Marathondag is een van mijn favoriete dagen in de stad. Niet omdat ik er tegenaan loop. Maar omdat de weg vlak langs mijn huis loopt. En sneakers zijn stiller dan claxons.
Elk jaar drinken mijn vrouw en ik koffie, maken een paar bordjes en juichen vanaf het trottoir alsof we deel uitmaken van de pitcrew. Daarna gaan we naar onze favoriete plek voor kaneelbroodjes.
Dit jaar is mij iets opgevallen. Veel lopers droegen dezelfde schoenen. Over Wolkmonsters.
Dus ik heb er een paar.
Als ze goed genoeg zijn voor marathonlopers, zouden ze zeker voor mij werken. Een lange wandelaar. Een troostjager. A “Zie je daar te voet” soort kerel. Mijn instinct had gelijk. Ik wist het gewoon niet Als gelijk dat ze dat zouden zijn.
