Noot van de redactie: De mede-oprichters van GeekWire, Todd Bishop en John Cook, creëerden deze column door zichzelf op te nemen terwijl ze het onderwerp bespraken, de AI te vragen een stuk op te stellen op basis van hun gesprek, en vervolgens de kopie te beoordelen en te bewerken voordat ze werden gepubliceerd. Luister hieronder naar de onbewerkte audio.
Als we nu uit het raam van GeekWire’s kantoor kijken, op de Burke-Gilman Trail in Seattle, kunnen we vrijwel één ding garanderen: als we 5 minuten wachten, komt er minstens één Rad Power Bike voorbij. Waarschijnlijk meer. Ze zijn alomtegenwoordig: de ‘Tesla van de e-bikes’ die tijdens de pandemie het stadsvervoer leek te herdefiniëren.
Maar dat fysieke belang maskeert een brutale zakelijke realiteit.
De afgelopen weken werd de tech-scene van Seattle opgeschrikt door twee verhalen die verschillende verzen van hetzelfde trieste liedje lijken, zoals gedocumenteerd door GeekWire-verslaggever Kurt Schlosser. Ten eerste is Glowforge, de maker van hoogwaardige laser-3D-printers, onder curatele gesteld en is gerenoveerd. Toen kwam het nieuws dat Rad Power Bikes het kan worden gedwongen om helemaal te sluiten.
We zijn allemaal al zo’n 25 jaar betrokken bij het technische ecosysteem van de regio Seattle, en als er één blijvende waarheid is in de Pacific Northwest, dan is het dat hardware niet alleen moeilijk is, zoals het oude gezegde luidt, maar om de een of andere reden lijkt het hier ook moeilijker.
Natuurlijk is het moeilijker om atomen te manipuleren dan getallen. Als Windows een bug heeft, pusht Microsoft een update. Als een Rad Power Bike een kapotte band of een defect onderdeel heeft, kun je deze niet met één regel code repareren. Je hebt een supply chain, een monteur en fysieke aanwezigheid nodig.
Maar de inspanningen van Rad en Glowforge gaan verder dan fysieke productie-uitdagingen. Ze zijn het slachtoffer van twee specifieke valkuilen: de grillen van de pandemie en de vloek van te veel kapitaal.
De luchtspiegeling van Covid
Beide bedrijven zijn geboren vóór de pandemie, maar bloeiden tijdens de pandemie. Toen de wereld op slot ging, leek de zaak van beide bedrijven onoverwinnelijk. We zaten allemaal thuis in onze pyjama, wanhopig op zoek naar een hobby, dus waarom zouden we niet een Glowforge en wat lasergeprinte snuisterijen kopen? We waren huiverig voor het openbaar vervoer en op zoek naar recreatie, dus waarom zouden we niet een e-bike kopen?
Veel technologiebedrijven, waaronder giganten als Amazon en Zoom, gokten erop dat deze gedragsveranderingen permanent zouden zijn. Dat waren ze niet. En we zien dat een deel van de indigestie uit die periode zich manifesteert in massale ontslagen bij technologiebedrijven die tijdens de jaren van de pandemie te snel en te groot zijn geworden.
De wereld is weer normaal geworden, of heeft in ieder geval een nieuw normaal gevonden, maar intussen hebben deze bedrijven zich aangepast aan een realiteit die niet meer bestaat.
DE Verdomde VC
Dan is er het geld. In 2021 haalde Rad Power Bikes meer dan $300 miljoen op.
Als je dat soort geld binnenhaalt, mag je niet langer een leuk, winstgevend nichebedrijf zijn. Je moet een platform zijn. Je moet een wereldveranderaar zijn. Rad heeft geprobeerd een enorm ecosysteem op te bouwen, inclusief direct-to-consumer winkels en mobiele servicebusjes om fietsen op de oprit van mensen te repareren.
Het bouwen van een fysiek servicenetwerk is verschrikkelijk duur. Als ze minder hadden ingezameld en gefocust waren gebleven op het zijn van een geweldige fietsenfabrikant, hadden we misschien een ander gesprek gehad. Maar durfkapitaal vereist een uitkomst van Tesla-formaat, en die druk kan een bedrijf voor consumentenhardware verpletteren.
De geesten van Seattle Hardware
De geschiedenis leert ons dat we niet verrast hoeven te zijn. Seattle heeft een pijnlijke relatie met consumentenhardware. Wij hebben één woord voor u: Zune. Of wat dacht je van de Fire Phone? Of Vicis, de hightech fabrikant van voetbalhelmen die crashte en in brand vloog.
Voor degenen met een lang geheugen rijmt de huidige situatie op de Terabeam-saga begin jaren 2000. Ze hebben ruim 500 miljoen dollar ingezameld om internetgegevens via de lucht te verzenden met behulp van lasers. Het was een B2B-spel, geen consumentenspel, maar het plan was identiek: enorme reclame, enorm kapitaal en technologie die moeilijk te implementeren was in de echte wereld. Uiteindelijk verkochten ze voor een fractie van wat ze hadden opgehaald.
We vinden het nog steeds leuk om die fietsen op Burke-Gilman te zien. Maar in deze economie, waar de inflatie de discretionaire uitgaven onder druk zet, zijn elektrische fietsen van $1.500 en laserprinters van $4.000 moeilijk te verkopen.
Seattle is misschien wel de cloudhoofdstad van de wereld, maar als het om consumentenhardware gaat, leren we nog steeds dat je een winstmarge niet zomaar kunt dumpen.
Gedachten over deze benadering van het schrijven van het verhaal? E-mail: todd@geekwire.com EN john@geekwire.com.
