Ik heb er veel gelezen zakelijke herinneringen. Eén waar ik steeds op terugkom is Het slijpen Van Ray Kroc-de man die heeft gebouwd McDonald’s In de mondiale reus het is vandaag.
Kroc was 52 jaar oud voordat hij zelfs maar hoorde van de gebroeders McDonald die het bedrijf oorspronkelijk hadden opgericht. Dit feit alleen al zegt veel over hoe hij dacht: succes komt vroeg of laat, maar alleen voor degenen die blijven komen opdagen.
Dat brengt mij bij McDonald’s De winstcijfers over het derde kwartaal bellen woensdag.
Dat heeft McDonald’s gemeld solide resultaten: Wereldwijde vergelijkbare omzet stijgt met 3,6%, Amerikaanse omzet stijgt met 2,4%, omzet van $7,08 miljard.
Het bedrijf presteert beter dan de meeste concurrenten, maar in een meedogenloze omgeving:
- Het fastfoodverkeer is dit jaar in de hele sector met 2,3% gedaald, volgens het marktonderzoeksbureau nog erger dan de daling van 1,6% in alle restaurants. Blackbox-intelligentie.
- McDonald’s Extra Value-maaltijden zijn nu goed voor ongeveer 30% van de Amerikaanse transacties, meldde het bedrijf.
- En McDonald’s heeft uitgegeven $ 40 miljoen vanaf dit kwartaal marketing en is van plan om dit jaar in totaal 90 miljoen dollar aan steun te verlenen aan franchisenemers om dergelijke maaltijden korting te geven.
Dat is echt geld dat uit de marges komt. Wall Street heeft het gemerkt.
Maar Dat zei McDonald’s-CEO Chris Kempczinski McDonald’s zal zijn succes meten door “eerst het bezoekersaandeel van consumenten met een laag inkomen te vergroten en ten tweede door de ervaringsscores voor waarde en gemak te verbeteren.”
Verkeer eerst. Winst later. En waarom?
Nou, ik heb eerder geschreven over het feit dat McDonald’s de onbetwiste is kampioen van nostalgische marketing.
Hij bracht de Hamburglar terug. Zorgde ervoor dat Grimace’s verjaardag viraal ging. Lancering van Happy Meals voor volwassenen. Hij gaf de Snack Wrap terug nadat fans jarenlang een petitie hadden ingediend.
Elk van deze campagnes was bedoeld om de diepste herinneringen van klanten te ontsluiten. Het is een strategie die zijn vruchten heeft afgeworpen, maar je kunt geen kernherinneringen ontgrendelen als ze überhaupt nooit zijn gemaakt.
Een zevenjarig meisje dat vandaag met haar gezin naar McDonald’s komt omdat ze de Extra Value-maaltijd kan betalen, zal de komende decennia niet winstgevend zijn.
Maar wanneer zal ze over twintig jaar gaan winkelen voor haar kinderen en zich nostalgisch voelen? Dan loont de investering.
Brute waarheid: de Amerikaanse economie is in tweeën gesplitst.
Consumenten met een laag inkomen ze voelen de druk van stijgende huurprijzen, voedselrekeningen en kinderopvang, legt Kempczinski uit.
Als we daar nog de onzekerheid over de voedselhulp van SNAP aan toevoegen, zullen deze cliënten zich blijven terugtrekken.”tenzij ze voelen dat hun inkomen begint te groeien.”
Ondertussen bezoeken consumenten met hogere inkomens veel vaker snelle restaurants.
Dus terwijl McDonald’s binnen beide groepen een relatief aandeel wint, verdwijnt het segment met lage inkomens – de nostalgische toekomstige klanten – uit de sector.
Dit is waar de filosofie van Ray Kroc er opnieuw toe doet.
Omdat het soms betekent dat je over de middelen beschikt om door te gaan als anderen dat niet kunnen.
En McDonald’s heeft echt voordelen die de meeste concurrenten niet hebben.
Ten eerste trekken de internationale markten hun gewicht in de schaal, en daarna nog wat.
Vergelijkbare verkopen met 4,3% gestegen. in internationaal geëxploiteerde markten (onder leiding van Duitsland en Australië) en 4,7% in internationaal erkende ontwikkelingsmarkten (onder leiding van Japan). Beide presteerden beter dan de Verenigde Staten
Deze geografische diversificatie geeft McDonald’s de ruimte om te ademen terwijl de concurrenten stikken. Verdomd, CFO Ian Borden zei het direct:
“Onze unieke positionering is dat we de financiële kracht hebben om dit soort investeringen te doen, terwijl anderen misschien wat defensiever zullen moeten zijn.”
Vergelijk het met anderen in de industrie:
Chipotle meldde zojuist een vertragende omzet. Yum Brands overweegt Pizza Hut te verkopen. Investeerders namen Denny’s privé-eigendom over na enkele kwartalen van dalende verkopen.
In zijn toespraak tijdens de winstoproep van McDonald’s op woensdag maakte Kempczinski de cirkel rond Laten we teruggaan naar Kroc:
Het is een krachtig sentiment van 13 woorden, dat teruggrijpt op een bijna 50 jaar oud boek.
Marge van opoffering vandaag de dag om ervoor te zorgen dat gezinnen door de deuren blijven gaan. Ik wed dat het de moeite waard zal zijn om kinderen nu op bezoek te houden, zelfs tegen gereduceerde prijzen, in 2045 de moeite waard zal zijn als ze hun kinderen terugbrengen.
U gokt erop dat u het langer volhoudt dan concurrenten die niet over dezelfde internationale kracht of financiële reserves beschikken om jarenlange druk te weerstaan.
We gokken erop dat onze gespleten economie uiteindelijk zal genezen, dat de angst zal afnemen en dat gezinnen zich minder overweldigd zullen voelen.
Er is iets bijna poëtisch aan een bedrijf dat is gebouwd op nostalgie door, althans gedeeltelijk, aan decennia te denken in plaats van aan kwartalen.
Dit is hoe nostalgie eigenlijk werkt: het is voor de lange termijn. We kijken door een roze bril naar het verleden en herinneren ons het beter dan het in werkelijkheid was.
We hopen dat de kinderen van vandaag misschien ooit met plezier zullen terugkijken.
Ook al lijkt de dag van vandaag niet altijd zo rooskleurig als wij die ervaren.
—Bill Murphy jr.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk OP Snel bedrijf’s zusterpublicatie, Inc.
Inc. is de stem van de Amerikaanse ondernemer. We inspireren, informeren en documenteren de meest fascinerende mensen in het bedrijfsleven: de risiconemers, innovators en doorzetters die de meest dynamische kracht in de Amerikaanse economie vertegenwoordigen.
