Wat waren de grootste conceptuele of praktische uitdagingen bij het vertalen van zo’n abstract idee – ‘spirituele architectuur’ – naar een tastbare bezoekerservaring?
De uitdaging was niet zozeer het ontwerpen van “spirituele architectuur” als wel het creëren van een omgeving die trouw was aan de visie en artistieke zuiverheid van Sam Keil. Keil Space is niet ontworpen om contemplatieve toestanden op te roepen; het is eerder de combinatie van de sculpturen, hun materialen, het licht, de volumes en de algehele sfeer die op natuurlijke wijze een meeslepende, transformatieve ervaring oplevert. Architectuur wordt zo een verlengstuk van de kunst zelf en begeleidt bezoekers op een emotionele en zintuiglijke reis die geest, lichaam en ziel verenigt zonder theoretische bemiddeling of externe voorschriften.
Hoe verloopt de samenwerking tussen kunstenaar Sam Keil, uzelf en het bredere team (architecten, ontwerpers, onderzoekers) in de praktijk? Is er een gedeelde creatieve taal?
Het werk is ontwikkeld volgens duidelijke richtlijnen, waarbij de creaties van Sam Keil en de actieve betrokkenheid van de bezoeker centraal staan. Zonder een rigide creatieve taal geeft de gedeelde aanpak prioriteit aan een diepe, persoonlijke verbinding met de artistieke reis, terwijl de combinatie van licht, vorm en textuur een dynamische omgeving creëert die emotionele, cognitieve en existentiële reacties stimuleert. Dankzij het meesterschap en onderzoek van Sam Keil is Keil Space een unieke omgeving geworden waar kunst, wetenschap, filosofie en psychologie elkaar kruisen, waardoor de ervaring van degenen die er komen diepgaand wordt vormgegeven.
