Nu 2025 ten einde loopt, kijken we terug op het filmjaar. Dit was het jaar dat Warner Bros. een reeks zeer succesvolle films produceerde, het jaar dat Superman terugkeerde naar onze schermen en anime domineerde de box office. Het publiek had dit jaar duidelijk honger naar iets nieuws, en dat kregen ze in wat duidelijk de definitieve film van 2025 is: “KPop Demon Hunters.”
De geanimeerde muzikale fantasiefilm van Sony Pictures Animation werd gedistribueerd door Netflix en geregisseerd door Maggie Kang en Chris Appelhans. “KPop Demon Hunters” heeft een eenvoudig uitgangspunt: generaties lang wordt de mensheid veilig gehouden door hordes demonen met de gecombineerde krachten van trio’s van moordenaars, die hun zangstemmen gebruiken om een magische barrière te creëren die de demonen op afstand houdt. In het heden is het nieuwste trio demonenjagers een K-pop meidengroep genaamd HUNTR/X, die voor hun grootste uitdaging tot nu toe staan in een rivaliserende boyband die volledig uit demonen bestaat.
Dit is de film die de wereld stormenderhand veroverde. De film stond wekenlang bovenaan de Netflix-hitlijsten en werd al snel de meest bekeken film aller tijden op het platform, ongeacht het medium. De soundtrack brak elk denkbaar record en veranderde de nep-K-popgroepen in bonafide Billboard-supersterren. De film ook werd een kassucces ondanks een uiterst beperkte bioscoopuitgave door Netflix – en dit nadat het al beschikbaar was voor thuisbezichtiging.
Maar wat maakte deze film tot het enorme succes dat hij werd? Wat is er met “KPop Demon Hunters” dat de aandacht van de wereld heeft getrokken? Laten we eens kijken.
Het draait allemaal om K-pop
Het is gemakkelijk om pakkende liedjes aan te wijzen voor het succes van de film, maar dat maakt “KPop Demon Hunters” niet anders dan een Disney-film. Het kan aan de animatiestijl liggen en hoe deze voortbouwt op de 3D-textuuranimatie die populair werd in ‘Into the Spider-Verse’, maar dat is slechts een deel ervan.
In plaats daarvan zit de grootste reden waarom “KPop Demon Hunters” zo’n sensationeel fenomeen is, misschien wel in de titel: K-pop. Dit is een van de populairste muziekgenres ter wereld, die de afgelopen tien jaar in populariteit is geëxplodeerd, maar die in de Amerikaanse popcultuur nogal onderbelicht blijft. K-pop vormt niet alleen de soundtrack, maar de hele film. Er is de dynamiek tussen het hoofdtrio, die vrienden zijn, maar ook radertjes in een enorme superster-mediamachine. De fanatieke fanbase van HUNTR/X, hun rivaliteit met andere K-popgroepen zoals de Saja Boys, en hoe deze het hele land overneemt (en ook onze realiteit), creëert een verhaal dat fris aanvoelt in de context van westerse animatie.
De film brengt ook een culturele specificiteit met zich mee die de film een universele aantrekkingskracht geeft. Net zoals ‘Ne Zha 2’, ‘Moana’ en ‘Coco’ grote hits werden door het publiek nieuwe verhalen en werelden te laten zien die doordrenkt waren van specifieke culturen, zo slaagt ‘KPop Demon Hunters’ er ook in om herkenbare, herkenbare karakters te presenteren in een vertrouwde wereld die niettemin cultureel specifiek is. Van het eten tot het gebruik van de Koreaanse taal, tot de culturele verwijzingen naar andere muziekgroepen en K-drama’s, en zelfs de stemmencast: elk aspect van de film trekt je mee in de Koreaanse cultuur en bedient een deel van het publiek dat nog nooit eerder op deze manier is vertegenwoordigd in de westerse animatie.
KPop Demon Hunters is nog maar het begin
Het succes van “KPop Demon Hunters” was behoorlijk verrassend om te zien, en het bereik ervan is erg moeilijk te voorspellen. Mocht hier enige twijfel over bestaan DE filmevenement van 2025, kijk eens hoe snel Netflix is overgegaan om hiervan te profiteren. Natuurlijk, er is een voor de hand liggende zet, zoals het aankondigen van een vervolg, maar ook De zeldzame zet van Netflix om merchandise voor de film te producereniets wat hij probeert te vermijden.
Het feit dat het een Netflix-film is, maar het soort succes heeft behaald dat een in de bioscoop uitgebrachte film heeft, is zijn grootste prestatie. “KPop Demon Hunters” zorgde ervoor dat het publiek over de hele wereld meezong met de liedjes en katapulteerde nepmuziekgroepen naar het mainstream-sterrendom, maar wat nog belangrijker was, het dwong Netflix om de theatrale ervaring te gaan omarmen (al was het maar een beetje).
Eerst was er het unieke, speciale evenement van meezingen aan het begin van de herfst, een evenement dat in slechts twee dagen plaatsvond op slechts 1.700 schermen in de Verenigde Staten. Toen kwam het nieuws dat Netflix de film opnieuw zou uitbrengen in de VS en Europa. Dit gebeurde maanden na de eerste release van “KPop Demon Hunters” op Netflix, toen vrijwel iedereen die de film wilde zien hem al had gezien, maar het publiek nog steeds massaal naar de theaters stroomde om hem op het grote scherm te zien. Misschien wel de grootste prestatie van deze animatiefilm is dat deze samenviel met (of misschien aanzet tot). Netflix lost conflict met AMC op en uiteindelijk een deal sluiten om een van zijn films in de bioscoop te brengen. Dit jaar was het jaar van HUNTR/X, het jaar waarin een geanimeerde musical over een K-pop meidengroep de grootste streamers ervan overtuigde toe te geven dat bioscopen niet verouderd zijn, en dat dit nog maar het begin is.
