Toen het ministerie van Binnenlandse Zaken maandag aankondigde dat het de huurovereenkomsten voor vijf offshore windparken die momenteel in aanbouw zijn, zou opschorten, gaf het de nationale veiligheidsoverwegingen de schuld. Militaire experts zeggen dat het een excuus is.
“Ik denk dat het allemaal verzonnen is”, zegt Dave Belote, een gepensioneerde kolonel van de luchtmacht die eerder leiding gaf aan het energieverrekeningscentrum van het Ministerie van Defensie in het Pentagon en die momenteel overleg voert met onshore windenergiebedrijven over militaire zaken. ‘Ik heb vijftien jaar ervaring, waarvan ik de minister van Binnenlandse Zaken zal beschuldigen dat het allemaal is uitgevonden om een president tevreden te stellen die zojuist hij heeft een irrationele hekel aan windmolens.’”
Elk van de vijf projecten – twee in de buurt van New York en andere in Massachusetts, Virginia en Rhode Island – onderging een jarenlang evaluatieproces waarbij het Ministerie van Defensie, nu omgedoopt tot het Ministerie van Oorlog, nauw betrokken was. (ANadat de regering eerder dit jaar enkele windmolenparken had bedreigd, zei de New Yorkse gouverneur Kathy Hochul naar verluidt onderhandelden ze met de regering-Trump en kwamen ze zelfs overeen een aardgaspijpleiding goed te keuren in ruil voor het redden van een van de windparken-maar die inspanningen zijn nu misschien tevergeefs geweest.)
Eventuele mogelijke militaire problemen waren al volledig overwogen, zegt Belote. Bij de aankondiging van de nieuwe annuleringen noemde het ministerie van Binnenlandse Zaken radarproblemen. Maar dit is al bekend en het ministerie van Defensie weet al meer dan tien jaar hoe ermee om te gaan. Roterende windturbines verstoren de radar, maar ontwikkelaars van windprojecten betalen momenteel voor een softwarepatch die dergelijke interferentie van de radar van NORAD elimineert. Met een grotere investering zou de radar zelf kunnen worden geüpgraded om het probleem op te lossen zonder afhankelijk te zijn van de patch.
Het leger moet weten hoe het windturbines moet bedienen, ongeacht of deze zich in Amerikaanse wateren bevinden. China heeft bijvoorbeeld 129 offshore windparken. “Ze zijn geconcentreerd langs de kusten in de militair meest belangrijke gebieden rond Shanghai en rond de Straat van Taiwan”, zegt Belote. “Als een Amerikaan lanceert vanaf een vliegdekschip of vanuit Guam, Japan of Korea en westwaarts richting de Chinese kust wijst, zal die man of vrouw in de cockpit van een gevechtsvliegtuig of bommenwerper te maken krijgen met een heleboel draaiende windturbines op hun radars of displays. Het hele idee dat we bedreigingen niet kunnen trainen of detecteren in de aanwezigheid van een klein aantal offshore windturbines is dus belachelijk.”
De regering noemde ook niet-gespecificeerde ‘geheime’ kwesties, maar Belote zegt – na alle mogelijke problemen te hebben overwogen die zich in theorie zouden kunnen voordoen – dat dergelijke problemen niet bestaan. “Die is er niet”, zegt hij. (Het ministerie van Defensie zei dat het niet onmiddellijk kon reageren op het verzoek van Fast Company om commentaar over de kwestie.)
Aan de oostkust zegt Belote dat het leger ook offshore windturbine-infrastructuur zou kunnen gebruiken, omdat het al over stroom, glasvezel en beveiliging beschikt die de communicatie tijdens militaire oefeningen zou kunnen verbeteren.
Er is ook een breder argument voor de nationale veiligheid: windenergie is een cruciale binnenlandse energiebron in een tijd waarin het land de productie snel moet opvoeren. “Energieveiligheid is nationale veiligheid”, zegt de gepensioneerde marinecommandant Kirk Lippold. schreef hij eerder dit jaar. “De kustgebieden van Amerika herbergen bijna 40% van onze bevolking, en offshore-windenergie biedt een directe en effectieve manier om deze gebieden van grootschalige energie te voorzien. Het gaat niet alleen om energie, maar om ervoor te zorgen dat die economische centra online blijven te midden van geopolitieke instabiliteit of verstoring van de toeleveringsketen. Wanneer we de controle over onze energietoekomst uit handen geven, of het nu gaat om geopolitieke rivalen, volatiele oliemarkten of een verouderende infrastructuur, verzwakken we ons vermogen om de Amerikaanse belangen in binnen- en buitenland te verdedigen.”
Een groep gepensioneerde hoge militaire officieren herhaalde dezelfde argumenten in een artikel open brief aan secretaris Burgum in mei. Vanwege de druk die datacenters op het elektriciteitsnet leggen, “is het nog nooit zo belangrijk geweest voor ons land om energie-onafhankelijk te zijn”, schreven ze. “Als we afhankelijk zijn van energie uit het buitenland, zijn we kwetsbaar voor schokken op de wereldmarkt waar we geen controle over hebben.”
In totaal zouden offshore-windenergieprojecten meer dan 2,5 miljoen huizen en bedrijven van stroom kunnen voorzien. Ze kunnen ook helpen de stijgende energierekeningen voor consumenten tegen te gaan.
Het is onduidelijk wat er daarna gaat gebeuren. Zelfs de regering-Trump probeerde eerder dit jaar het Revolution Wind-project in Rhode Island tegen te houdenmaar een rechtbank kwam tussenbeide en de bouw van het project werd hervat. “Toen de regering-Trump enkele maanden geleden Revolution Wind een stop-work-bevel oplegde op basis van al even vage claims met betrekking tot de nationale veiligheid, oordeelden de rechtbanken dat het bevel onwettig was en stopten ze de pogingen van de regering-Trump om de bouw van schone, betaalbare energie te belemmeren”, zegt Ted Kelly, directeur en hoofdadviseur van het non-profit Environmental Defense Fund. “De regering probeert nu op illegale wijze deze vijf projecten stop te zetten die duizenden banen creëren en elektriciteit betaalbaarder maken, waaronder Revolution Wind. We zullen zien wat er in de rechtbank gebeurt.”
Zelfs als de regering opnieuw in de rechtszaal faalt, zal een nieuwe pauze het voor de projecten moeilijker maken om te overleven. Toen Revolution Wind eerder stopte met werken, kostte dit de ontwikkelaar naar verluidt meer dan $ 2 miljoen per dag.
