De wereld van populaire psychologische ideeën, die grotendeels de zelfhulpsectorhet is niet vrij van tegenstrijdigheden. Het bevordert bijvoorbeeld tegelijkertijd de voordelen van emotionele intelligentie (DE vermogen tot empathie met anderen en betrokken zijn strategisch impressiemanagement) EN authenticiteit (DE trend uitdrukken wat u werkelijk voelt en denkt, zonder al te veel rekening te houden met de mening van anderen).
Hij viert ook vaak zelfacceptatie EN voortdurende persoonlijke verbetering (“hou van jezelf zoals je bent”… maar ook “word de beste versie van jezelf”), bewustzijn en meedogenloos ambitie (“in de zone blijven, aanwezig en kalm”… terwijl je jezelf agressief naar grote doelen duwt), en zelfs zelfbewustzijn en zelfvertrouwen, die in tegengestelde psychologische richtingen duwen.
Zelfbewustzijn vereist dat je je tekortkomingen, beperkingen en blinde vlekken met brutale eerlijkheid onder ogen ziet, terwijl zelfvertrouwen vereist dat je op zijn minst een deel van dit bewijsmateriaal negeert om een hoog bewustzijnsniveau te behouden. vertrouwen, optimisme en motivatie. Men vraagt je om jezelf duidelijk te zien; de ander vraagt je om in jezelf te geloven, ondanks wat je ziet.
Dit is niet zozeer een logische fout als wel een weerspiegeling van onze menselijke neiging om dingen als volledig goed of volledig slecht te categoriseren, terwijl in werkelijkheid de meeste psychologische eigenschappen op unieke wijze werken. yin-yang evenwicht. Zoals Aristoteles betoogde in zijn leer van de gulden snede, ligt de deugd zelf in het midden tussen twee ondeugden: moed tussen lafheid en roekeloosheid, vrijgevigheid tussen hebzucht en extravagantie, en vertrouwen tussen verlegenheid en arrogantie.
Met andere woorden: zelfs de eigenschappen die we het meest bewonderen, worden disfunctioneel als we te ver gaan, en zelfs de eigenschappen die we wantrouwen kunnen met mate waardevol zijn. Menselijk gedrag werkt op dezelfde manier: de meeste psychologische krachten zijn niet inherent goed of slecht; ze zijn dosisafhankelijk.
Op dezelfde manier is emotionele intelligentie (ook bekend als emotioneel quotiënt of EQ) niet inherent superieur aan authenticiteit, en is zelfbewustzijn niet automatisch beter dan zelfvertrouwen. Elk van hen bevat het zaad van zijn tegendeel en hun waarde hangt af van de situatie, dosering en context. Een van de meest gevestigde bevindingen in de persoonlijkheids- en organisatiepsychologie is het ‘te veel van het goede’-effect: vrijwel elke eigenschap of vaardigheid wordt disfunctioneel als deze tot het uiterste wordt doorgevoerd.
Zelfvertrouwen verandert in arrogantie, nederigheid in onzekerheid, authenticiteit in impulsief overdrijven, en emotionele intelligentie in manipulatieve charme. Elke kracht heeft een donkere kant, elke deugd heeft een verzadigingspunt en elke wenselijke eigenschap heeft zijn eigen afwegingen. Het doel is dus niet om een puur ideaal te kiezen – authenticiteit of impressiemanagement, zelfbewustzijn of zelfvertrouwen – maar om te leren deze te kalibreren en ze te combineren op manieren die ons effectiever maken in plaats van extremer.
{“blockType”:mv-promo-block”,”data”:{“imageDesktopUrl”:https://images.fastcompany.com/image/upload/f_webp,q_auto,c_fit/wp-cms-2/2025/10/tcp-photo-syndey-16X9. jpg”,”imageMobileUrl”https://images.fastcompany.com/image/upload/f_webp,q_auto,c_fit/wp-cms-2/2025/10/tcp-photo-syndey-1×1-2.jpg”,”eyebrow”>Verborgen nadelen
Soms hebben zelfs eigenschappen die geen nadelen lijken te hebben, zoals zelfbewustzijn, verborgen nadelen. Intuïtief zou je kunnen aannemen dat het over het algemeen het beste is om onszelf te kennen, te begrijpen hoe anderen ons waarnemen en ons bewust te zijn van onze sterke punten, beperkingen, vooroordelen en blinde vlekken. Hele leiderschapsmodellen, coachingprogramma’s en HR-filosofieën zijn immers gebaseerd op het idee dat intuïtie aan verbetering voorafgaat. Als je niet weet wat er kapot is, hoe kun je het dan repareren? Als je niet weet hoe anderen jou ervaren, hoe kun je dan verwachten leiding te geven? En als u uw motivaties niet begrijpt, hoe kunt u dan op uw beslissingen vertrouwen?
Zeker, deze intuïtie wordt ondersteund door een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek. Uit veel wetenschappelijke onderzoeken blijkt bijvoorbeeld dat:
1) Zelfbewustzijn voorspelt betere werkprestaties. Medewerkers met grotere zelfkennis (gemeten aan de hand van beoordelingen uit meerdere bronnen of “360 graden”-feedback) vertonen doorgaans een grotere effectiviteit op het werk, zelfs als dat wel het geval is. managers en leiders.
2) Zelfbewustzijn verbetert de effectiviteit van leiderschap. Leiders die beter op hen zijn afgestemd sterke en zwakke punten hogere prestatiebeoordelingen krijgen en een beter teamklimaat bevorderen. (Merk echter op dat het onderschatten van de eigen leiderschapsvaardigheden en -kwaliteiten ook verband houdt met een grotere leiderschapseffectiviteit, vergeleken met mensen die zichzelf overschatten.)
3) Zelfbewustzijn verbetert interpersoonlijke relaties. Individuen die hun emotionele patronen begrijpen en hun impact op anderen getuigt van meer empathie en minder conflicten. Het is simpel: als je weet hoe je anderen beïnvloedt, wat gelijk staat aan weten hoe anderen je zien, zal het gemakkelijker voor je zijn om je gedrag aan te passen om de gewenste impact op anderen te bereiken. (Dit is wat David Brent en Michael Scott niet doen, waardoor het Het kantoor ze hebben een grote komische waarde, maar hun personages zijn een absoluut nachtmerrie-archetype van de baas.)
De waarde van selectieve onwetendheid
Er zijn echter ook goed gedocumenteerde voordelen arm zelfbewustzijn of, preciezer gezegd, de voordelen van selectieve onwetendheid, waaronder het zich niet bewust zijn van iemands beperkingen of ongerechtvaardigde zelfbevrediging. Denk aan mensen met de arrogantie of het zelfvertrouwen van Kanye West, Cristiano Ronaldo of Muhammad Ali. . . maar zonder het talent om het te ondersteunen!
Overweeg de volgende resultaten:
Eerstmensen met een overdreven zelfbeeld zijn doorgaans veerkrachtiger en minder gevoelig voor stress, waardoor ze sneller en sterker kunnen herstellen uit tegenslagen. In dezelfde lijn tonen tientallen jaren van onderzoek naar positieve illusies dit aan te optimistische mensen beter omgaan met tegenslagen en een hogere motivatie behouden.
SecondeZelfbedrog kan individuen overtuigender maken. Mensen die oprecht geloven dat ze competenter zijn dan ze in werkelijkheid zijn, komen vaak zelfverzekerder en overtuigender over op anderen. Als je jezelf voor de gek kunt houden, is de kans veel groter om anderen te misleidenomdat je niet eens hoeft te doen alsof of te liegen.
DerdeEen laag zelfbewustzijn kan ambitie voeden. Veel ondernemers, atleten en leiders overschatten hun kansen op succes, en dit onrealistische optimisme zet hen ertoe aan dingen te proberen die een nauwkeurigere zelfevaluatie snel zou vetoën. De innovaties in de wereld worden niet aangedreven door mensen met een perfect afgestemde visie op zichzelf, maar door degenen die erin geloven. ze konden vliegen– zelfs als het bewijs anders suggereerde.
Dit alles wil zeggen: de zelfhulpbelofte van schone, lineaire psychologische deugden gaat voorbij aan hoe rommelig het menselijk functioneren eigenlijk is. Net zoals voedingsadvies dat afwisselt tussen het demoniseren van koolhydraten, het demoniseren van vet en het demoniseren van suiker (soms alle drie, soms geen), heeft de wereld van zelfhulp de neiging eigenschappen afzonderlijk te benadrukken en de context waarin ze werken te negeren. Authenticiteit is prachtig. . . totdat het niet meer is. Vertrouwen is krachtig. . . totdat het een illusie wordt. Empathie is bewonderenswaardig. . . totdat het mensenvriendelijk wordt. Zelfs bewustzijn heeft een donkere kant als het een excuus wordt om emotioneel te vermijden of zich terug te trekken.
Een gereedschapskist
Een realistischer (en wetenschappelijk onderbouwd) manier om na te denken over psychologische kwaliteiten is om ze te zien als instrumenten in een repertoire. Een hamer is handig, maar niet als je elke situatie als een spijker behandelt. Emotionele intelligentie is nuttig, maar niet als het in strategische manipulatie verandert. Authenticiteit is verfrissend, maar niet als het ten koste gaat van tact, professionaliteit of prosociale zelfregulering. En zelfbewustzijn is verhelderend, maar niet als het herkauwen, zelfkritiek of verlamming door analyse wordt.
De ware kunst van psychologische competentie, vooral op het gebied van leiderschap, is niet het kiezen van de ‘juiste’ eigenschap, maar het inzetten van de juiste eigenschap op het juiste moment. Het betekent dat je weet wanneer je vast in jezelf moet geloven en wanneer je je aannames in twijfel moet trekken. Wanneer moet je transparant zijn en wanneer moet je filteren? Wanneer moet je meedogenloos duwen en wanneer moet je reflexmatig stoppen? Wanneer moet u een risico nemen en wanneer moet u om feedback vragen? Het allerbelangrijkste is om te erkennen dat elke psychologische hulpbron een verplichting wordt als deze onbeperkt is, en dat elke aansprakelijkheid de kiem van een hulpbron bevat als deze correct is gekalibreerd.
Als de zelfhulpindustrie eerlijker zou zijn, zou het veel minder klinken als een verzameling nette geboden en veel meer als een gebruikershandleiding voor een complex besturingssysteem: eentje met contextspecifieke instellingen, drempels, schuifregelaars en modi. Maar ‘het hangt ervan af’ zal nooit een bestseller worden, en ‘alles met mate’ is zeker geen motiverende slogan. Dus in plaats daarvan krijgen we een smorgasbord van tegenstrijdige richtlijnen: wees jezelf, maar verbeter jezelf; ontspannen, maar snel; spreek uw waarheid, maar vermijd het beledigen van iemand; Ken je tekortkomingen, maar twijfel nooit aan je grootsheid.
De ironie is natuurlijk dat volwassen psychologisch functioneren juist ligt in het verzoenen van deze spanningen. Niet door partij te kiezen, maar door de behendigheid te ontwikkelen om soepel tussen de partijen te bewegen. Uiteindelijk ligt de echte tegenstrijdigheid niet in het advies dat we krijgen, maar in ons verlangen naar eenvoudige antwoorden op complexe vragen. De menselijke natuur is te genuanceerd voor oplossingen met één variabele, en de eigenschappen die ons effectief maken zijn zelden puur. Het zijn tegenstrijdigheden die in evenwicht worden gehouden (de yin en yang van het psychologisch functioneren). En de leiders die floreren zijn degenen die op elegante wijze en niet op dogmatische wijze door deze paradox leren navigeren.
{“blockType”:mv-promo-block”,”data”:{“imageDesktopUrl”:https://images.fastcompany.com/image/upload/f_webp,q_auto,c_fit/wp-cms-2/2025/10/tcp-photo-syndey-16X9. jpg”,”imageMobileUrl”https://images.fastcompany.com/image/upload/f_webp,q_auto,c_fit/wp-cms-2/2025/10/tcp-photo-syndey-1×1-2.jpg”,”eyebrow”>Nieuwsbron
