EP “The Copenhagen Test” over mogelijke ideeën voor seizoen 2, douchescène verwijderd

SPOILERS: Dit bericht bevat details over De Kopenhagen-testSeizoen 1

De Kopenhagen-testDe acht afleveringen tellende binge laat de kijkers veel te verteren terwijl de show een aantal actuele kwesties ontrafelt door middel van een spannende spionagemissie.

Door maker Thomas Brandonvertelde Deadline dat het schrijven van het sci-fi-mysterie van de show “enkele vreemde consensuskwesties” opriep rond zijn inlichtingenagent Alexander Hale (Simu Liu), wiens geest wordt gehackt door een mysterieuze vijand die de informatie gebruikt om zijn uiterst geheime overheidsinstantie, The Orphanage, neer te halen.

“We hadden een douchescène”, merkte hij op. ‘Het was aan het einde van de pilot, en het was veelzeggend dat hij de missie aanvaardde. Hij trok zijn kleren uit om te gaan douchen… en keek toen naar beneden.’

Terwijl het weeshuis de hack openhoudt, begint Alexander te accepteren dat zowel de vijand als zijn eigen superieuren zijn leven volledig in de gaten houden totdat hij hen kan helpen de bron te vinden, door undercover te gaan met collega-agent Michelle (Melissa Barrara) als een onbewust koppel.

Brandon legde uit over de verwijderde scène: “Het was een beetje te grappig voor het einde van de pilot, maar waar het over ging was dit grotere thema (element) van je vraag, namelijk: hier is een man die nu probeert zijn land te bewijzen: ‘Ik ben te vertrouwen.’

De serie vergelijken met de paranoia van De Trumanshow (1998), het plezier van De Kopenhagen-test het komt met het niet weten “wie erin zit en wie niet.”

Terwijl de show het mysterie achter Alexanders hersenhacking ontrafelt, worden ook de levens en verhalen van de personages onderzocht, inclusief degenen die The Orphanage hebben gebouwd. Zou er een prequel in petto kunnen zijn, evenals een mogelijk tweede seizoen?

‘Er was daar een gedachte, maar het zijn maar gedachten,’ merkte Brandon op. “Maar ja, het was altijd bedoeld als een doorlopende serie, dus er zijn plannen, ideeën en hoop voor wat een tweede seizoen zou kunnen zijn.”

Lees ons interview met De Kopenhagen-testschepper Thomas Brandon, zijn mede-showrunner Jennifer Yale en uitvoerend producent James Wanonder.

VERVALDATUM: Je creëert echt een gevoel van paranoia door het gebrek aan privacy in zijn leven, terwijl je steeds meer begint te beseffen wat er aan de hand is. Vertel me dus wat je intrigeerde aan het hele privacy-element en waardoor je het verhaal wilde creëren.

JAMES WAN: Mag ik je dit vragen? De hele tijd denk ik natuurlijk in mijn hoofd: hoe doucht hij? Kijkt hij naar beneden als hij naar de wc gaat?

TOMMASO MERK: We hadden een douchescène. Het was aan het einde van de pilot en het was veelzeggend dat hij de missie aanvaardde. Hij kleedt zich uit om onder de douche te gaan… en dan kijkt hij naar beneden. En het was een beetje te grappig voor het einde van de pilot, maar waar het over ging was dit grotere thema (element) van je vraag, namelijk: hier is een man die nu probeert zijn land te bewijzen: “Ik ben te vertrouwen.” Ze zeggen: “Geweldig, geef ons je hele leven. Wees een dubbelagent in je leven, offer je familie, je vrienden, je geliefden, je lichaam, alles op.” En hij zegt “OK” en doet het om het te bewijzen. En de reis van de show vraagt: “Moet ik dit doen?” Wat is de limiet van hoeveel u aan uw land geeft als u een deel van uzelf bent kwijtgeraakt? En dat was een van de dingen waar we echt naar keken wat betreft het privacyaspect. En het andere dat we stilistisch hebben gedaan, is dat er in het spionagegenre vaak veel gebruik wordt gemaakt van schaduwen. Heel noir, de lichtstralen, en wat verontrustend is, zijn de dingen die je niet kunt zien. Wat we in onze show hebben besloten, is dat dingen die je ziet maar niet begrijpt, verontrustend zouden zijn. Daarom zien we echt veel architectuur in onze show. Je ziet veel dingen rondom Alexander, en hij kijkt naar deze dingen, maar de paranoia komt niet voort uit wat ik niet kan zien. Paranoia komt voort uit wat ik niet kan begrijpen. En dus zorgden we ervoor dat de camera echt bij Alexander op hem bleef, over zijn schouder, vanuit zijn standpunt, zodat we de werking hiervan konden zien. Truman-show kantoor en niet weten wie erbij past en wie niet, en dat was onderdeel van wat we probeerden te doen.

VERVALDATUM: Het is grappig dat je dat zei, want dat was letterlijk wat ik dacht tijdens de seksscène. Ik heb zoiets van, ze weten dat meer mensen ernaar kijken, toch?

JENNIFER YALE: Daarom zegt hij: “Weet je het zeker?” En doet het licht uit.

MERK: En dat waren enkele van de langste gesprekken die we in de schrijfkamer hadden. Het brengt een aantal vreemde toestemmingsproblemen met zich mee.

VERVALDATUM: Wat dat betreft ben ik ook dol op de romantische komedie in de spionagethriller, hoewel je al snel beseft dat ze hem alleen maar manipuleert, wat nog leuker is om naar te kijken. Maar vertel me eens over het balanceren van hun chemie met zijn manipulaties.

YALE: Ik bedoel, we hadden veel plezier, en dit was zelfs in dezelfde gesprekken over hoe je seks hebt zonder dat ze luisterden en keken. Maar we hebben veel tijd nodig gehad om ervoor te zorgen dat we hun chemie opbouwden voordat je erachter komt dat ze hem manipuleert, omdat je wilt dat ze elkaar ontmoeten en een romance hebben. En daarom hebben we veel tijd genomen om je een deel van een scène te laten zien, en dan is het publiek bij Alexander. je ervaart de scène, maar verliest je spraak als je beseft dat het allemaal een script is.

MERK: Ja, en het is erg leuk om in de tweede aflevering veel van de opzettelijke stijlfiguren te ontrafelen waar we in de eerste aflevering tegenaan liepen, namelijk: je hebt pech en er is een lieve barman beschikbaar die deze keer echt is. Deze keer voelt ze zich echt tot je aangetrokken. En je begint te beseffen: oh, dit zijn alle verhalen die Parker vertelt. Hij gebruikt deze vormen van deze personages die we denken eerder te hebben gezien, omdat hij in wezen een tv-programma om hem heen creëert, en het werkte op hem. En een deel van het plezier voor hem is het besef: ‘Ja, het werkte, maar ik besefte dat ik er nog steeds mee bezig ben De Trumanshow.” En dus begint hij te reageren en vertelt uiteindelijk het verhaal aan de rest van hen, waarbij ze niet zeker weten wat hij gaat doen.

WAN: Zelfs het romantische komische aspect deed me denken aan dingen als De heer en mevrouw Smithalleen de interactie tussen de twee, en het gaat eigenlijk nog verder terug naar de Hitchcock-klassieker, gewoon het echt ouderwetse mysterie tussen de twee personages. En er is altijd spanning tussen twee, maar er is ook veel romantische spanning. En ik denk dat jullie het geweldig hebben gedaan om het in deze moderne omgeving te plaatsen.

VERVALDATUM: Michelle vermeldt haar verleden, dat ze iets heel ergs heeft gedaan en daarom is ze hier, en aan het einde verbrandt Parker haar dossier. Hij heeft een nieuw begin. Maar ik was benieuwd of je een achtergrondverhaal voor haar had verzonnen dat je aan Melissa vertelde, of iets om in haar hoofd te houden?

YALE: Ja, dat was een van de grootste dingen die we met elk van de personages deden. We hadden een achtergrondverhaal waarin elke teaser je iets meer gaf over elk van de personages, waar ze vandaan kwamen en waar ze naartoe gingen. En we hadden een teaser opgenomen met Michelle in de hoofdrol, maar we wilden wachten, omdat we vonden dat deze te veel informatie aan het publiek gaf. En we willen behouden waar ze aan het einde van aflevering 8 naartoe ging, en het idee dat ze naar huis wil of een ander leven wil leiden, buiten deze wereld. Is ze daar echt naartoe gegaan? Of is hij nog steeds undercover? Speelt ze nog mee?

MERK: Ja, en een deel van Michelles Russische poppentype is het feit dat je nooit weet of je de echte vrouw krijgt. En dus, ook al hebben we een achtergrondverhaal opgebouwd, is de vraag: is het echt? Of het achtergrondverhaal dat ergens in een dossier staat, is niet het echte verhaal. Omdat voor ons het meest interessante aan Michelle niet is: “Oh, wat is hier de waarheid?” Het meest interessante aspect is: is er iemand die zoveel rollen heeft gespeeld dat hij vergeet wat de waarheid is? Heeft hij werkelijk uit het oog verloren wie die persoon werkelijk was? En kun je ooit vertellen wat echt is en wat niet?

YALE: En dan spelen met zijn relatie met Parker, en wat wil hij uit die relatie, en is hij oprecht in de chemie die ze hebben en de vriendschap die ze hebben, of wilde hij gewoon dat Parker zijn dossier verbrandde?

VERVALDATUM: En dat was een ander personage waar ik heel nieuwsgierig naar was, Parker, alleen maar omdat hij zich zo sterk met Hale identificeert of hem zo goed begrijpt. En ik vraag me af of dat komt omdat ze op elkaar lijken, of omdat het haar werk is, en ze gewoon heel goed kan nadenken in het bijzijn van iedereen?

MERK: Ja, dat is een geweldige vraag. Wij worstelen hier heel erg mee. Ik denk dat er wel enige gelijkenis moet zijn. Ten eerste is ze geweldig in haar werk en kan ze goed begrijpen: ze is een soort vervanger van de schrijver in de show, en het is mijn taak om mezelf in de schoenen van deze persoon te verplaatsen en ze te begrijpen, of ze nu op mij lijken of niet. Maar hij heeft een unieke speciale kracht, waar we op hebben gezinspeeld aan het einde van de tweede aflevering, toen hij ontdekte dat zijn zeven woorden op elkaar lijken. Ze zijn niet precies hetzelfde, maar ze begrijpt wat hem drijft. Omdat ze een vergelijkbare drive hebben, kan ze zich voorstellen wat hij vervolgens gaat doen. En net als jij houden we van het personage en vinden we dat Sinclair hier fantastisch in was, wat een heel droog persoon zou kunnen zijn die rondstaat en naar veel monitoren kijkt, en ze bracht hier zoveel energie en empathie in. En te midden van een show met veel actie, intriges en uitdagende wendingen, vonden we het erg leuk dat het ons de kans gaf om – ze vertelden me dat woord niet te gebruiken omdat het te geheimzinnig is – maar Cirano de Bergerac. Het is echt onbeantwoorde liefde, nietwaar? Langzaam wordt hij verliefd op zijn eigen creatie. Via Michelle heeft ze een relatie met Alexander en heeft ze een parasociale relatie met hem. Net als wij allemaal die tv kijken, kennen we dat personage oneindig, maar dat personage kent ons niet. En toen was het fascinerend om te zien hoe het echte leven opging in zijn eigen kleine, hermetisch afgesloten wereld waarin hij zich bevond.

VERVALDATUM: Terugkomend op Michelle: ik vond het leuk waar dat verhaal naartoe ging en hoe het duidde op het potentieel voor een tweede seizoen. Dus ik ben benieuwd of daar plannen voor zijn, maar ik ben ook nieuwsgierig – omdat het liefdesverhaal van St. George zo hartverscheurend en mooi was, en er een heel achtergrondverhaal is van hoe The Orphanage begon – ben ik ook benieuwd of je hebt nagedacht over het maken van een soort prequel-serie of iets dergelijks.

YALE: oh, Pauw!

MERK: JA. Er was daar een gedachte, maar het zijn maar gedachten. Maar ja, het was altijd bedoeld als een doorlopende serie, dus er zijn plannen en ideeën en hoop voor wat een tweede seizoen zou kunnen zijn.