“Forever chemicaliën” sterven niet: ze herschikken zichzelf eenvoudigweg. Alleen in plaats van zich te verzamelen in de hel, zoals het oude mariene gezegde luidt, is het in de oceanen, waar dergelijke verbindingen al tientallen jaren worden gedumpt.
Jarenlang heeft Times-milieuverslaggever en Pulitzer-finalist Rosanna Xia verslag gedaan van de erfenis van de chemische DDT, een pesticide dat ooit net zo onschadelijk op mensen werd toegepast als haarlak en leidingwater. In 2020 bracht hij het verhaal naar voren dat vaten met giftig DDT-afval, decennia geleden voor het laatst door de grootste producent, Montrose, naar de oceaanbodem werden gestuurd, dichter bij de kust van Zuid-Californië lagen dan eerder werd gedacht. Zijn lopende onderzoekswerk is nu het onderwerp van een documentaire, ‘Out of Plain Sight’, die Xia samen met Daniel Straub regisseerde. (Volledige openbaarmaking: het werd geproduceerd door LA Times Studios, een dochteronderneming.)
De film is een snelle, urgente uitzending, waarin Xia zelf centraal staat als een onverschrokken ontdekkingsreiziger die langs de getroffen kusten dwaalt en wetenschappers, oceanografen, biologen en natuurexperts ontmoet terwijl ze probeert de effecten van een half miljoen vaten vergeten DDT in kaart te brengen, die in 1972 verboden werd maar nog steeds een impact heeft op een toch al kwetsbaar ecosysteem en de nakomelingen van degenen die eraan worden blootgesteld. Haar inspiratiebron, hierboven aangehaald en te zien in archiefbeelden, is Rachel Carson, wiens baanbrekende boek uit 1962, ‘Silent Spring’, voldoende publieke protesten tegen chemische pesticiden opriep om te leiden tot de oprichting van de Environmental Protection Agency.
Carsons alarmerende alarm was, paradoxaal genoeg, een afwezigheid, die te zien was in de achteruitgang van de vogelpopulaties (vandaar de ‘stilte’ van zijn titel). Xia’s klaroengeschal begint ondertussen met door robots gemaakte beelden van lekkende vaten op de oceaanbodem. Dit is het begin van de voedselketen van zee tot land, die begint met het door DDT aangetaste zeeleven. Microplastics zijn terecht de huidige bête noire, maar we tasten nog steeds in het ongewisse over de causale ramp van chemische vervuiling uit vervlogen tijden. Het is één ding als een bedrijf als het inmiddels ter ziele gegane Montrose ooit geloofde dat niemand hun enorme DDT-afvalverwerkingsoperatie zou opmerken. De zaak is anders, zo betoogt de film, als we ervoor kiezen om niet te worstelen met de gevolgen voor het milieu die vandaag de dag voelbaar zijn.
‘Out of Plain Sight’ streeft ernaar om filmisch levendiger te zijn dan je standaard, met pratende hoofden beladen documentaire. Een korte geschiedenis van DDT, van bedrijfsopwinding over de uitvinding tot protest, wordt weergegeven in een stijlvolle archiefmontage op een gedeeld scherm, ontleend aan educatieve films, journaals en interviews, maar met de soundtrack van The Zombies’ ‘I Don’t Want to Know’ als een brutale toets. En alle interviews van Xia worden in vérité-stijl op de grond opgenomen, een knipoog naar journalistiek in actie, van UC San Diego-laboratoria en reddingsoperaties voor zoogdieren die door kanker getroffen zeeleeuwen behandelen tot de pogingen van microbioloog David Valentine om monsters te verzamelen uit die tijdbomachtige rioolvaten.
Hoewel we films nodig hebben die de journalistiek demystificeren (en Xia is een aantrekkelijke correspondent voor de camera), is dat aspect minder interessant dan het voortstuwende portret van een toegewijde, veelzijdige poging om een nog steeds vitale dreiging bloot te leggen, te begrijpen en, hopelijk, op te ruimen. ‘Out of Plain Sight’ hoeft geen schokkende film te zijn om ons allemaal een waardevol, doorlopend verhaal over een verborgen nachtmerrie over te brengen. Ik moet denken aan een ander beroemd gezegde, dat evenzeer van toepassing is op de levensduur van DDT als dat over de mariniers, van William Faulkner: “Het verleden is nooit dood, het is zelfs niet het verleden.”
“Uit het zicht”
Niet beoordeeld
Duur: 1 uur en 34 minuten
Spelen: Opent vrijdag 21 november op Laemmle NoHo 7



