Columnisten Anita Chabria en Mark Z. Barabak blikken terug op 2025

Is er een afvalcontainer? ergens om te verbranden en te begraven Dit jaar van bedlam2025?

We naderen het einde met evenveel opluchting als angst. We kunnen toch niet verwachten dat we nog zo’n tumultueuze draai om de zon zullen doorstaan?

Het was pas januari dat Donald Trump is terug in het Witte Huisblijkbaar gewapend geladen met goud voor de muren. Binnen een paar weken was het zover noodtoestand uitgeroepen aan de grens; plannen in gang zetten overheidsinstanties ontmantelen; ze ontsloegen massa’s federale arbeiders; EN tarieven, tarieven, tarieven.

In de lente, de regering viel Harvard aan als proeftuin voor impactvol hoger onderwijs. In juni, die van Trump grotesk ten onrechte Big Beautiful Bill genoemd was wet geworden, waarbij $ 1 biljoen werd toegekend belastingverlagingen voor miljardairs EN een deportatiepoging financieren (en gewapende macht), wat in principe wel het geval is hervormde de Amerikaanse immigratiewetgeving EN hij maakte een einde aan alle schijn om zich te richten op ‘het ergste van het ergste’.

Herfst en winter gebracht twijfelachtige bootbombardementen in het Caribisch gebied nog een stap verder wegtrekken uit Oekraïne, een harde aanpak van de oppositie naar die van Trump classificeert het als links terrorisme en de passiviteit van het Congres op het gebied van de gezondheidszorg zal dat wel doen ze zorgen ervoor dat velen moeite hebben om verzekerd te blijven.

Dit is de korte lijst.

Het was een jaar waarin Amerika iets nieuws probeerde, en gaandeweg aanhangers van de MAGA-beweging onze redacties kunnen er veel van vieren Anita Cabria EN Mark Z. Barabak hebben een ander perspectief.

Hier zijn ze hernieuwen hun jaarlijkse traditie om terug te blikken op het afgelopen jaar en enkele reflecties te bieden over wat het nieuwe jaar zou kunnen brengen.

Cabria: Nou, dat was iets. Ik kan niet zeggen dat 2025 een fantastisch jaar was voor het Amerikaanse experiment, maar het zal zeker de geschiedenisboeken ingaan.

Voordat we in de pure politiek duiken, zal ik beginnen met iets positiefs. Ik ontmoette een getrouwd stel tijdens een bijeenkomst van No Kings in Sacramento verkleed als dinosaurussen, geïnspireerd door Portland-kikkereen activist die een opblaasbaar amfibiepak draagt.

Toen ik vroeg waarom, zei de man tegen mij: “Als je niet snel iets doet, zal de democratie uitsterven.”

Het publiek neemt in oktober deel aan No Kings Day in het centrum van Los Angeles.

(Genaro Molina/Los Angeles Times)

Ik vond het geweldig dat zoveel Amerikanen iets deden blijkt niet alleen maar een protest te zijn beleid dat persoonlijke gevolgen heeft, maar dat op grote schaal mobiliseert ter ondersteuning van de democratie. Voor velen was het de eerste keer dat ze dit soort actie ondernamen, en ze deden dat op een manier die optimisme en mogelijkheden uitdrukte, in plaats van toe te geven aan woede of wanhoop. Waar humor is, is hoop.

Barabak: In de zin dat het alleen pijn doet als ik lach?

In 2024, een veelvoud aan Amerikanen gestemd om Trump opnieuw te installeren in het Witte Huis – wratten, veroordeling wegens misdrijf, en zo – vooral in de hoop de kosten van levensonderhoud te verlagen en eieren en benzine weer betaalbaar te maken.

Ook al zijn eieren en gas niet langer exorbitant, de kosten van bijna al het andere blijven stijgen. Of, in het geval van rundvlees, rekeningen EN verzekeringraket.

Het John F. Kennedy Memorial Center for the Performing Arts is een van de al lang bestaande instellingen waarop Trump zijn naam heeft beklad.

(Jacquelyn Martin/Associated Press)

Ondertussen lijkt de president minder geïnteresseerd in het verbeteren van de levens van kiezers dan in het bekladden van zijn naam op elk voorwerp dat hij ziet. Een van de laatste voorbeelden is de John F. Kennedy Centrum voor de podiumkunsten.

(De enige plaats waar Trump Nee Ik wil zien dat zijn naam daar staat die omvangrijke Epstein-bestanden.)

Ik vraag mezelf af: waarom hier stoppen? Waarom zouden we deze Verenigde Staten niet bestempelen als Trump-Erica en er dan op scheppen dat we in het ‘heetste’ land op de Trump-planeet wonen?

Cabria: Stop met hem op ideeën te brengen!

Jij en ik zijn het erover eens dat het een moeilijk jaar vol absurditeit is geweest, maar we zijn het er niet over eens hoe serieus we Trump als een bedreiging voor de democratie moeten nemen. Nu het einde van het jaar nadert, maak ik me meer zorgen dan ooit.

Het is niet de lelijke capriolen van het ego Dit verontrust mij, maar het verwoestende beleid zal moeilijk ongedaan te maken zijn, als we de mogelijkheid hebben om het ongedaan te maken.

Op rassen gebaseerde heksenjachten op basis van deportaties staan ​​uiteraard bovenaan deze lijst, maar de sloop van beide K-12 en hoger onderwijs; DE ontmanteling van federale agentschappenDaarom het afsnijden van onze wetenschappelijke macht als natie; de stijging oligarchie van technologische industriëlen; de stille positionering van verkiezingsontkenners op belangrijke verkiezingsposten – dit zijn allemaal hamers die onze democratie treffen.

Nu zijn we aan het zien flagrant antisemitisme en racisme aan de rechterkant van MAGA, met alarmerende acceptatie door velen. Extreem rechts heeft een debat gesteund dat even dom als afschuwelijk is ‘patrimoniale’ Amerikanen. om op de een of andere manier een hogere klasse burgers te zijn dan niet-blanken.

Vice-president JD Vance spreekt aan de Universiteit van Mississippi in Oxford.

(Gerald Herbert/Associated Press)

Onlangs vice-president J.D. Vance hield een toespraak waarin hij aankondigde: ‘In de Verenigde Staten van Amerika hoef je je niet langer te verontschuldigen omdat je blank bent’, en Trump zei dat hij wilde beginnen het staatsburgerschap ontnemen aan legale immigranten. Beide mannen beweren dat Amerika een christelijke natie is en mijden diversiteit als waarde.

Denkt u nog steeds dat de Amerikaanse democratie veilig is en dat dit politieke moment voorbij zal gaan zonder blijvende schade aan onze democratische normen?

Barabak: Ik zal beginnen met wat differentiatie.

Ik ben het ermee eens dat Trump zaden zaait of, meer specifiek, beleid en programma’s implementeert die zullen ontkiemen en nog vele jaren schade zullen veroorzaken.

Vervreemd onze bondgenoten, gemeenschappen terroriseren met haar schadelijke anti-immigratiebeleid – dat veel verder gaat dan een redelijke versterking van de grensveiligheid – verhongert het de wetenschap en andere onderzoeksprogramma’s. De lijst is lang en deprimerend, zoals u suggereert.

Maar ik geloof – in navolging van de trompetten en cherubs – dat er niets op te lossen valt buiten de macht van de kiezers.

Om mij te citeren: er is geen organisme op deze planeet dat gevoeliger is voor hitte en licht dan een politicus. Wij hebben er al eentje gezien anti-Trump-reactie in een reeks verkiezingen die dit jaar zijn gehouden, in zowel de rode als de blauwe staten. Een sterke afwijzing bij de tussentijdse verkiezingen van 2026 zal meer opleveren dan alle redactionele protesten en protestmarsen bij elkaar. (Niet dat dat slechte dingen zijn.)

Een ogenschijnlijk gestreste verkiezingsmedewerker op een stembureau in Union Station in Los Angeles.

(Eric Thayer/Los Angeles Times)

De beste manier om onze democratie te behouden en de Amerikaanse waarden hoog te houden, is dat ongelukkige burgers hun afwijkende mening in de stembus laten registreren. En om tenminste één van uw zorgen weg te nemen: ik maak me er niet al te veel zorgen over dat Trump op de een of andere manier de resultaten ongedaan zal maken, gezien de wettelijke controles en de decentralisatie van ons verkiezingssysteem.

Het installeren van wetgevers in het Congres met een mandaat om Trump ter verantwoording te roepen zou een goed begin zijn om op zijn minst een deel van de schade die hij heeft veroorzaakt te herstellen. En als het uitmondt in een Republikeinse nederlaag, zal het werkelijk opmerkelijk zijn om de voormalige bondgenoten van de president naar de heuvels te zien rennen zo snel als hun zwakke knieën hen kunnen dragen.

Cabria: O MIJN GOD! Het is een vakantiewonder. Wij zijn het eens!

Ik denk dat de tussentijdse verkiezingen chaotisch zullen zijn, maar ik denk niet dat dit een verkiezing zal zijn waarin Trump, of wie dan ook, openlijk zal proberen de algemene resultaten ongedaan te maken.

Hoewel ik denk dat de basis zal worden gelegd om vóór 2028 verdere twijfel te zaaien over onze verkiezingsintegriteit, en we valse beschuldigingen van fraude en rechtszaken zullen zien.

De tussentijdse verkiezingen zouden dus heel goed een reset kunnen zijn als de Democraten de controle over iets, wat dan ook, overnemen. We zouden de schade uit het verleden waarschijnlijk niet hersteld zien, maar we zouden wel genoeg tegenstand kunnen zien om het tempo van wat er nu gebeurt te vertragen en transparantie en toezicht te bieden.

Maar de verkiezingen van 2026 doen er alleen toe als mensen stemmen, wat historisch gezien niet iets is dat grote aantallen mensen halverwege de verkiezingen doen. Op dit moment zijn er nog maar weinig mensen die nog nooit van de inzet in november hebben gehoord, maar dat vertaalt zich nog steeds niet in luie, drukke en afgeleide mensen die bijdragen.

Als voorgestelde beperkingen op stembiljetten per post of identificatie van kiezers van kracht zouden worden, zelfs in slechts een paar staten, zou dat ook de resultaten veranderen.

Maar er is hoop, altijd hoop.

Barabak: Laten we in dit verband enkele van de vele positieve dingen onderkennen die in 2025 zijn gebeurd.

MacKenzie Scott heeft 700 miljoen dollar gedoneerd aan meer dan een dozijn historisch zwarte hogescholen en universiteiten, wat bewijst dat niet alle technologiemiljardairs egoïstisch en omkoopbaar zijn.

De Ontduikers hij won zijn tweede kampioenschap en hoewel deze San Francisco Giants-fan niet blij was, was hun thriller van zeven wedstrijden tegen de Toronto Blue Jays een World Series voor alle leeftijden.

En de kracht en veerkracht getoond door overlevenden van de SoCal-vuurstorm in januari was iets om te aanschouwen.

Zijn er naast uw demonstratiedinosaurussen nog anderen die lof verdienen?

Paus Leo XIV groet na het uitspreken van de Kerstdagzegen vanaf het grote balkon van de Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan.

(Gregorio Borgia/Associated Press)

Cabria: Ook al ben ik niet katholiek, ik werd er verrassend door geïnspireerd Paus Leo XIV.

Dus laat ik ons ​​achter met een een deel van zijn advies voor de toekomst: “Wees agenten van gemeenschap, in staat om de logica van verdeeldheid en polarisatie, individualisme en egocentrisme te doorbreken”.

Velen van ons zijn moe en lijden aan Trump-vermoeidheid. Hoe dan ook, om het in niet-pauselijke termen te zeggen: het is misschien een afvalcontainer, maar we zitten allemaal in dezelfde situatie.

Barabak: Ik wil graag afsluiten, zoals elk jaar, met een bedankje aan onze lezers.

Anita en ik zouden hier niet zijn, wat sommige mensen blij zou maken, als jij er niet was geweest. (En een speciaal knikje aan betalende abonnees daarbuiten. Jij helpt de lichten aan te houden.)

Ik wens iedereen een gelukkig, gezond en voorspoedig nieuwjaar.

Wij zien elkaar weer in 2026.