Van Chris Snellgrove
| Gepubliceerd
Chevy Chase werd de afgelopen dagen afgeschreven omdat hij te veel op zijn Community-personage leek, en werd uit de show getrapt nadat hij racistische opmerkingen had gemaakt in een van zijn uitbarstingen op de set. Jaren eerder was Chase echter een Hollywood-icoon, met de hoofdrol in enkele van de meest onvergetelijke films van de jaren tachtig. Eén zo’n film is Kerstvakantie van National Lampoon (1989), en deze eigenzinnige komedie van de legendarische schrijver John Hughes blijft misschien wel de beste kerstfilm ooit gemaakt.
De originele Griffioen
Het uitgangspunt van Nationale Lampoon Kerstvakantie is dat elke man, Clark Griswold, een perfecte kerst wil hebben met zijn hele gezin, maar dat betekent dat hij te maken krijgt met drama van zijn kinderen, schoonfamilie en zijn gekke achterlijke neef. Onderweg komt hij komische tegenslagen tegen met defecte kerstverlichting, yuppieburen en een aanmatigende baas. De resulterende grapjes zijn onvergetelijk hilarisch en zullen onmiddellijk een beroep doen op elke familieman die bijna gek is geworden terwijl hij probeerde zijn dierbaren een kerst te bezorgen die ze nooit zullen vergeten.
De cast van Kerstvakantie van National Lampoon omvat het uitstekende Beverly D’Angelodie sinds het begin het hart en de ziel van de hele Vacation-franchise is geweest. Zijn kinderen op het scherm worden gespeeld door Juliette Lewis (vooral bekend van Belangrijkste angst) en Johnny Galecki (vooral bekend van De oerknaltheorie). Randy Quaid (vooral bekend van onafhankelijkheidsdag) schittert als een idioot en chaotisch personage, en Seinfeld EN Veep icoon Julia Louis-Dreyfus is een discrete uitmuntendheid als de meest snobistische buurvrouw ter wereld.
De beste prestatie van een Hollywood-legende
De beste prestaties komen echter vandaan Chevy-achtervolging (vooral bekend van Caddyshack), een generatietalent dat waarschijnlijk de prestaties van je leven levert. Zijn ervaring als grappige man met een rubberen gezicht helpt hem de grappigste grappen van de film te verkopen (inclusief zijn problemen met de kerstverlichting en een meltdown inclusief de regel ‘Hallelujah Holy Sh*t’), maar Chase is op zijn best tijdens de verrassend effectieve emotionele momenten van de film. Scènes waarin hij huilt terwijl hij naar oude homevideo’s kijkt en zich zorgen maakt over het kopen van een zwembad voor zijn dierbaren, geven diepte en pathos aan het personage, waardoor hij herkenbaar gebrekkig wordt zonder hem minder vernietigend grappig te maken.
Net als Sinterklaas zelf, Kerstvakantie van National Lampoon sprong van vreugde door de schoorsteen van de kassa. Tegen een budget van $ 25 miljoen bracht de film $ 73,3 miljoen op, maar het duurde verrassend lang voordat de film een vervolg kreeg. Vegas Vacation kwam acht jaar later uit en in 2003 kregen we het National Lampoon’s Christmas Vacation 2: Cousin Eddie’s Island Adventureeen verbijsterend en teleurstellend vervolg waarin het radeloze karakter van Randy Quaid centraal staat.
Maak de critici blij
Wanneer Kerstvakantie van National Lampoon reed de slee van de Kerstman de theaters in en verspreidde serieuze kerstvreugde onder professionele filmcritici. OP Rotte tomatenheeft een percentage van 72%, waarbij critici de film prijzen vanwege de combinatie van hilarische grappen en hartverwarmende kerstsfeer. De film is net zo grappig, rommelig en ronduit gek als je eigen familie, waardoor het de perfecte film is om tijdens de kerstperiode te kijken.
Kerstvakantie van National Lampoon Ik heb het grootste deel van mijn jeugd regelmatig naar vakanties gekeken in mijn huis, en ik heb er altijd van genoten om naar een gezin te kijken dat oneindig veel disfunctioneeler was dan het mijne. De humor is soms wat onregelmatig, maar dit is een film die je van begin tot eind laat lachen, waardoor het een grote troost is om naar het eten te kijken. Als kind kwam ik hier op de harde manier achter, omdat het de enige film was die ik wilde zien op de avond voordat mijn familie een geliefde kat moest laten inslapen; destijds waren de capriolen van neef Eddie en de rest van de enorme Griswold-clan het enige dat me kon doen ophouden met huilen.
Een klassieke film die met de jaren nog beter wordt
Toen ik opgroeide, verloor ik nooit mijn liefde voor De kerstvakantie van National Lampoonmaar ik heb het op een heel nieuw niveau leren waarderen. Toen ik jonger was, sympathiseerde ik meer met de Griswold-kinderen… hun maffe drama op het scherm was tenslotte een weerspiegeling van zowel de vreugde als de angst die de feestdagen altijd met zich meebrachten. Ik sympathiseerde vooral met de jonge Rusty, omdat ik me soms een beetje in verlegenheid kon brengen voor mijn gezin (gelukkig sleepte mijn vader me nooit het bos in om onze boom om te hakken).
Nu sympathiseer ik natuurlijk meer met Clark Griswold: net als hij ben ik een familieman geworden die er alles aan doet om mijn vrouw en zoon de perfecte kerstvakantie te bezorgen, en net als hij wordt ik elk jaar gekker van de stress van dit alles. Ik heb leren houden van de lieve maar nooit vrolijke boodschappen van de film over het liefhebben van zelfs de gekste familieleden (die geen Eddie-neef of twee in de stamboom hebben) en hoe ik het meeste kan halen uit de tijd die ik met hen doorbreng. Bovenal houd ik van de boodschap van de film over tijd doorbrengen met je ouders en het behouden van hun tradities ten behoeve van een nieuwe generatie.
Ben je het ermee eens? Kerstvakantie van National Lampoon is het de perfecte familiefilm, of is het een kerstkomedie die volgens jou op het ondeugende lijstje hoort? Je weet het pas als je een glas advocaat voor jezelf inschenkt en de film streamt Hulu. Geloof me: het is een geschenk aan jezelf dat veel, veel beter is dan deel uitmaken van de Jelly of the Month-club!
