Het poëtische idee dat ‘deuren de architectuur van intimiteit zijn’ vormt de basis van de nieuwe installatie van de Portugese kunstenaar Alexandre Farto, alias Vhils (eerder). Tegen de adembenemende achtergrond van de woestijn Piramides van Gizeh‘Doors of Cairo’ is een locatiespecifiek werk met een gelaagde verzameling van de kenmerkende gegraveerde portretten van Vhils. Gezichten turen uit verweerde constructies, sommige nestelen zich in het zand, andere torenen op steigers.
Door oude graven te contrasteren met een installatie die slechts een maand lang in het landschap zal staan, onderzoekt Vhils de manieren waarop we onze stempel drukken op de wereld en hoe onze voetafdrukken in de loop van de tijd blijven bestaan. “De piramides zijn gebouwd voor koningen en goden, bedoeld om eeuwig mee te gaan. Mijn installatie is gemaakt van hout en geheugen en zal binnenkort verdwijnen”, zegt hij. “Toch behoren beide tot dezelfde menselijke impuls: bouwen, herinneren, een spoor achterlaten.”
“De Poorten van Caïro” maakt deel uit van de vijfde Voor altijd is nu project, een doorlopende tentoonstelling samengesteld door Egyptische kunst met steun van UNESCO. Vhils is de eerste Portugese kunstenaar die wordt uitgenodigd om deel te nemen aan het project en verbindt zijn thuisland met de historische plek. Alle 65 hergebruikte deuren zijn afkomstig van slooplocaties en renovatieprojecten tussen de twee landen, en ze dragen allemaal sporen van eerder gebruik, of het nu gaat om afgebroken verf, bekraste oppervlakken of vage vingerafdrukken die op een versleten plek blijven hangen.
De gefragmenteerde portretten portretteren niemand in het bijzonder, maar fungeren eerder als stand-ins voor mensen uit heden en verleden. “Eén gezicht kan een persoon vertegenwoordigen, maar het kan ook een gemeenschap, een generatie of een gedeeld emotioneel landschap vertegenwoordigen”, zegt de kunstenaar. “Het gaat over hoe mensen en plaatsen onafscheidelijk zijn, hoe geheugen ingebed raakt in de materie, en hoe identiteit wordt opgebouwd uit vele onzichtbare lagen.”
Na zes maanden beeldhouwen in zijn atelier en het creëren van een kleinere sculpturale iteratie die verder zal leven dan de buiteninstallatie, werkte Vhils drie dagen ter plaatse, waarbij hij de compositie vormgaf en opnieuw vormgaf. “Het evolueerde intuïtief, deur voor deur, geleid door hun schaal, consistentie en ritme”, vertelt hij. “Dit project is een dialoog tussen het alledaagse en het eeuwige, tussen de houten deuren van gewone levens en de stenen piramides die beschavingen hebben overleefd. Het herinnert ons eraan dat zelfs wat tijdelijk is, het gewicht van de tijd kan dragen.”
‘De Poorten van Caïro’ is te zien tot en met 7 december. Ontdek meer over de kunstenaar Instagram.
