Gezien het belang van beide eigenschappen en het gemeenschappelijke woord in hun titels, is het verrassend dat niemand heeft geprobeerd ze te combineren Vreemde vrijdag EN Vrijdag de 13e vóór 2020 Grillig. Op die manier is het waarschijnlijk zelfs nog beter, aangezien iemand anders misschien een zwakke komische schets heeft samengesteld in plaats van de intelligente en verrassend ontroerende horrorfilm van regisseur en co-schrijver Christopher Landon. Vandaag vijf jaar geleden gepubliceerd, Grillig biedt een frisse kijk op de body-swap-komedie die ook een stevig geconstrueerde slasher-film is.
Landon opent de film brutaal met een gigantische afbeelding van ‘Wednesday the 11th’, wat aangeeft dat hij en co-schrijver Michael Kennedy weten met welke horrorfilmconventies ze spelen. Uiteraard volgt het een groep tieners die rond een vuur zitten en verontrustende verhalen vertellen over de Butcher of Blissfield, een seriemoordenaar die sinds 1977 middelbare scholieren vermoordt tijdens de thuiskomst van hun stad. The Butcher verschijnt zodra de kinderen uit elkaar gaan, compleet met een masker dat veel op Jason Voorhees lijkt, en begint aan zijn laatste moordpartij.
Tot nu toe is alles basic. Landon en Kennedy hebben een oor voor sarcastische dialogen, en de vroege optredens van The Butcher zijn creatief griezelig. Maar wat echt opvalt Grillig Het begint de volgende dag, wanneer de Butcher (Vince Vaughn) de onhandige middelbare scholier en bevermascotte Millie Kessler (Kathryn Newton) aanvalt na de grote voetbalwedstrijd. Dankzij een vervloekt oud mes dat hij van de vorige plaats delict heeft gestolen, ruilt de Slager per ongeluk lichamen met Millie en ze hebben slechts 24 uur voordat de ruil definitief wordt.
Door de moordenaar en het laatste meisje van lichaam te laten wisselen, kan Landon de clichés van slasherfilms ondermijnen en tegelijkertijd het beste halen uit de bekende elementen van het subgenre. Het duurt niet lang voordat Millie, in het lichaam van de Slager, haar twee beste vrienden van haar ware identiteit overtuigt, zodat de hoofdgroep tieners kan samenwerken om hun vijand te verslaan. Het is alleen zo dat een van die tieners een man van middelbare leeftijd is die zich voortdurend moet verstoppen voor de politie.
Vaughn’s Millie heeft er geen probleem mee om opnieuw contact te maken met haar beste vrienden.
Universele afbeeldingen
Er is geen mogelijkheid Grillig zou zijn gelukt zonder Vaughns totale toewijding aan de rol van Millie, en hij maakt de komedie af zonder ooit zijn toevlucht te nemen tot goedkope grappen over tienermeisjes. Grillig is onverwacht gevoelig, omdat Landon en Vaughn de van lichaam verwisselde Millie met hetzelfde respect behandelen als het origineel. Ze is nog steeds verlegen en onzeker, hoewel het hebben van zo’n sterk en intimiderend lichaam haar een boost van zelfvertrouwen geeft.
Dat vertrouwen ontstaat wanneer Millie de confrontatie moet aangaan met de Slager, die misbruik heeft gemaakt van Millie’s onopvallende aanwezigheid om zijn moorddadige gedrag voort te zetten. Maar het komt ook tot uiting wanneer Millie een hart-tot-hart-relatie heeft met haar oude verliefdheid, Booker (Uriah Shelton), die de film ernstig speelt. Voor Booker is Millie dezelfde persoon, ongeacht in welk lichaam ze zich bevindt. Grillig blijft niet stilstaan bij de boodschap van inclusiviteit, maar het scherpzinnige perspectief van de film op genderperformativiteit is doordrenkt van het belachelijke verhaal.
The Butcher geeft Millie’s lichaam een nieuwe femme fatale-stijl.
Universele afbeeldingen
Ook al blijft hij gefocust op het afslachten van mensen, de Butcher blijkt beter in het spelen van een tiener dan Millie ooit was, en Newton brengt vakkundig de contrasterende persoonlijkheden over. De door de Butcher gekozen look van leren jasje, paardenstaart en robijnrode lippenstift trekt de aandacht, en hoe meer hij naar hem kijkt en beledigingen slingert, hoe meer de ruggengraatloze atleten zich tot hem aangetrokken lijken te voelen.
Die jocks dragen allemaal letterjasjes, en Millie’s middelbare school is misschien wel de enige in Amerika met een functionerende houtwerkplaats. Die enigszins verouderde Amerikaanse betekenaars Grillig stevig in de slasher-traditie, en Landon laat de film nooit te ver afdwalen van zijn solide formule. The Butcher mag dan een verwerpelijke psychopaat zijn, het is moeilijk om medelijden te hebben met de meeste van zijn slachtoffers, die egocentrische vrouwenhaters en homofoben zijn. Of misschien hebben ze gewoon nooit de kans gehad om voorbij hun onvolwassenheid te groeien.
Millie krijgt die kans, en zoals bij de meeste films over lichaamsruil, Grillig geeft de hoofdpersoon enkele levenslessen uit haar tijd doorgebracht in de plaats van iemand anders. Deze lessen brengen veel brutaliteit en bloedvergieten met zich mee, maar ze zijn net zo waardevol als alles wat de hoofdpersonen van verschillende Freakies Fridays van hun ervaringen hebben geleerd. Het is immers niet zo heel anders om het laatste meisje en een lichaamswisselaar te zijn.
