Geschiedenis: ‘Cover-Up’ volgt onderzoeksjournalist Seymour Hersh terwijl hij nadenkt over zijn carrière en verhalen blootlegt als het bloedbad in My Lai en Abu Ghraib. De documentaire onderzoekt de uitdagingen van het melden van verborgen waarheden.Herziening: De documentaire ‘Cover-Up’ van Laura Poitras onderzoekt de carrière van Seymour Hersh, een van de bekendste onderzoeksjournalisten. Hersh staat bekend om het blootleggen van verborgen waarheden en het aanwakkeren van controverse, waardoor hij een boeiend onderwerp is. De documentaire lijkt op papier belangrijk, maar is bij het maken serieus en beheerst, waarbij de kijker vaak op afstand wordt gehouden. Het wil je aan het denken zetten in plaats van voelen, maar soms maakt dit het moeilijk om volledig betrokken te blijven. Het laat ook zien hoe moeilijk het is om feiten te scheiden van de publieke perceptie in de journalistiek.De film is opgebouwd rond gesprekken met Hersh, ondersteund door archiefmateriaal en interviews met journalisten, redacteuren en commentatoren die zijn werk volgden of in twijfel trokken. Kijk opnieuw naar belangrijke verhalen zoals het bloedbad in My Lai, waarin Hersh de moord op Vietnamese burgers aan de kaak stelde, en de misstanden in de Abu Ghraib-gevangenis in Irak. Ook andere incidenten komen aan bod, zoals zijn rapport over de spionage van studenten door de CIA en chemische aanvallen in Syrië. Deze voorbeelden laten zien hoe de berichtgeving van Hersh het vertrouwen van het publiek beïnvloedde en zijn reputatie vormde. De film springt heen en weer in de tijd en vermengt successen uit het verleden met latere controverses, wat zijn complexe carrière laat zien, maar soms emotioneel vlak aanvoelt. Het benadrukt zowel de kracht als de beperkingen van onderzoeksjournalistiek.Poitras probeert neutraal te blijven, maar door deze zorgvuldige aanpak komt de documentaire soms voorzichtig over. Het roept belangrijke vragen op over bewijsmateriaal, geloofwaardigheid en vertrouwen in de media, maar gaat niet altijd dieper in op de gevolgen. Hoewel hiermee de intelligentie van het publiek wordt gerespecteerd, kan de film er afstandelijk uitzien. De film maakt ook duidelijk dat journalistiek zelden eenvoudig is en vaak risico’s en twijfel met zich meebrengt. Hij wijst erop dat journalisten als Hersh voortdurend de ethiek, bronnen en persoonlijke veiligheid moeten evalueren terwijl ze de waarheid nastreven, wat aantoont hoe uitdagend onderzoekswerk kan zijn.Hersh komt over als een interessante aanwezigheid, maar niet altijd spannend om naar te kijken. Hij is op zijn hoede, af en toe defensief en heeft vertrouwen in zijn instinct. Hierdoor ontstaat een eerlijk maar niet dynamisch portret. Ondersteunende vocalen zoals Jeff Gerth, Bob Woodwarden Amy Davidson Sorkin bieden context. Poitras’ eenvoudige stijl, met rustige shots en minimaal drama, houdt het verhaal gegrond maar gedempt. Sommige momenten, zoals Hersh die documenten onderzoekt of nadenkt over lekken, geven inzicht in zijn denkproces, maar zijn kort. Het toont de moeizame inspanningen achter het blootleggen van belangrijke verhalen en de persoonlijke tol die dit kan eisen. Soms krijgen kijkers een glimp van de frustratie en het isolement die gepaard gaan met het blootleggen van ongemakkelijke waarheden, waardoor de vasthoudendheid van Hersh beter herkenbaar wordt.‘Cover-Up’ lijkt meer op een noodzakelijke en verantwoorde documentaire, met intelligentie en zorg gemaakt, maar trekt zelden de aandacht. Voor kijkers die geïnteresseerd zijn in journalistiek en media-ethiek biedt het waardevolle inzichten. Voor anderen lijkt het misschien traag en te beperkt. Hoewel het de moeite waard is om te kijken, geeft het je het gevoel dat het werk van Hersh en de nasleep ervan op een boeiendere manier had kunnen worden onderzocht. Uiteindelijk is het een doordachte film die informeert en tot nadenken aanzet, ook al beweegt hij niet helemaal. Ondanks de terughoudendheid toont het ook het belang van het in twijfel trekken van autoriteit, het uitdagen van officiële verhalen en het erkennen van de moed die nodig is om verhalen te melden die anderen misschien verborgen willen houden.
