Een kind en zijn gezinshond zitten tegenover elkaar in een podcaststudio.
‘Welkom bij de pratende babypodcast,’ zegt het kind, terwijl hij een koptelefoon draagt en klinkt als een radiopresentator met een diepe stem. “In de aflevering van vandaag gaan we praten met de vreemd uitziende persoon die in mijn huis woont.”
Zo begint een reeks humoristische interacties tussen twee personages, geanimeerd door kunstmatige intelligentie die miljoenen views op sociale media trok. Ze zijn een eerbetoon aan de film ‘Look Who’s Talking’ uit 1989, maar ze werden in een paar uur geproduceerd en zonder een Hollywood-budget van miljoenen dollars.
NAAR DE hielp dit allemaal, maar zo was het niet maak de punchlines. Het is een verademing voor cabaretier Jon Lajoie, die de video’s maakte AI-chatbot ze zijn gewoon niet ‘inherent grappig’.
‘Hij kan geen komedie schrijven’, zei Lajoie. “Hij kan dat allemaal niet doen.”
Voorlopig zullen ze hem in ieder geval zijn baan niet afpakken.
Lajoie’s virale video’s hebben de aandacht op hem gevestigd als een entertainer die kunstmatige intelligentie omarmt waar hij zich niet helemaal prettig bij voelt, terwijl hij worstelt met wat het allemaal betekent voor de toekomst van zijn menselijke kunst om mensen aan het lachen te maken.
Koning Willonius is niet zo voorzichtig. Zijn eerste grote hit was een door AI gegenereerd nummer genaamd “BBL Drizzy”, dat de draak stak met rapper Drake tijdens het hoogtepunt van zijn vete met Kendrick Lamar. Sindsdien is hij begonnen met het maken van op AI gebaseerde videoparodieën zoals “I’m McLovin It (Popeye’s Diss Song)” en “I Want My Barrel Back (Cracker Barrel Song).”
“Het lijkt erg op iemand die voor The Onion of SNL schrijft”, zei Willonius. “Ik probeer erachter te komen, oké, wat is mijn komische invalshoek op dit specifieke onderwerp? En dan zal ik daar een video van maken.”
Hij begint met het schrijven van zijn eigen aantekeningen over een idee, verfijnt het vervolgens met een chatbot en voedt die taal, ook wel prompts genoemd, in hulpmiddelen voor kunstmatige intelligentie die afbeeldingen, video’s, muziek en stemmen kunnen genereren. De sleutel is, zegt hij, om te blijven herhalen.
Maar hij zou dit niet zomaar voor de grap vragen: Willonius zegt dat de meeste door chatbots gegenereerde komedies de ‘nuance of complexiteit missen die nodig is om de grappen echt te laten slagen’.
Een komediewetenschapper, Michelle Robinson, zei dat “veel van de dingen die ik door AI heb zien produceren behoorlijk banaal zijn.”
“Hij lijkt de basisgrammatica van de grappen vloeiend te beheersen, maar soms wijken ze er een beetje van af”, zegt Robinson, hoogleraar Amerikaanse studies aan de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill. “Ze zijn misschien redelijk grappig, maar ik denk dat ze echt een belangrijk element missen van wat ons aan het lachen maakt.”
Wat ontbreekt? Ze weet het niet helemaal zeker, behalve dat de meeste goede grappen een beetje gespannen of gevaarlijk zijn en dat chatbots ‘wat de provocatie ook is in de grap niet kunnen afstemmen op het moment waarin we leven’.
Caleb Warren, een professor die studeert marketing en consumentenpsychologie aan de Universiteit van Arizona, zei dat komedieschrijvers hierdoor de mogelijkheid krijgen om tools te gebruiken die ze hun vaardigheden niet volledig kunnen uitbesteden.
“De ideeën die humor aandrijven komen van de menselijke komiek”, maar AI-tools kunnen ze helpen realiseren en illustreren, zei Warren.
Willonius was een worstelende komiek en scenarioschrijver die begon te experimenteren met kunstmatige intelligentie tijdens de Hollywood-acteurs- en schrijversstakingen van 2023.
“Ik heb mij volledig toegelegd op kunstmatige intelligentie, omdat ik niet wist wat ik anders moest doen in mijn vrije tijd”, zegt hij. “Ik deed er alles aan om het te maken in Hollywood. En toen de schrijversstaking plaatsvond, werd alles stilgelegd. Ik begon deze AI-tools te leren, werd er echt goed in en cultiveerde een publiek.”
Hoewel Willonius een opening zag, heeft de opkomst van generatieve AI verdeeldheid aangewakkerd en andere professionele cabaretiers voor uitdagingen gesteld.
Sarah Silverman heeft samen met boekauteurs grote chatbotmakers aangeklaagd, omdat ze beweren dat ze inbreuk hebben gemaakt op het auteursrecht van haar memoires ‘The Bedwetter’. De dochter van wijlen Robin Williams noemde het ‘walgelijk’ en ‘irritant’ toen gebruikers van OpenAI’s AI-videogenerator, Sora, levensechte ‘deepfakes’ van de geliefde acteur toverden om naar buiten te komen wat zij als ‘gruwelijk’ omschreef. TikTok Arme poppenspeler.
“Je maakt geen kunst, je maakt walgelijke, oververwerkte hotdogs van de levens van mensen, de geschiedenis van kunst en muziek, en duwt ze vervolgens door de strot van iemand anders in de hoop dat ze je een duimpje omhoog geven en het leuk vinden”, schreef Zelda Williams in oktober.
En de nalatenschap van de legendarische komiek George Carlin schikte vorig jaar een rechtszaak tegen podcasters die naar verluidt zijn stem hadden gekloond om er een urenlange nepkomediespecial van te maken.
Zelfs strips hebben plezier gehad in het belachelijk maken van AI-tools. In een recente aflevering van ‘South Park’ met de titel ‘Sora Not Sorry’ onderzocht een stuntelige rechercheur een plaag van nepvideo’s.
Lajoie, bekend van zijn werk aan de tv-serie ‘The League’ en komische liedjes op YouTube, probeerde te zien wat er zou gebeuren als hij ChatGPT zou vragen hem te helpen een bizar idee voor een filmscript te bedenken. Hij zei dat ze hem iets ‘supersaai’ had gegeven over ‘oma’s kunstgebit en een pratende wasbeer’.
“Dat niveau van menselijke creativiteit kan ik nog niet imiteren, of misschien ben ik er in ieder geval niet goed in om het te suggereren,” zei hij. In plaats daarvan vond hij het nuttig om op goedkope wijze ideeën te animeren die hij anders nooit zou nastreven, zoals de pratende baby, vogels in spijkerbroeken, of een podcast waarin Jezus Christus een paashaas interviewt die nog nooit van hem heeft gehoord.
Het vooraanstaande durfkapitaalbedrijf Andreessen Horowitz heeft Lajoie en Willonius uitgenodigd om hun videocreaties dit najaar te exposeren in een nieuwe AI-galerieruimte in Manhattan, als onderdeel van een promotie van startups met AI-creativiteitstools waarin het bedrijf investeert.
Willonius gehoorzaamde. Lajoie ging uiteindelijk met pensioen, na een interview met Associated Press waarin hij twijfels uitte over wat hij omschreef als de “Napster-fase” van AI. De site voor het delen van muziek werd begin jaren 2000 gesloten nadat de platenindustrie en rockband Metallica een rechtszaak hadden aangespannen wegens inbreuk op het auteursrecht.
De medeoprichter van de investeringsmaatschappij, Marc Andreessen, is optimistisch over het potentieel van kunstmatige intelligentie om film en comedy nieuw leven in te blazen. In een podcast van november beschuldigde hij het verzet van Hollywood tegen de adoptie ervan aan “wakkere activisten (die) kunstmatige intelligentie hebben gekozen als het nieuwe waar ze zich over gaan druk maken.” Hij vergeleek het met de weerstand tegen computergraphics in films voordat deze gemeengoed werden.
Lajoie zei dat hij zijn eerste video-experimenten over AI deelde met een paar vrienden die “anti-AI; echt, echt, anti-AI” zijn en dat ze verrast waren door hoe goed de sketches de komische stem van Lajoie vasthielden.
Hij benadrukt dat hij geen AI-expert is, maar gewoon ‘een creatief persoon die kan bedenken hoe hij twee personages met elkaar kan laten praten’. Maar het bewerken van schetsen vereist ook inzicht in de komische timing, en hij heeft er geen belang bij dat onderdeel aan een machine af te staan.
“Het leuke aan komedie is dat het heel erg om uitvoering, interpretatie en standpunt gaat”, zei Lajoie. “Hebben AI’s een standpunt? Ze kunnen bepaalde standpunten van verschillende mensen begrijpen.”
“En als hij een standpunt heeft, dan denk ik dat we allemaal bang moeten zijn, om alle redenen die de Terminator ons heeft geleerd,” zei hij.
—Matt O’Brien, AP-technologieschrijver
