Bijna precies een jaar na de arrestatie van de Frans-Algerijnse schrijver Boualem Sansal bij aankomst op de luchthaven van Algiers, verleende het Algerijnse presidentschap hem gratie en stond hem toe het land te verlaten.
Sansal, 81, stond centraal in een bitter diplomatiek geschil tussen Parijs en Algiers en het besluit van president Abdelmadjid Tebboune kwam als reactie op een directe aanpak van de Duitse president Frank-Walter Steinmeier.
De schrijver arriveerde woensdagavond in een militair vliegtuig in Duitsland.
De Franse president Emmanuel Macron, die telefonisch met Sansal sprak, zei dat Frankrijk respect en kalmte gebruikte om zijn vrijheid te verwerven.
“Ik dank president Tebboune voor deze daad van menselijkheid”, zei Macron.
Hoewel Parijs al maanden probeerde de spanningen met Algerije te verminderen, was het de rol van de Duitse president die de vrijlating van Sansal veiligstelde vanwege zijn goede relaties met de Algerijnse leider.
Elysée-bronnen vertelden de Franse media dat Frank-Walter Steinmeier optrad als een “vertrouwde derde partij” en niet als een eenvoudige bemiddelaar.
Dat zei Steinmeier deze week hij was opgeklommen tot president“gezien zijn hoge leeftijd en kwetsbare gezondheid” kon de schrijver medische behandeling krijgen in Duitsland.
Dat zei Tebboune woensdag had besloten positief te reageren op het verzoek van Steinmeier “vanwege de aard en humanitaire redenen”.
Sansal wordt behandeld voor prostaatkanker.
In juli kreeg hij een gevangenisstraf van vijf jaar opgelegd omdat hij de nationale eenheid had ondermijnd met opmerkingen waarin de grenzen van Algerije in twijfel werden getrokken.
De romanschrijver heeft lange tijd kritiek geuit op de Algerijnse regering, die niet positief reageerde op de Franse oproep tot clementie.
De betrekkingen waren al verslechterd nadat president Macron had aangekondigd dat Frankrijk de Marokkaanse soevereiniteit over de Westelijke Sahara erkende en een plan steunde voor beperkte autonomie voor het betwiste gebied.
Algerije steunt het pro-onafhankelijkheidsfront Polisario in de Westelijke Sahara en wordt beschouwd als zijn belangrijkste bondgenoot.
Het geschil verergerde in april, toen Algerije zijn verontwaardiging uitte nadat een van zijn consulaire medewerkers in Frankrijk was gearresteerd wegens de ontvoering van een regeringscriticus in Parijs.
De crisis tussen de twee landen wordt als ongekend beschouwd in de ruim zestig jaar sinds Algerije in 1962 onafhankelijk werd van Frankrijk.
Sommige Franse commentatoren en politieke figuren legden de schuld bij wat werd gezien als een confronterende houding ten opzichte van Algerije, ingenomen door de rechtse voormalige minister van Binnenlandse Zaken Bruno Retailleau en andere rechtse Franse politieke figuren.
De Algerijnse minister Sofiane Chaib gaf Retailleau eerder dit jaar ook de schuld van de “verzonnen ruzie”.
Vervolgens werd eind vorige maand een motie van de Franse Nationale Rally ternauwernood goedgekeurd door parlementsleden die zich verzetten tegen de Frans-Algerijnse immigratieovereenkomst uit 1968, die het verblijfsrecht van Algerijnen garandeerde.
Hoewel de stap als een potentiële tegenslag werd gezien, leek de beslissing om Retailleau te vervangen door Laurent Nuñez als minister van Binnenlandse Zaken een nieuwe stemming aan te geven.
“Hij heeft de manier waarop de betrekkingen met Algerije worden beheerd compleet veranderd”, vertelde voormalig diplomaat Jean-Christophe Ruffin aan de Franse radio.
Retailleau reageerde woensdag op de vrijlating van Sansal door te spreken van “enorme opluchting en grote vreugde”.
De spanningen tussen de twee landen blijven echter bestaan, nadat de Franse sportjournalist Christophe Gleizes in juli zeven jaar gevangenisstraf kreeg op beschuldiging van poging tot het interviewen van een lid van een beweging die door Algerije als een terroristische groepering was opgevat.
De Franse minister van Buitenlandse Zaken Jean-Noël Barrot prees diplomaten voor hun werk om de vrijlating van Sansal veilig te stellen, en zei dat ze gefocust bleven op Gleizes, “wiens vrijlating we hopen op handen te zijn.”
