Toen het bericht bekend werd De zinloze dood van Rob ReinerAmerika verviel in bekende rituelen van rouw en herdenking. Een waterval van eerbetoon stroomde uit de tweelingwerelden – Hollywood en politiek – waar de acteur, regisseur en liberale activist woonde.
Door de schok en de waas heen, voordat alles behalve de vaagste details bekend waren, President Trump had ook zijn gewichtgedreven door zijn diarree-drang om na te denken bijna elke voorbijgaande gebeurtenisalsof hij niet gekozen was om te regeren, maar om te dienen Amerika’s belangrijkste commentator.
De reactie van Trump, glinsterend op Reiners graf, net als hij ze schreven zijn dood ten onrechte toe als daad van politieke wraak slaagde hij erin nieuwe diepten van meedogenloosheid en wreedheid te doorgronden; ruim tien jaar na zijn ruige opkomst als politieke kracht weet de president zich nog steeds te verrassen.
Maar hoe verachtelijk en smakeloos de zelfmedelijdende verklaring van Trump ook was – Reiner, zei hij, was het slachtoffer van het ‘Trump-heckling-syndroom’ en kreeg in wezen wat hij verdiende – het benadrukte ook een bijzondere waarheid over zijn wraakzuchtige verblijf in het Oval Office.
De afgelopen decennia heeft het land een president gehad die heeft gelogen en bedrogen om zijn persoonlijke ondeugden te verdoezelen. Nog eentje waarin het land is gevallen een kostbare en nutteloze oorlog. Een derde gedreven door koppigheid en ijdelheid hem om buiten zijn tijd te blijvenzijn partij en zelfs Amerika beschadigen.
Toch handelde ieder van hen alsof hij de president van het hele volk was, niet alleen van degenen die hem verkozen hadden, genereus hadden bijgedragen aan zijn campagne, of blindelings elke beweging van hem hadden toegejuicht, hoe roekeloos of onverstandig ook.
Zoals Trump herhaaldelijk duidelijk heeft gemaakt, ziet hij de wereld in zwart en wit, rood tegen blauw, wij tegen zij.
Er zijn de staten waar het hem naartoe bracht ze verdienen federale financiering. De kiezers wier steun geeft hen recht op voedselhulp en andere voordelen. De vleiers gaven toe presidentiële medailles en onderscheidingen.
En dan zijn er nog zijn critici en politieke tegenstanders – degenen die hij trots en openlijk haat – van wie hij het lijden en zelfs de dood openlijk koestert.
Wanneer Charlie Kirk werd vermoordTrump gaf opdracht om vlaggen halfstok te laten vliegen. Hij vloog naar Arizona om haar herdenkingsdienst te leiden. Zijn vice-president, J.D. Vance, stelde mensen voor Hij zou ontslagen moeten worden wegens gebrek aan respect richting de late conservatieve provocateur.
Voor opmerkelijk contrast, wanneer een schutter doodde de voormalige Democratische voorzitter van het Minnesota HouseMelissa Hortman, Trump kon zich niet druk maken over zelfs maar een simpele daad van gratie. Op de vraag of hij had gebeld om zijn condoleances te betuigen aan de gouverneur van Minnesota, Tim Walz, de persoonlijke vriend van Hortman, antwoordde Trump: “Waarom tijd verspillen?”
Dit is niet normaal, laat staan menselijk.
Dit is geen ‘business as usual’-politiek, of iemand die bondgenoten beloont en de politieke oppositie probeert te benadelen, zoals alle presidenten hebben gedaan. Dit is de president van het land die de enorme macht van zijn ambt en ’s werelds grootste, meest resonerende megafoon gebruikt om te straffen, de levens van mensen te ruïneren, ellende toe te brengen en te genieten van pijn.
Er waren de gebruikelijke klachten over de ongevoelige en afwijzende reactie van Trump op Reiners dood door een steekpartij.
“Ik zou zoiets verwachten van een dronken man in een bar, niet van de president van de Verenigde Staten”, zei de Republikeinse vertegenwoordiger Don Bacon uit Nebraska. aftreden in plaats van zich opnieuw verkiesbaar te stellen in 2026. (Dat is misschien de reden waarom hij zo openhartig was en zo bemoedigend sprak.)
Maar deze keer kwam de kritiek niet alleen van het typische anti-Trump-koor, of van heterodoxe Republikeinen als Bacon en MAGA-supporter en provocateur Marjorie Taylor Greene. Zelfs enkele van de meest fervente aanhangers van de president voelden zich genoodzaakt zich uit te spreken.
‘Dit is vreselijk om te zeggen over een man die net is vermoord door zijn onrustige zoon’ Britse omroep Piers Morgan gepost op X. “Verwijder het, meneer de president.”
Belangrijker was echter de reactie van de leiding van de Republikeinse Partij.
“Ik heb er verder niet veel over te zeggen, behalve dat het een tragedie is, en mijn medeleven en gebeden gaan uit naar de familie Reiner en hun vrienden”, zei John Thune, leider van de meerderheid in de Senaat, tegen CNN toen hem werd gevraagd naar de reactie van Trump. Voorzitter van het Huis van Afgevaardigden Mike Johnson hij reageerde op een even niet-reagerende manier.
Het is duidelijk dat de impuls om “geen kwaad te horen en te zien” sterk blijft in de hogere regionen van de Republikeinse partij – tenminste totdat verdere verkiezingsresultaten laten zien welke prijs de Republikeinen betalen, terwijl Trump persoonlijke wraakacties boven de persoonlijke financiën van de kiezers blijft stellen.
Een van de blijvende redenen waarom aanhangers zeggen dat ze de president steunen, is de veronderstelde eerlijkheid van Trump. (Denk niet aan de vele uitvoerig gedocumenteerde leugens die hij vrijwel voortdurend heeft verteld.)
Eerlijkheid betekent in deze zin dingen zeggen die een meer gematigde en bedachtzame politicus nooit zou zeggen, en dat is vreemd om te vergoelijken voor de belangrijkste leider van het land. Degenen die zelfs maar een greintje bedachtzaamheid en medeleven hebben, die nooit tegen een vriend zouden zeggen dat ze lelijk zijn of een buurman dom zouden noemen – en die in ruil daarvoor hetzelfde respect en fatsoen verwachten – negeren of verklaren routinematig dergelijke terloopse wreedheden als het van deze president komt.
Degenen die volhouden dat Trump geen kwaad kan doen, die al zijn walgelijke uitspraken verdedigen, of die zich bezighouden met ‘maar hoe zit het’ relativisme om zijn belang te bagatelliseren, hoeven niet voortdurend in zijn slavernij te blijven.
Als Trump op zo flagrante wijze een grens overschrijdt, als zijn boosaardigheid zo extravagant is en zijn minachting zo duidelijk – zoals het geval was toen hij Reiner doodspotte – dan zouden zelfs de meest fervente aanhangers van de president hem moeten veroordelen.
Doe het en herwin een klein stukje van je menselijkheid.
