Volgens een nieuwe internationale studie kan het spreken van meerdere talen zowel je hersenen als je lichaam beschermen door het biologische verouderingsproces te vertragen en de veerkracht te vergroten naarmate je ouder wordt.
Gepubliceerd in Natuurlijke veroudering tijdschrift, het document, getiteld “Meertaligheid beschermt tegen versnelde veroudering in cross-sectionele en longitudinale analyses van 27 Europese landen”, onderzocht de gegevens van 86.149 Europeanen en ontdekte dat degenen die meerdere talen spraken een langzamere biologische gedragsveroudering ervoeren dan degenen die slechts één taal spraken.
Het komt erop neer dat het spreken van meerdere talen de biologische processen van veroudering kan vertragen en bescherming kan bieden tegen ouderdomsgerelateerde achteruitgang.
De onderzoekers gebruikten wat bekend staat als raamwerk voor biologische gedragsverouderingsklokken kwantificeer biogedragsmatige leeftijdsverschillen (BBAG), met behulp van kunstmatige intelligentie (AI)-modellen getraind op duizenden gezondheids- en gedragsprofielen.
Deze modellen kunnen de biologische leeftijd van een persoon voorspellen op basis van fysieke indicatoren zoals hoge bloeddruk, diabetes, slaapproblemen en sensorisch verlies, evenals beschermende factoren zoals opleiding, cognitie, functionele capaciteit en fysieke activiteit.
Het verschil tussen iemands werkelijke leeftijd en zijn ‘verwachte’ leeftijd geeft aan of iemand gezonder ouder wordt en er ‘jonger’ uitziet, of dat hij versneld ouder wordt.
Uit de studie bleek dat in landen waar mensen vaak meerdere talen spraken, deelnemers aan de studie die er maar één spraken twee keer zoveel kans hadden om voortijdige verouderingspatronen te vertonen, terwijl degenen die meerdere talen spraken 2,17 keer minder kans hadden op versnelde veroudering.
Hoewel het belangrijk is om in gedachten te houden dat mensen in veel Europese landen meer dan één taal spreken (in tegenstelling tot de Verenigde Staten), bleven deze effecten significant, zelfs na correctie voor taalkundige, sociale, fysieke en sociaal-politieke factoren, en waren ze longitudinaal consistent in het voorspellen van een lager risico op versnelde veroudering op de lange termijn.
