Voor haar tweede campagne van Givenchy schakelt Sarah Burton Rooney Mara en Clash-bassist Paul Simonon in voor een portret van vriendschap en vakmanschap
De mode wil graag de cirkel rond maken, en met de komst van Sarah Burton Gegevenchyhet eindigt met onvermijdelijkheid. Al meer dan twintig jaar – meer dan de helft van zijn leven – heeft Burton zijn werk opgedragen aan Alexander McQueen, het huis dat zijn hand vormde en zijn hart verscherpte. McQueen zelf had in de jaren negentig uiteraard ooit de sleutels van de ateliers van Givenchy in handen, een briljante ambtstermijn die snel en helder kwam. Nu bevindt Burton zich in dezelfde Parijse zalen aan de Avenue George V, waar hij het volgende hoofdstuk aan het naaien is in een lijn waarin leraar en leerling samenkomen.
Burtons visie voor het Franse huis is een opgraving, een reconstructie van binnenuit, de fundamenten gemeten in mousseline en geheugen. “Het is mijn natuurlijke instinct om terug te gaan naar het ontwerpen van patronen, naar vakmanschap”, vertelde ze eerder aan Alexander Fury debuut. “Het is hoe ik me voel, hoe ik werk en wat ik wil doen.” Dat instinct om te werken en te voelen is het ritme van het nieuwe tijdperk.
De campagne voorjaar 2026, Vrienden en Muzen: The Portrait Series IItransformeer die ethiek in beeld. “Mijn vrienden zijn vaak mijn muzen, en mijn muzen worden vaak vrienden”, zegt Burton. “De tweede in onze Portrait-serie viert deze creatieve relatie met zowel Rooney Mara als Paul Simonon.” Collier Schorr levert zijn lens voor de serie en legt portretten vast van de acteur en AnOther Magazine dekking ster Rooney Mara en bassist van The Clash werden schilder Paul Simonon.
Mara en Simonon creëren een fascinerend dubbelportret. De bekroonde Amerikaanse acteur was tot voor kort bezig met het spelen van de hoofdrol van Audrey Hepburn in de biopic van Luca Guadagnino, die onlangs in de film te zien was. verschroeiend drama dat zich afspeelt in de keuken, De keuken. Shet draagt het uiterlijk en de geest van de beroemdste muze van Hubert du Givenchy met zich mee, dankzij zijn minimalistische strengheid en emotionele intelligentie. Voor haar vertegenwoordigt Simonon, de punklegende en kunstenaar, een rauwe kunst die Burton zelf bewondert. Schorr fotografeert ze allebei zonder enige versiering, waarmee hij de intimiteit en autoriteit vastlegt die Burtons kleding impliceert.
Precisie, zoetheid en onberispelijk vakmanschap. In een ontmoeting tussen Engelse precisie en Parijse kalmte herstelt Burton de romantiek van het atelier zonder nostalgie: een uitgesneden en aan elkaar gestikte cirkel.
