WAARSCHUWING: PIJNLIJKE INHOUD. Toen de misdaad van Armin Meiwes werd ontdekt, vond een van de meest buitengewone processen in de Duitse geschiedenis plaats, gezien de unieke verdediging van de verdachte: hij had de toestemming van zijn slachtoffer.
Voor zijn buren leek Armin Meiwes een normale, alledaagse man. Hij hielp hen met het repareren van hun auto’s, het maaien van hun gazons en organiseerde ze zelfs voor het avondeten. Maar onder de façade verborg de 42-jarige IT-technicus een angstaanjagend geheim.
Meiwes was een zelfverklaarde kannibaal. In een poging zijn ondenkbare verlangens te vervullen lokte hij een 43-jarige ingenieur uit Berlijn, genaamd Bernd Brandes, naar een ondraaglijke dood. Dit leidde tot een van de meest unieke processen in de Duitse criminele geschiedenis.
Op de eerste dag van het proces zei Meiwes dat het een duistere gedachte was die al een tijdje broeide. “Ik heb altijd een fantasie gehad en die heb ik eindelijk gerealiseerd”, gaf hij huiveringwekkend toe. Volgens de aanklager had Meiwes al vanaf zijn achtste gefantaseerd over het doden en opeten van iemand, een verlangen dat na de dood van zijn moeder in 1999 nog sterker werd.
OM MEER TE WETEN: De zieke kannibaal die een dakloze man heeft afgeslacht en zijn hersenen en oogbol heeft opgegeten, wordt vrijgelatenOM MEER TE WETEN: De man onderging de “ergste executie in de geschiedenis”, waarbij waarnemers walgen van de barbaarse methode
In maart 2001 postte Meiwes op internet over een “goedgebouwde jongeman, die opgegeten wilde worden”. Bernd Brandes reageerde. Op de avond van 9 maart gingen de twee mannen naar de slaapkamer van Meiwes’ boerderij. Meneer Brandes slikte twintig slaappillen en een halve fles schnaps voordat Meiwes, met zijn toestemming, de penis van Brandes afsneed en deze bakte zodat ze beiden konden eten.
Brandes – die op dat moment hevig bloedde – nam toen een bad, terwijl Meiwes een Star Trek-roman las. In de vroege ochtenduren doodde hij zijn slachtoffer uiteindelijk door haar met een groot keukenmes in de nek te steken. Naar verluidt kuste ze hem eerst.
Meiwes hakte meneer Brandes vervolgens in stukken en plaatste verschillende stukken in de vriezer, naast een afhaalpizza, voordat hij zijn schedel in zijn tuin begroef. In de daaropvolgende weken ontdooide en kookte hij delen van het lichaam van Brandes in olijfolie en knoflook, waarbij hij uiteindelijk 20 kg mensenvlees consumeerde voordat de politie uiteindelijk bij hem aan de deur verscheen.
“Met elke hap werd mijn herinnering aan hem sterker”, zei ze via de Guardian. Meiwes vertelde de onderzoekers dat hij zijn slachtoffer – van wie hij zei dat het naar varkensvlees smaakte – een fles Zuid-Afrikaanse rode wijn gaf. Hij had zijn beste bestek tevoorschijn gehaald en de tafel versierd met kaarsen.
De zaak veroorzaakte schokgolven over de hele wereld wereld – en veroorzaakte ook een probleem voor advocaten die ontdekten dat kannibalisme eigenlijk niet illegaal was in Duitsland. In plaats daarvan moesten ze hem aanklagen voor moord wegens seksueel genot en ‘het verstoren van de vrede van de doden’.
Meiwes heeft echter een unieke verdediging: zijn slachtoffer had er feitelijk mee ingestemd om gedood en opgegeten te worden. Tijdens de avond had hij een videoband opgenomen waarop Brandes kennelijk duidelijk maakte dat hij toestemming gaf. Aanklagers zeiden dat Brandes leed aan een ernstige psychiatrische stoornis en ‘een sterk verlangen naar zelfvernietiging’.
Nadat hij Brandes had vermoord, ontmoette de Duitse kannibaal vijf andere mannen die op zijn internetadvertentie reageerden, waaronder een uit Londen. De gebeurtenissen van die nacht werden ontdekt toen een student in juli 2001 een van de nieuwe advertenties van Meiwes vond en hem een e-mail schreef met de vraag of hij daadwerkelijk iemand had vermoord.
Toen Meiwes bevestigend reageerde, gaf de student het e-mailadres van Meiwes door aan de autoriteiten. Op 30 januari 2004 oordeelde de regionale rechtbank van Kassel Meiwes schuldig aan doodslag en veroordeelde hem tot acht jaar en zes maanden gevangenisstraf.
Vervolgens beval het Duitse Federale Hof op 22 april 2005 een nieuw proces nadat de aanklagers in beroep waren gegaan tegen de straf van Meiwes, met het argument dat hij veroordeeld moest worden voor moord omdat hij had gedood voor seksuele bevrediging, een reden die werd bewezen door het feit dat hij de misdaad had gefilmd.
De rechtbank oordeelde dat het oorspronkelijke proces de betekenis van de video had genegeerd door het argument te weerleggen dat Meiwes alleen vermoordde omdat hem werd gevraagd te doden.
Zijn nieuwe proces begon op 12 januari 2006. Een psycholoog zei dat Meiwes mogelijk in herhaling zou vallen, aangezien hij “nog steeds fantasieën had over het verslinden van het vlees van jonge mannen”. Op 10 mei 2006 oordeelde het Oberlandesgericht van Frankfurt am Main Meiwes schuldig aan moord en veroordeelde hem tot levenslange gevangenisstraf.
