Door een livefeed met ultralage latentie van de camera rechtstreeks naar een bril te sturen, plaatst een first-person view (FPV) drone je rechtstreeks in de cockpit van een klein, wendbaar vliegtuig dat door de kleinste ruimtes kan piepen en adembenemende bewegingen kan uitvoeren, zoals salto’s, salto’s, loopings en verticale duiken. Dit zijn geen drones die je koopt om ongerepte foto’s te maken van wijd open vergezichten, maar om een adrenaline-pompende achtbaanrit door een krappe, met obstakels bevolkte omgeving te ervaren (en te documenteren).
Daarom is het vliegen met een FPV-drone een heel andere en veel uitdagendere zaak dan het vliegen met een standaard cameradrone. Je verliest niet alleen de anti-crashrails die door veel drones worden gebruikt, maar je vliegt ook met een hogere snelheid, met minder tijd om te reageren. DE DJI Avata 2 (8/10, WIRED raadt aan) tilt de vaardigheidsvereisten naar een meer beginnersvriendelijk niveau, terwijl video wordt vastgelegd met 4K/60 fps of 2,7K/120 fps. Hoewel de Avata 2 geen automatische obstakelvermijding heeft, maken de bewegingsgevoelige controller en het vermogen om snel te remmen en in de lucht te zweven hem veel vergevingsgezinder dan de volledige handmatige bediening met dubbele stick die door de meeste FPV-drones wordt gebruikt.
De bril van de Avata 2 is ook geweldig, past bij de drone en biedt een kristalhelder beeld via de paar micro-OLED-schermen. Ze zijn ook comfortabel voor mensen met zichtproblemen, zoals ik, dankzij de oculairs die kunnen worden aangepast aan de oogafstand en een dioptrie om het zicht te corrigeren.
Ik zou het vliegen met de Avata 2 vergelijken met fietsen met zijwieltjes eraan, omdat er bepaalde bewegingen zijn die je niet kunt uitvoeren met de bewegingscontroller, zoals steile duiken, waarbij de motoren volledig worden uitgeschakeld en de drone als een steen valt. Als je deze riskantere stunts wilt uitvoeren, gebruik dan de gamepad-stijl DJI3-afstandsbediening is beschikbaar als optionele add-on.
