De opkomende actrice vertelt over haar rol als de ‘slim als spijkers en zeer brutale’ dochter van de Amerikaanse president Garfield in Netflix’ nieuwe, vreemder dan fictie, politieke film. periode-thriller
In Dood door bliksemMatt Ross’ vreemder dan fictie Netflix-serie met in de hoofdrollen Michael Shannon, Matthew Macfadyen, Betty Gilpin en doorbraakster Nick Offerman Laura Marco hij blinkt uit in een ondersteunende rol die zijn positie als overtuigende nieuwe kracht op het scherm versterkt.
De gelimiteerde serie van vier afleveringen, gemaakt door Mike Makowsky, geregisseerd door Ross (Captain Fantastic) en geproduceerd door David Benioff en DB Weiss (Game of Thrones), vertelt het waargebeurde verhaal van politieke onrust en tweeledige verdeeldheid in het Amerika van het einde van de 19e eeuw. De show speelt zich af in een niet zo Amerikaanse staat en volgt de moord op James A Garfield (gespeeld door Shannon), die van maart tot september 1881 de twintigste president van de Verenigde Staten was, vóór zijn dood na een moordaanslag door Charles J Guiteau (Macfadyen).
“Er was iets griezeligs aan het feit dat het heden het verhaal leek te weerspiegelen dat we aan het filmen waren”, zegt Marcus, die Mollie Garfield speelt, de dochter van de president. Bekend van haar rollen in BBC’s Bad Education en Warner Bros.’ The Great Escaper (naast Michael Caine en Glenda Jackson) zal Marcus verschijnen in de volgende Hunger Games-film, Sunrise on the Reaping, in 2026.
Gefilmd in de aanloop naar de verkiezingen tussen Trump en Harris, was er zowel op de set als daarbuiten een groeiend gevoel van angst, vertelt Marcus. “De verdeeldheid zaaiende aard van deze verkiezingen, de angst die we allemaal hebben gevoeld over de politiek – deze factoren hebben ons voortdurend herinnerd aan het belang van het vertellen van dit soort verhalen.”
President Garfield, ooit beschouwd als een ‘radicale’ Republikein vanwege zijn streven naar totale afschaffing, is het symbool van geblokkeerde vooruitgang in de serie. Bijna 150 jaar later blijft het verhaal op de een of andere manier griezelig dicht bij huis; De politieke onrust is voelbaar. “Death by Lightning herinnert ons er duidelijk aan dat het verhaal niet zo ver is gevorderd als we misschien hadden gedacht.”
Tijdens de show ontrafelen verschillende verhalen: het eerste betreft een verontrustend en vergeten verhaal, dat weer opdook in het non-fictieboek van Candice Millard uit 2011, Destiny of the Republic. Aangemoedigd door Garfields inzet voor politieke verandering speelde burger Charles J Guiteau (Macfadyen) een actieve rol in de campagne waarin Garfield werd verkozen. Na een mislukte ontmoeting met de president, waarbij Guiteau de erkenning wordt ontzegd die hij meent te verdienen, heeft hij het gevoel dat de regering hem in de steek heeft gelaten en vervalt hij in een waanzin die uiteindelijk fataal blijkt te zijn voor de president.
Maar achter het historische drama schuilt een intiem portret van de familie. Terwijl de Garfields van hun boerderij in Ohio naar Washington D.C. verhuizen, erodeert de politiek de huiselijke sfeer. Betty Gilpin is magnetisch als Lucretia Garfield, de vrouw van de president, en Marcus schittert als zijn dochter in een teder, zelfverzekerd en vertederend optreden. De Britse actrice is kalm maar indrukwekkend en behoudt haar ruimte met een natuurlijk charisma. Ze ondersteunt haar vader (Shannon) vanaf zijn onverwachte verkiezing tot president op korte termijn en tot aan zijn laatste momenten met empathie en controle.
Het spelen van een historisch personage bracht zo zijn uitdagingen met zich mee. “Omdat elk personage een echt persoon is, doe ik mijn best om zoveel mogelijk over hen te weten te komen”, zegt Marcus. “In oude dagboeken en verhalen werd Mollie vaak omschreven als ‘een ongelooflijk vroegrijp, intelligent en geestig persoon’. Er is een prachtig citaat van haar grootmoeder Eliza, die haar omschreef als ‘vrolijk als een krekel, slim als staal, heel brutaal’.”
Op een sleutelmoment komt Mollie in opstand tegen haar vader over zijn beslissing om de bescherming, of het gebrek daaraan, van arbeidsmigranten door de vingers te zien als middel om de stemmen te behouden – een scène die weerklank vond bij Marcus. “Er is in deze huidige tijd iets heel urgents aan het opkomen voor datgene waarin je gelooft en ervoor zorgen dat je aan de goede kant van de geschiedenis staat”, zegt hij. “Zijn hulpeloosheid ondanks zijn verontwaardiging voelde griezelig vertrouwd.”
Deze boog klonk in meer dan één opzicht waar voor de jonge acteur. “Het ging over een code die mijn voorouders zou beïnvloeden, omdat mijn familie van mijn vaders kant rond die tijd uit China emigreerde voor werk, dus het leek belangrijk omdat het op een soort hippie-dippy-manier leek om hun leven en hun offers te erkennen.”
De regie van Ross, zo voegt Marcus eraan toe, bracht humor en menselijkheid in het verhaal. “Hij heeft een geweldige manier om dialogen te creëren die ongelooflijk gefundeerd maar gevoelvol zijn, gecombineerd met dit droge, scherpe gevoel voor humor dat al zijn personages ongelooflijk vertederend maakt”, zegt ze. “Ik herinner me dat Mike en Matt spraken over hoe ze heen en weer gingen over wat het einde zou moeten zijn, en ik vind het geweldig hoe het eindigt met de familie. Het voelt emblematisch aan voor Mike’s schrijven: ondanks alle politiek en ‘fuck you’, zitten deze mensen met hart en ziel. Uiteindelijk is het een verhaal over mensen en hun relaties, geen historische presentatie.”
Dood door bliksem is nu beschikbaar om te streamen op Netflix.
