Het lijkt alsof we elke paar weken worden overspoeld met nieuws uit de entertainmentindustrie dat een impact heeft op ons als televisiekijkers. Er zijn prijs stijgt. Er zijn bedrijfsfusies. Het streamen van live sport is ingewikkeld. En er is het voortdurende argument dat we terug zijn in het kabel-tv-tijdperk, ondanks de overname van onze portemonnees en schermen door streamingdiensten.
Het is geen verrassing dat we hier in de VS gemiddeld $ 101 per maand uitgeven aan streaming. Zijn waarschijnlijk Het is geen verrassing dat het aantal huishoudens dat nog steeds traditionele tv heeft, is gedaald tot 41%, terwijl 91% van ons een streamingabonnement heeft. aldus Park Associates. Dat waren ze Stranger Things-streaming, NFL-games, Landman en live-evenementen zoals de Macy’s Thanksgiving Day Parade. We kijken veel thuis en we kijken meer op onze telefoons, of we nu onderweg zijn of thuis blijven.
Mis geen van onze onpartijdige technische inhoud en laboratoriumrecensies. CNET toevoegen als uw favoriete Google-bron in Chrome.
Maar er is nog iets anders aan de hand. Wij, als kijkers, veranderen het type inhoud dat domineert en we beïnvloeden hoe en welke verhalen worden gemaakt.
Microseries zouden het volgende ‘it’-genre kunnen zijn.
Deloitte heeft die van hen gepubliceerd Technologie, media en telecommunicatievoorspellingsrapport 2026 in november, waarin de nieuwe richtingen worden benadrukt die tv inslaat, dankzij de evolutie van ons kijkgedrag. Afhaalmaaltijden? Maak je klaar voor meer microseries en videopodcasts.
Dit jaar zeggen mediaonderzoeksexperts dat we meer videocontent consumeren via sociale media en streamingdiensten, zoals YouTube, Netflix en TikTok, dan via traditionele tv. Hoewel er sprake is van een toename in alle generaties, Gen Z en millennials Respondenten gebruiken het grootste deel van hun video-entertainment via sociale media en beschouwen dit als de belangrijkste manier waarop ze tv kijken: via de telefoon. Het is een verschuiving die het publiek gewend heeft gemaakt aan korte vormen van entertainment, waarbij er behoefte is aan korte verticale video’s en microseries de volgende grote golf zouden kunnen worden.
Microseries – en hun subgroep, microdrama’s – zijn populair in China en zijn korte tv-programma’s en films die zijn ontworpen om op je telefoon te bekijken en die doorgaans één tot twee minuten per aflevering duren. (Ja, dat lijkt erop Quibi inmiddels opgeheven platform.) Het concept neemt een vlucht in Groot-Brittannië, waar productiehuizen als Onset Octopus zich exclusief aan dit format wijden, en hier in de VS, waar je apps als ReelShort, DramaBox of GoodShort kunt vinden die drama’s in soap-opera-stijl uitbrengen.
Van tijd tot tijd heb je misschien fragmenten zien verschijnen op je TikTok- of Instagram-feed, waarin je wordt gevraagd om I Kicked Out My Three Fiances in My Second Life in zijn geheel te streamen, opgesplitst in segmenten van 60 of 90 seconden. Hoewel sommige inhoud gratis is, is een betaald abonnement vereist om alle inhoud in de bibliotheek van een app te streamen.
Hier is een blik op enkele titels die de Dramabox-microdrama-app te bieden heeft.
Deloitte voorspelt dat in 2026 De in-app-opbrengsten uit microseries zullen toenemen met 7,8 miljard dollar, het dubbele van het verwachte bedrag van 3,8 miljard dollar in 2025. Voor traditionele Hollywood-entertainmentmerken zijn er mogelijkheden om dit groeiende genre van microcontent te betreden via partnerschappen met individuele makers, zorgvuldig samengesteld gebruik van generatieve AI, of door gebruik te maken van wat deze bedrijven al bezitten.
Toen ik met Wenny Katzenstein, algemeen directeur bij Deloitte, sprak, merkte hij op dat mediagiganten een opening zouden kunnen vinden om de aandacht van kijkers te trekken door ‘ze te gebruiken om feitelijk al bestaand intellectueel eigendom terug te brengen’. Het is een manier om opnieuw contact te maken met fans zoals wij door onze aandacht te richten op bekende personages en titels via nieuw gecreëerde microcontent – of zelfs door AI gegenereerde content – en voor sommige bedrijven is dat misschien niet zo ver weg.
Eric Schrier, president van Disney’s televisiestudio’s, vertelde hij onlangs aan Variety dat binnenkort microstorytelling via verticale video naar het platform hoopt te brengen, maar er zijn geen definitieve plannen over wanneer. Voorlopig ligt de focus op het op peil brengen van de productie naar Disney Plus-normen.
Kijkers lijken met Activate Consulting open te staan voor iets meer melden dat 52% van de volwassenen ondervraagde mensen van 18 tot 34 jaar die ten minste één microdrama-app gebruikten om naar te kijken iets. Dit betekent niet dat streaming tv-platforms zullen uitsterven, maar het zou kunnen betekenen dat wat we zien op het gebied van verticale video zich zal uitbreiden tot meer dan Tubi’s scènes functie of het experiment van Netflix ermee voer in korte vorm op zijn mobiele app.
Videopodcasts, of vodcasts, winnen aan populariteit
Wie zegt dat podcasts alleen voor je oren zijn? Videopodcasts verschijnen net zo vaak op uw tv- en telefoonschermen als nieuwe afleveringen van netwerkprogramma’s zoals Chicago Fire. Er is zelfs een term voor die je kunt omarmen of haten: vodcast.
De kans is groot dat je al videopodcasts hebt bekeken op YouTube, Spotify of Wondery, en het is ook waarschijnlijk dat je clips (viraal of anderszins) op sociale media hebt bekeken. Sommige kijkers streamen afleveringen via een betaald abonnement, en waarschijnlijk kijk je ook naar advertenties in ruil voor een gratis aflevering. Hoe je het ook bekijkt, het is een format dat zal blijven bestaan, en zoals je misschien al geraden hebt, zijn er twee groepen die er regelmatig naar kijken: millennials en Generatie Z.
Tijdens het najaarsonderzoek van 2025 ontdekte Deloitte dat 27% van de ondervraagde Amerikaanse consumenten wekelijks naar vodcasts kijkt, en Activate Consulting zei dat 70% van de top 50 Amerikaanse audiopodcasts een video-aanbod heeft. Als u denkt aan uw tv-programma’s die u niet mag missen, neemt u dan titels als Crime Junkie AF of Club Shay Shay mee? Verwijzend naar factoren zoals parasociale relaties met gasten en vodcast-hosts, evenals de mogelijkheid om beelden op te nemen, merkte Deloitte op dat kijkers een beter gevoel van authenticiteit en herkenbaarheid krijgen, waardoor de kans groter is dat ze terugkomen en meer kijken.
Vodcasts zijn al een steunpilaar op YouTube en verspreiden zich naar meer schermen. Bij een grote stap komt Netflix in het spel, in samenwerking met iHeartMediaBarstool Sports en Spotify zullen in 2026 videopodcasts op het streamingplatform lanceren voor Amerikaanse kijkers. Als je een fan bent van The Breakfast Club, The Ringer NFL Show, Conspiracy Theories of The Ryen Russillo Show, kun je de Netflix-app openen om deze titels en minstens twintig andere titels te streamen.
Eén van de vodcasttitels die je volgend jaar op Netflix zult zien.
Wat betekent dit voor de toekomst van televisie?
The Hollywood Reporter beschreef het Vancouver als microdramaproductie hotspot, met enige interesse vanuit Hollywood. En Netflix is niet de enige grote streamer die de vodcast-arena betreedt, want Prime Video streamt elke week nieuwe afleveringen van New Heights met Jason en Travis Kelce in de hoofdrol. Streamingdiensten en andere mediabedrijven blijven verticale videoformaten op verschillende manieren testen.
Kijkers zoals jij, die tv kijken op telefoons, moeten zich voorbereiden op nieuwere, bredere vormen van entertainment, waaronder mini-afleveringen en talk-tv (ook wel vodcasts genoemd). Verwacht volgend jaar en daarna een enorme toename van de toegang tot videopodcasts op je telefoons en tv’s, maar verwacht niet dat iemand zal proberen de traditionele wekelijkse medische procedures en urenlange binge-episodes uit je handen te nemen. Streaming en kabel staan nog steeds in het menu, maar zijn ook in het scherm van de telefoon ingebouwd.
Ik vroeg Katzenstein wat dit alles zegt over de voorkeuren van elke generatie voor inhoud en hoe deze wordt verspreid.
“Ik denk dat het toegangsniveau dat jongere generaties hebben en waaraan ze zijn opgeleid om eraan te wennen een grote implicatie heeft voor hun verlangen naar waar ze zich mee willen bezighouden,” zei hij. “Ik denk dat er ook een verlangen is om relevante inhoud te hebben wanneer ik het wil, hoe ik het wil – dat is iets waarvan ik denk dat de jongere generaties daar gewoon aan gewend zijn.”
Met zijn tienerkinderen in gedachten legde Katzenstein uit dat het idee om te moeten wachten op toegang tot bioscoopfilms, of totdat er iets op streaming of lineaire tv komt – gedistribueerd onder de voorwaarden van een grote mediaaanbieder – ‘gewoon compleet anders is voor generaties die opgroeien met mensen die belangrijk voor hen zijn.’ Hij voegde eraan toe dat entertainmentbedrijven ertoe zullen worden aangezet dit te begrijpen en in de behoefte te voorzien.
