Was een geweldig jaar voor de recht op reparatiede beweging van voorstanders die erop aandringen dat mensen hun eigen elektronische apparaten en apparatuur kunnen repareren zonder toestemming van de fabrikant. De kwestie heeft brede steun gekregen van technologen, boeren, militaire leiders en politici aan beide kanten. Het is bij vrijwel iedereen populair, behalve bij bedrijven die er baat bij hebben als de onderdelen, instructies en gereedschappen die nodig zijn om hun producten te repareren achter slot en grendel blijven.
Drie Amerikaanse staten hebben dit jaar het recht op reparatie aangenomen, zelfs in zwaar Republikeinse staten als Texas meeteenheid ontving een unanieme stemming zowel in de Tweede Kamer als in de Senaat. Voorstanders van reparaties zijn van plan deze stap in 2026 en daarna voort te zetten en lobbyen bij wetgevers in een poging om enthousiastelingen meer opties te geven als het gaat om de gadgets die ze dagelijks gebruiken. Het markeerde een grote verschuiving voor de ‘right-to-repair’-beweging, die er al tientallen jaren op aandringt dat gebruikers hun gadgets, van iPhones tot laptops, kunnen repareren zonder terug te hoeven gaan naar de fabrikant of de garantie te laten vervallen door ze naar een niet-geautoriseerd reparatiecentrum te brengen.
“Het fundamentele probleem met het beperken van het recht op reparatie is dat wanneer je apparatuur koopt, je een competitieve markt hebt”, zegt Nathan Proctor, senior directeur van de campagne voor het recht op reparatie bij de U.S. Public Interest Research Group. “Als je eenmaal over de apparatuur beschikt en de fabrikant de reparatie tot een eigen proces kan maken, is er geen concurrentie meer.”
Hoewel het recht op reparatie over de hele wereld brede steun geniet – onder meer Canada en de EU hebben wetten aangenomen en uitspraken gedaan ten gunste van consumenten – bevinden de Verenigde Staten zich vaak in het centrum van de beweging. Jarenlang hebben voorstanders aangedrongen op federale wetten die mensen in staat stellen de batterij van hun telefoon te vervangen of aan hun tractor te sleutelen zonder in conflict raken van wat de fabrikanten zullen toestaan. Ondanks de steun van beide partijen gebeurde er niets, en daarom waren de wetsvoorstellen op staatsniveau dit jaar zo belangrijk.
Voor veel voorstanders is het recht op reparatie een milieukwestie. Mensen gooien minder snel gereedschap op stortplaatsen als ze het kunnen repareren. Terwijl sommige bedrijven beter zijn geworden in het beheersen van hun impact op het milieu, bijvoorbeeld door over te stappen op karton of recyclebare materialen voor verpakkingen, zijn de inspanningen om de producten zelf recyclebaar te maken trager verlopen. De situatie begon te veranderen. Zelfs een bedrijf als Apple, dat er al lang tegen is dat mensen hun iPhones mogen aanpassen, is met tegenzin begonnen met het aanbieden van zelfreparatieopties aan zijn klanten. Hetzelfde geldt voor Google, die heeft zijn Pixel Watch opnieuw ontworpen om het beter herstelbaar te maken na druk van voorstanders van reparatie.
Ondanks deze overwinningen, Bedrijven blijven manieren vinden om regelgeving te omzeilen, reparatiehandleidingen te verdoezelen en sommige reparatietools alleen in bepaalde staten beschikbaar te stellen aan klanten. Kyle Wiens, CEO van iFixit, dat handleidingen aanbiedt en reparatiesets voor gadgets verkoopt, zegt dat de volgende grote stap na de wetgevende overwinningen van 2025 zal zijn ervoor te zorgen dat bedrijven de nieuwe wetten volgen. “We zien verschillende niveaus van kwaadwillige naleving bij verschillende bedrijven”, zegt Wiens.
