Home Nieuws Hoe het einde van ‘IT: Welcome to Derry’ het universum van Stephen...

Hoe het einde van ‘IT: Welcome to Derry’ het universum van Stephen King uitbreidt

5
0
Hoe het einde van ‘IT: Welcome to Derry’ het universum van Stephen King uitbreidt

NL: Welkom in Derry sloot het eerste seizoen zondag af met de aflevering getiteld Winter Fire. De seizoensfinale sloot de cirkel rond urgente plots, opende mogelijkheden voor nieuwe verhaalrichtingen, inspireerde een handvol nieuwe vragen en onthulde hoe hoog de inzet kan zijn met de klassieke moordende clown van Stephen King.

Na alle iteraties die ik van Pennywise the Dancing Clown heb gezien, heeft de HBO-prequel een aantal sinistere nieuwe trucs onthuld die de extradimensionale entiteit in petto had. Dit is zo ontworpen. Co-creators Andy en Barbara Muschietti (samen met showrunners Jason Fuchs en Brad Caleb Kane) hebben een lange game gepland voor de horror-serie.

Als alles goed gaat, hebben we hier in totaal drie seizoenen, die elk verder in het verleden zullen plaatsvinden. Dit betekent dat een tweede seizoen ons terug zou brengen naar het jaar 1935; een derde zou teruggaan naar 1908.

Ik ben hier niet om over de toekomst te praten, ik bedoel, het verleden? – van de show wel. Dit is de seizoensfinale van zondag. Mijn focus ligt op de belangrijkste gebeurtenissen die hier hebben plaatsgevonden en waarom ik denk dat ze deze aflevering zoveel beter hebben gemaakt dan de pilot van de show. Er zijn Spoilers voor het hoofdverhaal hieronder. Laten we erop ingaan.


Mis geen van onze onpartijdige technische inhoud en laboratoriumrecensies. CNET toevoegen als uw favoriete Google-bron.


Wills klas komt vast te zitten in de Deadlights

Een afbeelding uit It: Welcome to Derry, met het personage van Blake Cameron James dat een licht vasthoudt.

Blake Cameron James is de hoofdpersoon van IT: Welcome to Derry.

Brooke Palmer/HBO

Iets wat ik erg leuk vond aan deze serie is de griezelige manier waarop het bang maakt. Dit seizoen was het echt zover verontrustende sequenties voor alles. De finale bevat er een handvol, maar er is er één in het bijzonder die ik niet uit mijn hoofd kan krijgen: de academische prestaties van Pennywise.

Een van de pijlers die de extradimensionale entiteit gevangen hield, werd in aflevering 7 door het leger verwijderd, waardoor Pennywise zijn uiterste best deed tegen de inwoners van Derry. In plaats van simpelweg een of twee kinderen mee te nemen in een vlaag van geweld, nam hij ze allemaal mee in een verontrustende scène waarin de clown een vaudeviliaanse voorstelling opvoerde die eindigde met een opengeslagen hoofd en de hel losbarstte.

Will Hanlon en de rest van de kinderen werden meegenomen door de Deadlights van het wezen, wat leidde tot wat ik alleen kan omschrijven als een optocht van kinderen in Pied Piper-stijl naar hun ondergang. Ik geef toe dat een handvol plotpunten triviaal leken in deze serie van acht afleveringen. Maar de beelden (zelfs de slordige CGI-beelden) brachten een sinistere toon over. Ik kan me alleen maar voorstellen dat als de show doorgaat, de zaken nog griezeliger zullen worden. Ik ben hier voor.

De verlossing van Dick Hallorann

Een afbeelding uit It: Welcome to Derry, met in de hoofdrollen Jovan Adepo en Chris Chalk, wiens personages buiten voor een busje staan.

Jovan Adepo en Chris Chalk spelen de hoofdrol in IT: Welcome to Derry.

Brooke Palmer/HBO

Dick Hallorann, die je misschien kent van The Shining, speelt een hoofdrol in Stephen Kings roman IT, waarin wordt verwezen naar een rampzalige brand in een plaats die de Black Spot heet. Dat kleine detail werd uitgewerkt in aflevering 7 van de HBO-prequelserie, en gelukkig was de rol van Hallorann in de show veel groter dan die tragische gebeurtenis.

In de loop van het seizoen kreeg het karakter van Hallorann prachtige nieuwe nuances, dankzij de geweldige prestatie van Chris Chalk. Tot die voorlaatste aflevering deed Hallorann wat hem werd opgedragen en diende hij het leger als een psychisch geheim wapen. Zijn vaardigheden hielpen hen een van de oude pilaren op te sporen die Pennywise gevangen hielden. Toen dit eenmaal was verwijderd – en zodra Dicks mentale kluis was geopend, waardoor de dode zielen en stemmen die hem achtervolgden loskwamen – had de man de wil om verder te komen verloren.

Dat is totdat Leroy Hanlon hem om hulp vroeg bij het vinden van zijn vermiste zoon. In plaats van zijn gloeiende krachten te gebruiken ten gunste van het militair-industriële complex, deed hij zijn deel om Pennywise te vertragen, wat ertoe leidde dat de jongens wonnen en Pennywise weer in zijn kooi werd gestopt.

Waar zal het vanaf hier heen gaan? Zoals Dick tegen Leroy zegt nadat alle actie is afgelopen, is er een hotel dat hem inhuurt als kok. ‘Hoeveel problemen kan een hotel veroorzaken?’ zei hij in zijn slotscène. O, Dik. Als je het maar wist.

Piep piep, Margie

Een afbeelding daaruit: Welcome to Derry, met Bill Skarsgard als Pennywise. Pennywise laat een ontbrekende poster zien.

Bill Skarsgård is de hoofdpersoon van IT: Welcome to Derry.

Brooke Palmer/HBO

Een groot deel van de aflevering speelt zich af op een bevroren meer. Lilly, Ronnie en Marge droegen de pilaar een flink eind voordat het leger tussenbeide kwam. Toen werd Marge gescheiden van haar vrienden. Dit was haar eerste persoonlijke ontmoeting met Pennywise, en hoewel het super angstaanjagend was voor de jonge vrouw, was het ook op verhalend niveau zeer informatief.

Het blijkt dat Marge hier de toekomstige moeder is van Richie Tozier, gespeeld door Finn Wolfhard in IT: Chapter 1. Dit is opmerkelijk omdat we nu informatie krijgen over de naam van het personage, aangezien Marge’s eerste liefde, Richie Santos, zichzelf opofferde in de Black Spot-brand om haar leven te redden. Deze openbaring zou ook kunnen verklaren waarom ze, zodra ze zijn moeder wordt, hem overdreven beschermend is.

‘Het zaad van je stinkende lendenen en zijn vrienden brengt mij de dood. Of is het geboorte?’ zegt Pennywise.

Het lijkt erop dat de tijd niets anders is dan een platte cirkel voor de oude Pennywise, wat Marge ertoe brengt haar terechte bezorgdheid te uiten dat de bovennatuurlijke clown het op haar en de voorouders van haar vrienden heeft gemunt om te voorkomen dat ze geboren worden, en zo te voorkomen dat dit überhaupt gebeurt. Als je je hersenen wilt breken, blijf dan een tijdje in die gedachte zitten. We hebben het over een horror-retcon die het fandom in vuur en vlam zal zetten.

Over dat laatste moment…

Een afbeelding uit It: Welcome to Derry, met in de hoofdrol Joan Gregson als Ingrid Kersh, een instelling met gezondheidswerkers op de achtergrond.

Joan Gregson speelt opnieuw de rol van Ingrid Kersh in IT: Welcome to Derry.

Screenshot door Aaron Pruner/CNET/HBO

Ik was geen grote fan van de verhaallijn van Ingrid Kersh, hoewel het leuk was om Pennywise uit het verleden te zien, voordat hij kinderen en zo begon te eten. Dat gezegd hebbende, sloegen de laatste momenten van de finale een leuke spijker in de spreekwoordelijke kist door te laten zien dat ze ouder werd in een psychiatrische inrichting.

We gaan terug naar het jaar 1988, 26 jaar later, en zien hoe ze contact heeft met een jong meisje nadat de moeder van het meisje hangend in haar kamer wordt aangetroffen. Dat meisje is Beverly Marsh (Sophia Lillis herneemt haar rol), die in tranen is. Haar vader is er ook en duwt haar krachtig, verwijzend naar het misbruik dat volgt nadat Elfrida Marsh het toneel verlaat.

Kersh zegt tegen Beverly: “Je weet wat ze zeggen over Derry. Niemand die hier sterft, sterft ooit echt”, waarmee de serie verder wordt gekoppeld aan de films die de Muschiettis op de kaart zetten.

Deze versie van Ingrid Kersh verschijnt ook in IT: Chapter Two. In de reeks bezoekt de oude Beverly Marsh (gespeeld door Jessica Chastain) de vrouw, die haar informeert over de dood van haar vader. En dan verandert hij in Pennywise, die zich verkleedt als een gigantische naakte oude dame, want dat doet hij natuurlijk.

Uiteindelijk was ik aangenaam verrast door IT: Welkom in Derry. Het introduceerde een schattige nieuwe Losers Club, breidde een aantal klassieke Stephen King-plots uit en verhoogde de lat voor wat Pennywise de Dansende Clown daadwerkelijk kon doen. Het blijkt dat er veel geweld achter de hand van dat monster zit.

Deze show herinnert me eraan dat ik een reis naar King’s onrustige stad Derry, Maine, nooit zal laten liggen. En ik ben blij om te kunnen zeggen dat deze reis veel bevredigender was dan Kasteel Rots het was acht jaar geleden. Ik hoop dat we een tweede seizoen krijgen, want ik kan niet wachten om terug te komen voor meer.



Nieuwsbron

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in