Een van de geweldige concepten van Californië is dat het zich op het snijvlak bevindt van mode, cultuur, technologie, politiek en andere aspecten van hoe we leven en bloeien.
Dat geldt niet voor voorstel 50.
De herverdelingsmaatregel, die dinsdag volmondig werd goedgekeurd, is geen baanbrekende maatregel, zet een nieuwe koers uit of werpt licht op een beter pad voorwaarts.
Het is, om een van de favoriete woorden van de gouverneur van Californië te gebruiken, eenvoudigweg de nieuwste versie van wat de huidige verdeeldheid zaaiende en verdeeldheid zaaiende politiek is gaan definiëren.
De herverdelingsmaatregel en de partijdige passies die deze teweegbrachten, bieden een perfecte weerspiegeling van onze positie als gefragmenteerd land: de Democraten steunden deze met overweldigende meerderheid. De Republikeinen waren er overwegend tegen.
Niets nieuw of ongepubliceerd erover.
En als Proposition 50 werkt zoals bedoeld, kunnen de zaken nog erger worden de polarisatie van het land en de toenemende vijandigheid in Washington die onze regering en politiek van binnenuit doet rotten.
Alsjeblieft.
Het argument voor Voorstel 50 – en dat is een sterk argument – is dat Californië eenvoudigweg reageerde op de slinkse en sluwe acties van een malafide CEO die dringend moet worden gecontroleerd en in evenwicht gebracht.
De enige duidelijke rem op de autoritaire impuls van president Trump is of hij denkt ergens mee weg te kunnen komen. als Republikeinen in het Congres EN een liggend Hooggerechtshof kijk de andere kant op.
Nu de Republikeinse controle over het Huis van Afgevaardigden aan een zijden draadje hangt, wil Trump de vooruitzichten van zijn partij bij de tussentijdse verkiezingen een impuls geven. Republikeinen in Texas intimideren tot herverdeling de congreslijnen van de staat lang voordat het tijd was. De hoop van Trump volgend jaar is om minstens vijf zetels in het State House te behalen.
Gouverneur Gavin Newson reageerde met Proposition 50, dat het werk van a elimineert Door kiezers opgerichte, onpartijdige herverdelingscommissie en verandert de politieke kaart om de Democraten te helpen vijf zetels in Californië om te draaien.
En daarmee kwam de strijd voor herverdeling, als staten in het hele land ze probeerden hun congresgrenzen te herschikken om de ene of de andere partij ten goede te komen.
Het resultaat is dat tegenwoordig steeds meer politici de luxe hebben om hun eigen kiezers te kiezen, in plaats van andersom, en als je daar geen last van hebt, ben je misschien geen groot voorstander van de representatieve democratie of de wil van het volk.
Het was noodzakelijk voor Newsom, ogen gericht op het Witte Huisom de rood-tegen-blauw strijd te intensiveren? Moet Californië ingrijpen en deelnemen aan de politieke race naar de bodem? We zullen het pas in november 2026 weten.
Geschiedenis en De dalende goedkeuringscijfers van Trump – vooral als het om de economie gaat – suggereren ze dat De Democraten zijn goed gepositioneerd op zijn minst een handvol zetels verkrijgen die nodig zijn om de controle over het Huis van Afgevaardigden over te nemen, zelfs zonder toevlucht te nemen tot de machinaties van Voorstel 50.
Natuurlijk is er geen garantie.
Gerrymand opzij, een hangende uitspraak van het Hooggerechtshof dat zou de Voting Rights Act kunnen verslaan en de Republikeinen ruim een dozijn zetels kunnen opleveren, waardoor de kans dat de Republikeinse Partij de macht zal behouden aanzienlijk groter wordt.
Wat zeker is, is dat Proposition 50 in feite miljoenen Californische Republikeinen en Republikeinse kiezers zal ontnemen. Ik voel me nu al verwaarloosd en irrelevant voor het functioneren van hun thuisstaat.
Jammer voor hen, zou je kunnen zeggen. Maar dat gevoel van verlatenheid verzwakt het vertrouwen in ons politieke systeem en kan een soort verdomd cynisme voortbrengen, waardoor het kiezen en steunen van een ‘ontwrichter’ als Trump een redelijk en aantrekkelijk antwoord lijkt.
(En ja, het ontnemen van kiesrecht is net zo slecht als het gericht is op Democratische kiezers die in Texas, North Carolina, Missouri en andere door de Republikeinse Partij gerunde staten hun kiesrecht hebben verloren.)
Wat nog erger is: het kantelen van de politieke lijnen op een manier die de overwinning voor de ene of de andere partij verzekert, vergroot alleen maar de kloof die ertoe heeft bijgedragen dat Washington in zijn eigen land is veranderd. huidige fase van disfunctie.
Het gebrek aan concurrentie betekent dat de grootste angst van veel wetgevers niet het vooruitzicht is om bij de algemene verkiezingen te verliezen van de andere partij, maar eerder om in de voorverkiezingen te worden uitgeschakeld door een meer ideologische en extreme uitdager.
Dit maakt samenwerking en compromissen tussen partijen tot een essentieel smeermiddel de manier waarop Washington zou moeten werkendes te moeilijker te verwezenlijken.
Getuige de sluiting van de overheidnu op zijn 36e recorddag. Stel je dus een congres voor dat in januari 2027 wordt gehouden, met nog meer wetgevers die herverkiezing garanderen en zich vooral bezighouden met het sussen van de activistische basis van hun partij.
De drijfveer achter Voorstel 50 is begrijpelijk.
Trump leidt de de meest flagrant corrupte regering in de moderne geschiedenis. Hij ging verder dan het overtreden van politieke en presidentiële normen openlijk de Grondwet vertrappen.
Hij zei het duidelijk hij geeft alleen om degenen die hem steunenwat uitsluit de meerderheid van de Amerikanen die Trump niet naar het Witte Huis wilden zien terugkeren.
Alsof iemand eraan herinnerd moest worden, zijn (overduidelijk valse) geblaat over de ‘vervalste’ verkiezingen in CaliforniëDe cijfers die minuten na de opening van de stembureaus dinsdag werden vrijgegeven, laten zien hoe roekeloos, misleid en zeer onverantwoordelijk de president is.
Nu de tussentijdse verkiezingen nog bijna een jaar verwijderd zijn – en de presidentsverkiezingen van 2028 al eeuwen verwijderd – wilden veel van degenen die boos of ontmoedigd waren over de verduisterde toestand van onze unie wanhopig dit doen. iets afwijzen.
Voorstel 50 was echter een kortzichtige oplossing.
Newsom en andere supporters zeiden dat de vergeldingsmaatregel een manier is om vuur met vuur te bestrijden. Maar die geur die vandaag de dag in de lucht hangt, is geen overwinning.
Het is as.
