Er is niet veel bekend Spartacus, de Thracische gladiator die een grote slavenopstand leidde tegen de Romeinse Republiek rond 73 voor Christus. Overlevende documenten over zijn leven werden meer dan een eeuw na zijn dood vastgelegd, waardoor het extra moeilijk werd om te reconstrueren wat er feitelijk vóór en na de opstand gebeurde. Wat wij ook zijn Doen Dit moet met een korreltje zout worden genomen, aangezien details over het persoonlijke leven van Spartacus onbevestigd of tegenstrijdig blijven.
Maar deze hiaten in het verhaal weerhielden Steven S. DeKnight er niet van om ‘Spartacus’ te creëren, Starz’ wellustige historische drama met drie afleveringen van de miniserie en een prequel van zes afleveringen. In overeenstemming met het gewelddadige onderwerp van de show, ‘Spartacus’ is behoorlijk grafisch, met veel bloed, lef en onverwachte sterfgevallen. Het tweede seizoen van de show, ‘Spartacus: Vengeance’, speelt zich af in de nasleep van de schokkende dood van een personage, die plaats maakt voor nieuwe machinaties. Praten met BioscoopblendDeKnight vroeg zich af of hij er spijt van heeft dat hij zijn gladiatoren heeft vermoord, aangezien hun verhalen in wezen eindigen met hun dood op het scherm:
“Er zijn eigenlijk twee antwoorden op deze vraag. Ik heb nooit echt spijt van het doden van een personage, omdat ik het gevoel heb dat wanneer ik een personage dood, het een specifiek doel dient, en dat personage zijn beloop heeft gehad, of dat personage moet sterven om de held in een nieuwe richting of verder in zijn richting te duwen. Dat gezegd hebbende, er zijn veel acteurs die ik echt mis, en veel karaktereigenschappen die ik mis.”
Om het perspectief van DeKnight beter te begrijpen, is het noodzakelijk om het te contextualiseren met betrekking tot “Spartacus: Vengeance” en de dood van Batiatus (John Hannah) aan het einde van het eerste seizoen. Laten we erin duiken.
De dood van de gladiatoren onderstreept het precaire karakter van de gebeurtenissen in Spartacus
In het eerste seizoen van Spartacus heeft de titulaire gladiator (Andy Whitfield) wat problemen met Batiatus, die de eerste in een opwelling kocht voor trainingsdoeleinden. Tegen het einde van het seizoen vermoordt Spartacus Batiatus, waarna hij belooft Rome te laten “beven”, wat een drastische verandering in zijn kijk op de wereld markeert. DeKnight gebruikt Batiatus als voorbeeld van een gerechtvaardigde karakterdood, omdat het verhaal zonder Batiatus niet verder kan, ook al betekent dit dat de show nu van zo’n overtuigende antagonist wordt beroofd:
“Een goed voorbeeld is John Hannah uit het eerste seizoen. Zijn optreden als Batiatus bracht echt iets fantastisch aan de show. Maar om het verhaal verder te laten gaan, moest Spartacus hem vermoorden om dat seizoen te laten eindigen en het gevoel te krijgen dat de held een grote overwinning had behaald om verder te komen in zijn verhaal. Daarom moest een echt geweldig personage en een fantastische acteur verdwijnen (…) Dus ik mis John Hannah zeker in de show, omdat ik iedereen zal missen die in dit seizoen is vermoord. Maar ik heb van geen van hen spijt.”
De leegte die Batiatus achterlaat, wordt in seizoen twee opgevuld door Glaber (Craig Parker), die vastbesloten is de slavenopstand te stoppen voordat deze de natie in zijn greep kan krijgen. Glaber is niet erg bedreven in politieke intriges, aangezien hij zijn minachting voor anderen als een ereteken draagt. Dit werkt uiteindelijk onbedoeld tegen hem, omdat Spartacus (Liam McIntyre) de arrogantie van Glaber uitbuit om hem te misleiden tot een gruwelijke dood. Het is een bloederig, louterend moment (Spartacus steekt een zwaard door zijn keel; dat is niet aardig) dat alles waarmaakt wat “Spartacus: Vengeance” opzet en belooft te leveren.
