Mijn werkdagen vinden vaak plaats in minimalistische Zoom-werkomgevingen of vergaderruimtes met glazen wanden en elegante ramen, vol ondernemers die ideeën pitchen. Hoe marketing Als executive en startup-mentor leid ik strategieën voor bedrijven van verschillende groottes, begeleid ik oprichters in de startup accelerators van TechStars en Founder Institute en ben ik lid van de prijsjury. Mijn agenda is gevuld met directieoverleg, merkcampagneplanning en deadlinesprints.
Maar tussen Kerst en Nieuwjaar ruil ik die steriele ruimtes in voor museumzalen vol kleur en geschiedenis.
De eerste keer dat ik het deed in 2021 was het niet makkelijk om de deur uit te lopen. Ik zat vol angsten. Wat als een startup vastloopt? Wat als een klant zich losmaakt?
Maar uiteindelijk heb ik het toch gedaan. Ik heb hele dagen vrijgemaakt voor musea. Geen meldingen tijdens bezoek, geen nieuwsfeed. Gewoon kunst en een notitieboekje.
Dit was geen luie vakantiewandeling. Het was niet mijn bedoeling om hier een project van te maken. Ik hunkerde gewoon naar het verschil. Wat ik niet had verwacht, was hoe diep het mij bijtankte. Ik was bang dat dit het momentum zou laten ontsporen; in plaats daarvan ontgrendelde het duidelijkheid.
Als je een leider bent die gelooft dat je het je niet kunt veroorloven om een pauze te nemen, dan is dat precies de reden waarom je die pauze moet nemen. Hier leest u hoe u aan de slag kunt gaan.
Hoe was het museumritueel?
Ik heb het bewust getimed: kerstweek plus oudejaarsavond, overlappende feestdagen als klanten toch langzamer gaan, zodat ik geen nul kritische dagen heb gemist.
Terwijl ik weg was, werkten mijn collega’s aan de campagnes van het merk; een assistent onderzocht de rest. Als er sprake zou zijn van overmacht, zouden ze deze afsluiten.
Vorig jaar ging ik op kerstavondochtend uit. Hier is een dag van het ritueel:
Rustige wandeling naar een kunstgalerie, gevolgd door een ontspannen kopje koffie, waarbij je de eerste indrukken schetst. Dus urenlang de kunst absorberen. Geen muziek in koptelefoon, geen snel e-mails scannen. Volledige aanwezigheid.
Ik verliet de galerie en ging naar de plaatselijke kerstmarkt vlakbij het stadhuis. Ik genoot van hete koffie en bagels en genoot van de warmte van het kopje in mijn handen.
Aan het eind van de dag sloeg de inspiratie toe. Ik vulde mijn notitieboekje: geen voorstellen, maar reflecties: geherformuleerde jaardoelen, blinde vlekken in de markt, vergeten creatieve inzichten, leiderschapswaarden stoffig van verlatenheid.
De inzichten vloeiden omdat ik de ruimte vormgaf. Ze kwamen vast te zitten.
Drie inzichten die mij hebben hervormd
Hier zijn drie inzichten die ik tegenkwam terwijl ik even rustte:
1. Verschillende doelstellingen zorgen voor meer ontdekkingen.
Eén enkel perspectief beperkt je. Toen ik van de kubismekamer naar de impressionismekamer in een museum verhuisde, moest ik denken aan een worstelend direct-to-consumer-merk in Azië. Ze waren geobsedeerd door premiumklanten, maar misten de massamarkt. Mijn pad en mijn gedachten hebben geleid tot een simpele spil: het aanpassen van boodschappen aan de lokale cultuur. De verkoop kwam op gang.
Nu beginnen mijn ochtenden met een vraag: “Welke lens gebruik ik vandaag?” Kalm. Globaal. Vetgedrukt. Nu leid ik door visie, niet door reactie. De wereld ontmoet mij daar.
2. Stilte verslaat snelheid.
Startups gaan snel. Parameters kunnen binnen een maand verdrievoudigen. Maar snelheid onder druk vertroebelt je beoordelingsvermogen. In één geval had een datamanagementbedrijf moeite met positionering. Hun nieuwe productfuncties faalden ondanks eindeloze discussies. Na de kerstvakantie ontstonden er nieuwe ideeën. We hebben het product geherpositioneerd en binnen een paar dagen hadden we een belangrijke klant binnen. Nu vraag ik mezelf altijd af: “Is dit visie of alleen maar snelheid?” De pauze komt op de eerste plaats.
3. Durf de regels te overtreden.
Kunst gedijt door conventies te doorbreken. Het kubisme van Picasso vernietigde traditionele opvattingen, net zoals de beste startups dat doen. Tijdens een galeriebezoek in december dacht ik aan een technologieteam dat vastzat in veilige, voorspelbare marketing. We gingen verder met gedurfde en onverwachte ideeën, zoals fusie NAAR DE beelden met artistieke Renaissance-vibes in januari. Het leek riskant, maar de klant vond het leuk. De omzet nam toe. Nu vraag ik elk team: “Wat is de regel die we kunnen overtreden?” Gewaagde zetten winnen in technologie.
Waarom meer leiders een museumritueel zouden moeten proberen
Je geest verlangt naar diepgang, niet naar afleiding. Wij garanderen spierherstel; Waarom onze creativiteit uithongeren? Betreed de galerijen en de ideeën komen opnieuw naar voren: de visie wordt verfijnd, je maakt opnieuw verbinding met de leider, niet beïnvloed door het lawaai.
Misschien zijn musea niet jouw katalysator: de eenzaamheid aan het meer, wandelpaden of een rustig moment in een koffiebar kunnen je meer ontroeren. Het centrale punt, dat leiders doelbewuste downtime nodig hebben om op te laden en katalyserende ideeën te genereren, blijft bestaan.
Een pauze nemen heeft mij niet afgeremd; het bracht mij weer in contact met de essentie. We verwarren vrije tijd met verwennerij. Fout. Het is leiderschapsdiscipline: langzamer nadenken over wat essentieel is.
