lindsay Usich fotografeert, Miriam houdt haar blik eerlijk en menselijk.
Zijn foto’s, vaak gekleurd met surrealistische of nostalgische tinten, balanceren het onverwachte met tederheid. Tussen fantasie en dagelijkse ontmoetingen creëert hij visuele verhalen die meer doen dan alleen het gevoel van leven documenteren. Zijn zines, zijn hond Lou, zijn avonturen in de natuur en zijn fascinatie voor willekeur voeden dit vreemde en prachtige ecosysteem. Voor Miriam is fotografie geen kwestie van controle, maar van vertrouwen in timing, in ongelukken, in intuïtie. Het resultaat is een universum dat zowel intiem als absurd is, waar de grens tussen kunstenaar en onderwerp zachtjes verdwijnt.
Miriam, hoe was Parijs voor jou?
Bedankt voor het vragen! Parijs was geweldig, ik heb wat persoonlijke shoots gedaan en wat backstage-werk. Ook bezocht ik het kleinste straatje en het oudste huis van Parijs.
Zijn er artiesten of muzikanten waarvan je droomt om te fotograferen?
Het is moeilijk om er maar één te kiezen, maar ik droom er absoluut van om Iggy Pop te vangen met zijn kaketoe Biggy Pop, Nina Hagen en Alice Cooper. Alice Cooper was mijn eerste cd die ik ooit kocht, en ik hou van dat soort momenten waarop de cirkel rond is.
Kun je me vertellen over een volkomen willekeurige obsessie die je onlangs hebt gehad, iets dat totaal onnodig is, maar waar je belachelijk blij van wordt?
Haha, eigenlijk, katapulten! Elke keer als ik met mijn hond ga wandelen, kom ik veel stokken tegen die perfecte draagbanden zouden zijn.
Je fotografeert altijd muziekartiesten of belangrijke modefiguren, niet alleen modellen. Hoe kies je deze mensen?
Hmm, ik denk er niet veel over na. Ik vraag mensen die ik interessant vind om vast te leggen of zij vragen mij…
Je hebt iconische artiesten en beroemdheden als Marilyn Manson en Lindsay Usich gefotografeerd. Hoe ga je om met onderwerpen met zo’n sterke persoonlijkheid zonder je stijl te verliezen?
Ik heb het gevoel dat ik veel mensen fotografeer met wie ik een stijl deel, of tijdloze portretten probeer te maken.
Hoe balanceer je de volledige creatieve controle met de spontaniteit die naar voren komt uit je onderwerpen of onverwachte situaties?
Voor mij is spontaniteit de leidraad tijdens de fotoshoot, ik leg graag vast wat er op dat moment gebeurt. Zoals het weer of mensen die door het beeld lopen. Ik heb ooit een fotoshoot gedaan in Mexico en er verscheen onverwachts een enorme leguaan, het was een totaal willekeurig moment dat dit tot het hoogtepunt van de shoot maakte.
Vertel me over je hond Lou, ik weet dat hij belangrijk voor je is, heeft hij je geholpen in moeilijke tijden?
Ze is zeker een geweldige metgezel! Ik ben opgegroeid met dieren, bij ze zijn maakt me gelukkig.
Ik zal eerlijk zijn, Miriam, je hebt minstens vijf artiesten gefotografeerd waar ik van droomde sinds ik een kind was. Hoe voelt het om deze geweldige artiesten te fotograferen?
Ik herinner me dat ik vele jaren geleden een beroemde acteur aan het fotograferen was, ik jeukte zenuwachtig aan mijn neus en hij keek me aan en vroeg: “Wat is er aan de hand met je neus?” En ik zei “het jeukt” haha
Nu ben ik zeker rustiger, ik heb meer ervaring en ik zie ze niet als verschillende mensen. Hun managers zouden mij zenuwachtiger maken dan de daadwerkelijke persoon die fotografeert.
Wat mis je het meest aan je puberteit?
Ik ben altijd bij mijn tweelingzus. Nu leven we in verschillende steden en leven we totaal verschillende levens.
““Filmfoto’s zien er realistischer uit, en als ik film maak, maak ik minder foto’s, waardoor ik me meer op elke opname kan concentreren.”“
Als jouw foto een liedje zou zijn, wat zou dat dan zijn en waarom?
“Ik heb een camera gekregen van de wilde man Fischer”
Als je niet de wereld fotografeert of mensen als Ronald McDonald aankleedt, wat is dan het rare kleine ritueel dat je gezond houdt?
Ga op avontuur in de natuur, luister naar podcasts over echte misdaad of maak thuis knutselwerkjes
Welk nummer zou, als het herhaaldelijk wordt gespeeld, de chaos en vreugde in je leven op dit moment perfect samenvatten?
Rode Zebra: Ik kan niet in een woonkamer wonen
Heb je ooit iets heel impulsiefs gedaan op de set, wat uiteindelijk een favoriete shoot werd?
Ik vraag mijn vriendin om druiven met haar voeten te eten!
Je begon op je dertiende met fotografie om je achter de camera te verschuilen. Voel jij je nog steeds een beetje ‘verborgen’ achter je lens, of is het een manier geworden om jezelf te laten zien?
Het helpt me zeker nog steeds om gemakkelijker contact te maken met mensen op een manier die ik niet zou doen als ik geen foto’s zou maken. Ik denk dat hij zich nog iets meer verbergt.
Je hebt gezegd dat Los Angeles ‘gekke mensen’ aantrekt die je graag fotografeert. Kun je een moment beschrijven waarin iemand die volkomen onvoorspelbaar was, uiteindelijk jouw favoriete foto maakte?
Ik heb een fotoshoot gedaan met een muzikant en we hadden het idee om een foto te maken waarin hij doet alsof hij van de trap valt. Maar uiteindelijk gleed hij ondersteboven! Gelukkig raakte hij niet gewond, maar ik ben er vrij zeker van dat dat niet zijn plan was. De foto is echt grappig geworden!
De foto van Ronald McDonald’s laat je liefde voor speelse esthetiek zien. Zijn er nog andere merken, iconen of personages waarvan je droomt om ze te transformeren in een surrealistische fotoshoot?
Ik zou heel graag een surrealistische fotoshoot willen doen voor een vegetarische burger van McDonald’s.
Wat doe je als je geen foto’s maakt, hoe laad je op?
Slapen haha
Wat verwacht je voor 2026, of beter gezegd, misschien maakt het je ongerust, wat verwacht je voor de toekomst?
Dit maakt me erg ongerust, ik hoop een fotografieboek of een tentoonstelling te maken. Of allebei!
Je fotografeert grotendeels analoog en maakt zelden gebruik van nabewerking. Was dit vanaf het begin een bewuste beslissing of iets dat zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld?
Ik houd het liever vrij simpel als het gaat om apparatuur en postproductie. Te veel opties kunnen voor mij overweldigend zijn. Filmfoto’s zien er realistischer uit, en als ik film maak, maak ik meestal minder foto’s, waardoor ik me meer kan concentreren op het vastleggen van elke opname.
Je beelden zien er vaak uit als fantasiewerelden of droomlandschappen. Hoeveel is fantasie en hoeveel is autobiografisch?
Ik put troost uit fantasie, dus ik zou niet zeggen dat mijn werk autobiografisch is. Mijn beelden richten zich meer op datgene waartoe ik mij aangetrokken voel, in plaats van mijn persoonlijke verhaal te onthullen. Ze dienen als een platform voor mijn verbeelding, waardoor ik droomwerelden kan creëren zonder noodzakelijkerwijs veel van mezelf bloot te leggen.
Wanneer u een project publiceert of deelt, geeft u er dan de voorkeur aan dat mensen het vrijelijk interpreteren of wilt u dat zij voelen wat u voelde?
Over het algemeen vind ik het fascinerend hoe verschillende mensen op hun eigen unieke manier interpreteren wat ze zien. Het zou fijn zijn om te kunnen horen wat ik hoorde.
Je hebt zines en persoonlijke projecten gemaakt. Hoe anders is deze ervaring vergeleken met het werken aan commissies voor tijdschriften of klanten?
Fanzines en persoonlijke projecten hebben geen druk om een specifiek resultaat te bereiken. Anders dan de commissie waar sprake is van moodboards en meer druk.
Is er ooit een shot geweest waarbij de werkelijkheid je verbeelding volledig overtrof?
Ik herinner me een opname op het strand waar de meest onverwachte zonsondergang plaatsvond. Een lucht die ik nog nooit in mijn leven had gezien!
Wat is de meest recente afbeelding die je hebt gemaakt waardoor je je heel emotioneel voelde?
Ik ontdekte een vogelnest op straat, nam het mee naar huis en maakte er wat foto’s van. Ik was gefascineerd door de inspanning die nodig was om het nest te bouwen, met stokken die met elkaar waren verweven en vermengd met veren en verschillende materialen die de vogel had verzameld.
Wat is liefde voor jou?
Mijn familie.
Ik zou heel graag willen dat je praat over jouw concept van mode en vriendschap. Denk je dat vrienden kunnen samenwerken of is het schadelijk? Heb je enige ervaring gehad?
Ik heb een aantal van mijn beste vrienden ontmoet via fotografie en met hen samenwerken aan creatieve projecten is mijn absolute favoriet! Wanneer ik de kans krijg om een team voor een baan te kiezen, probeer ik met vrienden samen te werken.
Interview door CLARISSAVITTORIA C.
