Persbureau Reuters publiceerde zaterdag een exclusive relatie bewerend dat de Verenigde Staten “klaar zijn om de komende dagen een nieuwe fase van Venezuela-gerelateerde operaties te lanceren.” Het rapport citeerde vier Amerikaanse functionarissen die op voorwaarde van anonimiteit spraken. Twee functionarissen zeiden dat de geheime operaties waarschijnlijk de eerste stap zouden zijn in deze “nieuwe actie” tegen de Venezolaanse president Nicolas Maduro.
Dit is verre van schokkend nieuws, aangezien de Amerikaanse president Donald Trump ruim een maand geleden zelf aankondigde dat hij de CIA toestemming had gegeven om geheime operaties in Venezuela uit te voeren – een vrij unieke aanpak aangezien je normaal gesproken geen acties uitzendt die eigenlijk geheim zouden moeten zijn.
Hoe dan ook, het is geen geheim dat de Verenigde Staten toezicht hebben gehouden op een enorme militaire opbouw in de regio, waarbij momenteel zo’n 15.000 Amerikaanse troepen daar gestationeerd zijn onder het mom van de strijd tegen ‘narcoterrorisme’. Sinds begin september heeft Trump ook leiding gegeven aan de ongebreidelde buitengerechtelijke executies in de Caribische Zee, waarbij hij herhaaldelijk opdracht gaf tot het bombarderen van wat volgens hem drugssmokkelaars zijn.
Afgezien van het schenden van zowel de internationale als de Amerikaanse wetgeving, leverden de aanvallen weinig anders op dan het terroriseren van lokale vissers.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de Verenigde Staten nog nooit een Hij hield niet van de “War on Drugs”.gezien de handige mogelijkheden die het hele verhaal over de drugsoorlog biedt om over de hele wereld grote schade aan te richten door het westelijk halfrond te militariseren, het criminaliseren van arme Amerikanen en allerlei andere goede dingen.
Het maakt niet uit dat Amerikaanse financiële instellingen al tientallen jaren winst maken uit de internationale drugshandel – of dat “de drugsconnectie van de CIA net zo oud is als de CIA”, zoals een artikel op de website van de New York Times zegt. zet het.
Het mag inmiddels geen verrassing meer zijn dat de president campagne voerde om de Verenigde Staten buiten oorlogen te houden, en dat ook meteen deed bombardeerde Iran heeft nu een ander conflict gevonden waarbij het land betrokken kan worden. En zoals normaal is in de Amerikaanse imperiale strijdlust, houdt de logica van agressie tegen Venezuela geen stand.
De regering-Trump heeft bijvoorbeeld geprobeerd de schuld voor de fentanylcrisis in de Verenigde Staten in de schoenen van Maduro te schuiven. Maar er is een klein probleem: Venezuela produceert niet eens de synthetische opioïde in kwestie.
Zoals NBC News en andere nauwelijks radicale media hebben opgemerkt, zijn de Venezolaanse drugskartels gefocust op de export van cocaïne naar Europa, en niet op fentanyl naar de Verenigde Staten.
Op 13 november zei de Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth – sorry, de Amerikaanse minister van Oorlog Pete Hegseth, tweede administratieve rebranding – gebracht naar X a ervoor zorgen hij vertelde zijn toehoorders dat de massale Amerikaanse militaire opbouw voor de kust van Venezuela een missie is die “ons vaderland verdedigt, narco-terroristen van ons halfrond verwijdert en ons vaderland beschermt tegen de drugs die onze mensen doden.”
Dit is uiteraard dezelfde regering, die gelijk had dreigt te verhongeren ze hebben de Amerikanen verarmd door essentiële voedselhulp te onthouden, wat erop wijst dat het welzijn van “ons volk” niet echt van het grootste belang is.
Denk ook eens aan het feit dat Trump heeft bezuinigd op de federale financiering van programma’s ter preventie van wapengeweld in een land waar massale schietpartijen ze zijn een manier van leven geworden. Blijkbaar, moordpartijen op basisscholen ze “vermoorden ons volk” op een manier die absoluut niets met Venezuela te maken heeft.
Maar het is veel leuker om Maduro van alles de schuld te geven, toch?
Armoede zelf is een belangrijke doodsoorzaak in Amerika, evenals de farmaceutische industrie van het land (over opioïden gesproken). Geen van deze regelrechte crises verdiende echter een enigszins enthousiaste reactie van de dappere verdedigers van het thuisland.
Net als zijn voorganger Hugo ChávezMaduro is lange tijd een doorn in het oog van het Amerikaanse imperium geweest – vandaar de huidige campagne om hem in diskrediet te brengen als ‘narcoterrorist’ en zo de weg vrij te maken voor regimeverandering. Het is ook het favoriete doelwit van minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio, die wordt beschouwd als de belangrijkste architect van de oorlogsplannen van Washington in Venezuela. Rubio, die mogelijk over drie jaar een presidentskandidaat in het vizier heeft, probeert in de gunst te komen bij zijn kiesdistrict in Florida, waartoe fanatiek rechtse leden van de Venezolaanse en Cubaanse diaspora behoren.
Volgens het Reuters-rapport over aanstaande ‘Venezuela-gerelateerde operaties’ vertelden twee van de geraadpleegde Amerikaanse functionarissen aan het persbureau dat ‘een van de overwogen opties een poging was om Maduro omver te werpen’. Als het plan slaagt, zou Rubio zich aansluiten bij de lange lijst van Amerikaanse politici die dodelijke chaos in het buitenland hebben gepropageerd in het belang van politiek gewin in eigen land.
Ondertussen meldde de Washington Post zaterdag dat het Witte Huis “het idee had voorgesteld dat Amerikaanse militaire vliegtuigen pamfletten zouden laten vallen boven Caracas in een psychologische operatie” om Maduro onder druk te zetten.
Het lijkt op een pagina – of een flyer – van de oude Israëlische militaire handleiding.
En terwijl de regering-Trump doorgaat met haar niet zo geheime plannen voor Venezuela, zal een dergelijke hemisferische roekeloosheid noch het thuisland van de Verenigde Staten, noch van iemand anders veilig stellen.
De standpunten in dit artikel zijn die van de auteur en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs het redactionele beleid van Al Jazeera.
