Een 911-oproep over een man die eruitzag als ‘de CEO die schoot’. Beelden van de lichaamscamera van politie arresteert Luigi Mangione en spullen uit zijn rugzak halen, waaronder een pistool dat volgens de aanklagers overeenkomt met het wapen waarmee Brian Thompson, CEO van UnitedHealthcare, werd vermoord, en een notitieboekje ze beschreven het als een “manifest”. Aantekeningen over een ‘overlevingspakket’ en ‘informatiecontrole’ en getuigenissen over vermeende verklaringen achter de tralies.
Een drie weken durende hoorzitting over Mangione’s strijd om bewijsmateriaal uit te sluiten zijn moordzaak in New York eindigde donderdag nadat hij nieuwe details had onthuld over zijn arrestatie in december 2024 in Altoona, Pennsylvania, de stappen die volgens aanklagers hij nam om vijf dagen lang de autoriteiten te ontwijken en wat hij mogelijk over zichzelf heeft onthuld nadat hij in hechtenis was genomen.
Mangione keek vanaf de verdedigingstafel toe terwijl de aanklagers van Manhattan zeventien getuigen opriepen, waaronder veel politieagenten en ander personeel dat betrokken was bij zijn arrestatie. De advocaten van Mangione hebben niemand gebeld. Rechter Gregory Carro zei dat hij pas op 18 mei zou regeren, “maar de zaken kunnen veranderen.”
De 27-jarige Mangione, afgestudeerd aan de Ivy League uit een rijke familie uit Maryland, heeft niet schuldig gepleit aan staats- en federale moordaanslagen. Er heeft een voorlopige hoorzitting plaatsgevonden in de staatszaak, maar zijn advocaten proberen bewijsmateriaal uit beide uit te sluiten. Geen van beide processen was gepland.
Hier zijn enkele dingen die we uit de hoorzitting hebben geleerd:
Lichaamscamera’s leggen de arrestatie van Mangione van dichtbij vast
Het publiek kreeg een brede, zelfs uitputtende blik op hoe de politie in Altoona, ongeveer 370 kilometer ten westen van Manhattan, de arrestatie van Mangione uitvoerde en zijn rugzak doorzocht nadat hij was gezien terwijl hij aan het ontbijten was bij McDonald’s.
Hoewel er bizarre momenten en terzijdes waren – over kerstmuziek, een hoagie en meer – was het doel van de hoorzitting om de rechter te helpen beoordelen of Mangione vrijwillig met de politie had gesproken en of agenten het recht hadden zijn eigendommen te doorzoeken voordat ze een bevel kregen.
Voor het eerst werd de video van de arrestatie van Mangione in de rechtbank afgespeeld en werden fragmenten openbaar gemaakt. De beelden, vastgelegd door camera’s van meerdere agenten, richtten oren en ogen op de kritische interacties die plaatsvonden tegen het ongerijmde vrolijke geluid van “Jingle Bell Rock” en andere vakantiedeuntjes op de geluidsinstallatie van het restaurant.
De agenten in de getuigenbank werden ondervraagd over wat ze zeiden en deden toen Mangione van het eten van een hash brown overging naar het wegvoeren met handboeien, en over wat ze zagen, waar ze waren en hoe ze met het bewijsmateriaal omgingen nadat ze hem naar een politiebureau hadden gebracht.
De advocaten van Mangione stellen dat noch de resultaten van de huiszoeking, noch de verklaringen die hij tegenover de politie heeft afgelegd tijdens het proces mogen worden vermeld. Aanklagers zijn het daar niet mee eens. Carro vermeldde zijn conclusie niet. Hij nodigde beide partijen uit om schriftelijke argumenten in te dienen en zei dat hij van plan was de video van de lichaamscamera te bestuderen voordat hij een beslissing nam.
Verschillende meningen over de verklaringen van Mangione en over het doorzoeken van de tassen
De advocaten van Mangione merkten op dat een officier zei dat “we waarschijnlijk een huiszoekingsbevel nodig hebben” voor de rugzak, maar zijn collega’s hadden de tas al doorzocht en later opnieuw doorzocht voordat ze een huiszoekingsbevel kregen.
Aanklagers wezen op een politiebeleid van Altoona dat volgens hen geworteld is in de wet van Pennsylvania, die vereist dat de eigendommen van iedereen die gearresteerd is, worden doorzocht.
De twee partijen versterkten ook enkele tegenstrijdige signalen, in de woorden en daden van de agenten, over hun bezorgdheid dat de rugzak iets gevaarlijks bevatte dat een huiszoeking zonder rechtvaardiging zou kunnen rechtvaardigen.
De officier die de tas doorzocht, Christy Wasser, getuigde dat hij op zoek was naar een bom. Maar de advocaten van Mangione wezen erop dat de politie het restaurant niet ontruimde van klanten – sommigen gingen zelfs naar een toilet een paar meter verderop – en dat Wasser zijn eerste zoektocht vrijwel onmiddellijk stopte nadat hij een geladen wapenmagazijn had gevonden, gewikkeld in een ondergoed.
De vondst leek het vermoeden van de agenten te bevestigen dat Mangione de man was die gezocht werd voor de moord op Thompson.
‘Dat is hem, man. Dat is hem, 100%’, zei agent Stephen Fox op video, terwijl hij de opmerking onderstreepte met krachttermen terwijl Wasser het tijdschrift omhoog hield.
Wat er gebeurde voordat Mangione op zijn rechten werd gewezen
De verklaringen van Mangione aan de politie vóór zijn arrestatie zijn vooral van belang omdat hij, zoals blijkt uit de op het lichaam gedragen cameravideo, aanvankelijk de agenten een valse naam gaf: Mark Rosario. Hij herkende uiteindelijk de list en gaf zijn echte naam nadat de politie zijn valse New Jersey-rijbewijs had gecontroleerd aan de hand van een computerdatabase.
De valse naam gaf de politie van Altoona prompt reden om hem te arresteren en vast te houden voor de politie van New York City. “Als hij ons zijn echte naam had gegeven, zou hij geen misdaad hebben begaan”, getuigde Fox. Een luitenant van de NYPD getuigde dat de naam Rosario overeenkwam met de naam die de vermoedelijke moordenaar gebruikte om een buskaartje naar New York te kopen en te geven aan een hostel in Manhattan.
Mangione vertelde de politie onmiddellijk dat hij niet wilde praten, maar agenten hielden hem bijna twintig minuten bezig voordat ze hem lieten toegeven dat hij over zijn naam had gelogen. Een supervisor drong er later bij Fox op aan om Mangione te informeren over zijn zwijgrecht.
Een belangrijke factor bij het bepalen of verdachten deze rechten moeten krijgen – bekend als een Miranda-waarschuwing – is of ze zich in politiehechtenis bevinden.
Aanklagers verzamelden getuigenissen van agenten die suggereerden dat Mangione mogelijk dacht dat hij vrij was om te vertrekken toen hij de valse naam opgaf. Maar een van de eerste agenten die Mangione tegenkwamen, getuigde dat hij ‘niet vrij was om te vertrekken totdat ik had geïdentificeerd wie hij was’, hoewel Mangione dat niet was verteld. Advocaten van de verdediging wezen er ook op dat op lichaamscamerabeelden te zien was dat verschillende agenten tussen hem en de deur van het restaurant stonden.
Beller 911: Klanten maken zich zorgen: ‘Klinkt als CEO die heeft geschoten’
Voor het eerst hoorde het publiek de 911-oproep die de politie naar de McDonald’s in Altoona lokte.
“Ik heb hier een klant waarvan sommige andere klanten vermoedden dat hij op de CEO van New York leek”, zei de restaurantmanager tegen een coördinator.
De manager, wiens naam niet werd vrijgegeven, zei echter aanvankelijk tegen de coördinator: “Het is niet echt een noodgeval.”
De manager zei dat Mangione een medisch masker droeg en een pet die laag over zijn voorhoofd was getrokken, waardoor alleen zijn ogen en wenkbrauwen zichtbaar waren. Hij zei dat hij ter vergelijking online naar een foto van de verdachte had gezocht.
Een bouwvallige beloning en het begin van een samenwerking met de politie van New York
Aanvankelijk waren de politieagenten van Altoona sceptisch dat de moordenaar van Thompson zich in hun stad met ongeveer 44.000 inwoners zou kunnen bevinden.
Joseph Detwiler, de eerste agent die bij de McDonald’s arriveerde, reageerde sarcastisch met “10-4” toen een meldkamer hem vroeg om de 911-oproep van de manager te monitoren, zo getuigde een politietoezichthouder.
De supervisor, luitenant Tom Hanelly Jr., getuigde dat hij Detwiler een sms had gestuurd om hem eraan te herinneren het telefoontje serieus te nemen en aanbood de officier zijn favoriete hoagie te kopen – een grote kalkoen van de plaatselijke broodjeszaak Luigetta’s – als hij ‘de moordenaar uit New York City’ zou betrappen.
Hoewel, zo erkende Hanelly in de getuigenbank, ‘het op het eerste gezicht absurd leek’.
Hanelly zei dat hij op zoek was naar een hotline “om het proces te starten” met rechercheurs van de NYPD, maar uiteindelijk het 911-centrum in New York City belde.
“We handelen op basis van een tip van een plaatselijk bedrijf. Mogelijk hebben we de schutter”, zei Hanelly in een opname die in de rechtbank werd gehoord.
Hanelly zei dat een rechercheur van de NYPD hem ongeveer 45 minuten later terugbelde.
Veelvraat in de rechtbank: steek uw vuist op en krabbel aantekeningen
Mangione bleef tijdens de hoorzitting actief, maakte aantekeningen, las documenten, overlegde met zijn advocaten en keek af en toe terug naar zijn ongeveer twintig aanhangers in de rechtszaal.
Hij keek aandachtig toe terwijl de aanklagers bewakingsvideo’s van de moord afspeelden en beelden bekeken van zijn interacties met de politie van Altoona. Hij drukte een vinger tegen zijn lippen en een duim tegen zijn kin terwijl hij naar beelden keek van twee politieagenten die hem bij McDonald’s naderden.
Hij hield een pen in zijn rechterhand vast en balde af en toe zijn vuist, terwijl de aanklagers het alarmnummer speelden.
Mangione werd elke ochtend vanuit een federale gevangenis in Brooklyn voor de rechter gebracht, terwijl hij grijze of donkerblauwe kleding droeg in plaats van gevangeniskleding. Zijn handen waren tijdens de procedure niet geboeid.
Op een dag hief hij zijn vuist op voor de fotografen. Op een andere dag duwde hij een fotograaf weg die volgens hem te dicht bij hem was gekomen.
Een rugzak vol ‘goodies’, inclusief to-do lijstjes en reisplannen
Samen met het pistool en het notitieboekje zeiden politieagenten dat de rugzak van Mangione gevuld was met voedsel, elektronische apparaten en aantekeningen, waaronder takenlijsten, een handgetekende kaart en tactieken om te overleven op de vlucht – items van politie-sergeant Altoona. Eric Heuston beschreef ze als “goodies” die de verdachte aan de moord zouden kunnen koppelen.
‘Houd het momentum vast, de FBI zal elke dag langzamer gaan werken’, stond er in een briefje. ‘Verander je hoed, schoenen, epileer je wenkbrauwen’, zei een ander.
Op een briefje stond dat je moest letten op ‘rode ogen’ van Pittsburgh tot Columbus, Ohio of Cincinnati (‘vroeg uitstappen’, stond er). De kaart toonde lijnen die deze steden met elkaar verbonden en gaf andere mogelijke bestemmingen aan, waaronder Detroit en St. Louis.
Andere items die op Mangione of in haar tas werden gevonden, waren onder meer een zakmes, een rijbewijs, een paspoort, creditcards, AirPods, een eiwitreep, tandpasta op reisformaat en USB-sticks, aldus de politie.
Heuston getuigde dat hij delen van het notitieboekje telefonisch aan rechercheurs van de NYPD had voorgelezen en suggereerde dat de bewijsstukken ‘het waarschijnlijker maakten dat hij niet de moordenaar was’.
Mangione sprak achter de tralies, zeggen gevangenisfunctionarissen
Voordat Mangione naar New York City werd overgebracht, werd hij onder zware bewaking vastgehouden in een staatsgevangenis in Pennsylvania.
Correctieofficier Matthew Henry getuigde dat Mangione vrijwillig aangaf dat hij een rugzak met een 3D-geprint pistool en vreemde valuta bij zich had toen hij werd gearresteerd.
Correctieofficier Tomas Rivers getuigde dat Mangione hem vroeg of de nieuwsmedia op hem als persoon waren gericht of op de misdaad van de moord op Thompson. Hij zei dat Mangione aangaf een publieke verklaring te willen afleggen.
Rivers zei dat Mangione ook sprak over zijn reizen in Azië, waar hij getuige was van een bendegevecht in Thailand, en de verschillen besprak tussen particuliere en genationaliseerde gezondheidszorg.
Rivers zei dat Mangione deels onder speciaal toezicht stond omdat de gevangenisinspecteur had gezegd dat hij ‘geen Epstein-achtige situatie wilde’, verwijzend naar de zelfmoord van Jeffrey Epstein in een federale gevangenis in Manhattan in 2019.
—Michael R. Sisak en Jennifer Peltz, Associated Press
