Zoals de adagiumschrijvers zeggen: wie schreef: ‘Stokken en stenen zullen mijn botten breken, maar woorden zullen mij nooit pijn doen’, had naar een ander vakgebied moeten zoeken. En de schrijver zou moeten hopen dat potentiële werkgevers geen promotie voor MyLife.com zouden ontdekken, omdat ze zouden zeggen dat ze de gegevens van de schrijver over criminelen en zedendelinquenten konden inzien door zich te abonneren op MyLife-rapporten.
A vandaag aangekondigde rechtszaak beweert dat MyLife.com, Inc. en zijn oprichter en CEO, Jeffrey Tinsley, mensen hebben misleid om zich te abonneren op MyLife-rapportagediensten door valse en misleidende “teaser”-achtergrondrapporten op de MyLife-website te plaatsen. De rapporten impliceerden dat een bepaalde persoon een strafblad of zedendelinquent had dat de kijker kon zien door zich aan te melden bij MyLife. Volgens de oorzaakvaak, wanneer MyLife rapporten bekeek, beschikte de persoon niet over dergelijke gegevens of had hij slechts kleine verkeerscitaties.
Het ministerie van Justitie heeft de rechtszaak namens de FTC aangespannen. Beschuldigt MyLife ervan dat naast het overtreden van de FTC-wet met misleidende claims, MyLife ook de consumentenbescherming heeft geschonden Wet op eerlijke kredietrapportage (FCRA) maakte gebruik van misleidende factureringspraktijken, in strijd met Herstel de wet op het vertrouwen van online shoppers (ROSCA), en heeft zijn terugbetalings- en annuleringsbeleid verkeerd voorgesteld, in strijd met Verkoopregel voor telemarketing (TSR). Er is hier veel te doen. Als je een basisrelatie aangaat, gebruikt of er het onderwerp van bent (en dit zou voor de meeste volwassenen gelden), dan wil je er eens goed naar kijken.
Volgens de aanklacht promootte MyLife sinds 2009 zijn achtergrondrapporten door mensen gratis naar iemands naam op de website te laten zoeken en een teaser-achtergrondrapport te krijgen. Als de gezochte persoon geen geschiedenis van strafbare feiten, verkeersmisdrijven of zedendelicten had, zei het teaserrapport doorgaans dat de persoon een dergelijke geschiedenis ‘mogelijk’ had. Het bevatte ook prominent grote, klikbare knoppen, waarvan er één de gebruiker uitnodigde om “rechtbank-, arrestatie- of arrestatiegegevens (van gefouilleerd persoon) te bekijken” en een andere de gebruiker uitnodigde om “gegevens van zedendelinquenten (van de gezochte persoon) te bekijken.”
De klacht beweert dat de prominente ‘Bekijk’-knoppen, samen met verklaringen dat de persoon naar wie gezocht wordt, ‘mogelijk’ gegevens over arrestaties, misdrijven of zedendelinquenten heeft, gebruikers ertoe brachten te concluderen dat de persoon over dergelijke gegevens beschikte, ook al was dit niet het geval. Veel mensen meldden dat ze een MyLife-abonnement hadden gekocht om de documenten te bekijken, aldus de klacht.
Hoe komt de FCRA tussenbeide? De wet definieert een ‘consumentenrapport’ als een ‘rapport van alle informatie’ van een consumenteninformatiebureau (CRA) die betrekking heeft op iemands ‘kredietwaardigheid, kredietwaardigheid, karakter, algemene reputatie, persoonlijke kenmerken of manier van leven’ die wordt gebruikt (of naar verwachting zal worden gebruikt) als een factor bij het bepalen van zijn of haar geschiktheid voor krediet, verzekering, werk of andere in de wet uiteengezette redenen. In de klacht wordt beweerd dat MyLife een CRA is en onderworpen is aan de FCRA omdat het informatie over consumentenrapporten verzamelt, zoals rechtbank- of arrestatiegegevens, en deze vervolgens op de markt brengt en verkoopt aan derden voor gebruik bij het nemen van beslissingen zoals het geven van krediet, een baan of een huurcontract.
De klacht beweert dat MyLife zijn verplichtingen onder de FCRA heeft geschonden. De beschuldiging is dat MyLife er niet voor heeft gezorgd dat de door haar verkochte informatie alleen voor wettelijk toegestane doeleinden werd gebruikt, er niet in was geslaagd ervoor te zorgen dat de informatie accuraat was, en er niet in was geslaagd gebruikers te informeren over hun verplichtingen onder de FCRA, inclusief de verplichting om consumenten op de hoogte te stellen als de gebruiker nadelige maatregelen tegen hen ondernam op basis van de informatie in het rapport. Onnauwkeurige informatie in een consumentenrapport kan de consument een baan, huisvesting of zelfs een lening kosten.
Met betrekking tot de vermeende schendingen van ROSCA door MyLife heeft MyLife zijn abonnementen verkocht automatische verlengingsplannen of een negatieve optie, waardoor uw verplichtingen om aan ROSCA te voldoen in werking treden. Volgens de klacht heeft MyLife de fundamentele nalevingsvereisten van ROSCA geschonden, waaronder de eis om alle materiële voorwaarden van de overeenkomst duidelijk bekend te maken voordat de factuurgegevens van de consument worden verkregen en om klanten een eenvoudig mechanisme te bieden om terugkerende kosten te stoppen.
De klacht beschuldigt MyLife ervan de TSR te hebben geschonden, onder meer door de voorwaarden van haar restitutie- of annuleringsbeleid niet naar waarheid en duidelijk bekend te maken, waaronder dat MyLife “een beleid had om geen restituties te doen en annuleringen te ontmoedigen”, aldus de klacht.
De zaak, ingediend bij de federale rechtbank van het Central District van Californië, is het bekijken waard. Als u een consumentenrapportagebureau bent of basisrapportage gebruikt, overweeg dan of het tijd is voor een FCRA-update. Begin met een bezoek ons Business Center voor informatie over voldoen aan de FCRAinbegrepen Antecedentenonderzoek: wat werkgevers moeten weten.
Opmerking: deze blogpost is op 29 juli 2020 gecorrigeerd om het Central District van Californië te identificeren als de rechtbank waar de zaak is ingediend.
