Uit een baanbrekend onderzoek onder leiding van de Universiteit van Zuid-Californië is gebleken dat langdurige blootstelling aan extreme hitte de celveroudering stilletjes kan versnellen. In tegenstelling tot zichtbare tekenen zoals rimpels of grijs haar, heeft deze verborgen biologische veroudering invloed op de moleculaire systemen die de celgezondheid in stand houden, waardoor de kwetsbaarheid voor chronische ziekten, achteruitgang van de orgaanfunctie en voortijdige fysieke achteruitgang toenemen. Uit onderzoek blijkt dat hitte meer is dan een kortetermijnhindernis voor het milieu; kan blijvende gevolgen hebben voor de interne systemen van het lichaam. Mensen die in warmere klimaten leven, kunnen daarom een snellere interne veroudering ervaren, zelfs als ze er aan de buitenkant gezond uitzien. Deze bevindingen benadrukken de cruciale rol van temperatuur bij het beïnvloeden van de menselijke gezondheid op de lange termijn op microscopische schaal.
Hitterisico in populaire Amerikaanse pensioenstaten gekoppeld aan versnelde veroudering
De afgelopen jaren zijn veel Amerikanen verhuisd naar staten als Florida, Texas en North Carolina, aangetrokken door aantrekkelijk belastingbeleid en warme klimaten. Deze gebieden zijn populaire bestemmingen geworden voor gepensioneerden. Echter, volgens de studiedeze regio’s komen nu naar voren als “gevarenzones” voor door hitte veroorzaakte biologische slijtage. Langdurig ingezetenen in deze gebieden kunnen een snellere interne veroudering ervaren als gevolg van de constante blootstelling aan hoge temperaturen, zelfs als ze zich aan de oppervlakte gezond voelen. Dr. Eun Young Choi en haar team analyseerden gegevens van 3.686 Amerikanen van 56 jaar en ouder, verzameld tussen 2010 en 2016. Hun onderzoek, gepubliceerd in Science Advances, toonde een duidelijk verband aan tussen de omgevingstemperatuur en versnelde biologische veroudering.Hoe heter de staat, hoe sneller de bewoners op cellulair niveau verouderen. Dr. Choi legde uit dat, hoewel de studie nog niet dezelfde causale zekerheid biedt als onderzoek naar roken of alcohol, het benadrukt dat chronische blootstelling aan hitte op de lange termijn een ernstig gezondheidsrisico vormt.
Begrip biologische veroudering en de impact ervan op de gezondheid
Biologische veroudering verschilt van chronologische leeftijd. Terwijl de chronologische leeftijd eenvoudigweg de jaren telt die een persoon heeft geleefd, meet biologische veroudering hoe goed het lichaam functioneert op cellulair en moleculair niveau. Geeft de vatbaarheid voor ziekten, de efficiëntie van de orgaanfunctie en de algemene vitaliteit aan.De USC-studie maakte gebruik van drie geavanceerde verouderingsklokken: PCPhenoAge, PCGrimAge en DunedinPACE om biologische veroudering te kwantificeren. PCPhenoAge voorspelt toekomstige verslechtering van de gezondheid, PCGrimAge schat het sterfterisico en DunedinPACE volgt de snelheid van cellulair verval in realtime. Individuen die in één jaar meer dan 140 dagen extreme hitte hebben meegemaakt, vertoonden een biologische leeftijd die tot 14 maanden ouder was dan hun werkelijke leeftijd. Tijdens de zes jaar durende onderzoeksperiode vertoonden bewoners in ‘extreme voorzichtigheid’-zones met temperaturen tussen 90°F en 103°F een gemiddelde versnelde veroudering van 2,88 jaar.
Extreme hitte verhoogt het risico op hart- en cognitieve ziekten
Versnelde biologische veroudering is niet slechts een numeriek concept, maar heeft tastbare gevolgen voor de gezondheid. Dr. Choi merkte op dat cumulatieve cellulaire stress de kans op hart- en vaatziekten, stofwisselingsstoornissen, cognitieve achteruitgang en vroegtijdige sterfte vergroot. Dit maakt langdurige blootstelling aan hoge temperaturen een probleem voor de volksgezondheid, vooral voor oudere volwassenen en personen met reeds bestaande aandoeningen.Hoewel de gevolgen van extreme hitte overal in de Verenigde Staten te zien zijn, hebben de zuidelijke staten de dupe. Inwoners van Louisiana en Mississippi ondergingen omstandigheden die gelijkwaardig waren aan meer dan drie jaar versnelde biologische veroudering, met temperaturen die 103°F en 124°F bereikten. Texas, Alabama en Arkansas werden ook geconfronteerd met aanzienlijke risico’s, wat aantoont hoe klimaatextremen geografisch ongelijk verdeeld zijn.
Hoe persoonlijke gewoonten en toegang tot koeling de cellulaire veroudering beïnvloeden
Dr. Choi wees erop dat blootstelling aan hitte niet alleen wordt beïnvloed door de geografie, maar ook door levensstijl en infrastructuur. Toegang tot airconditioning, koelcentra, schaduwrijke plekken en binnenomgevingen speelt een cruciale rol bij het beperken van risico’s. Hij legde uit dat twee mensen die in dezelfde straat wonen heel verschillende ervaringen kunnen hebben, afhankelijk van of ze buiten werken of betrouwbare toegang tot koeling hebben. Daarom zijn strategieën op persoonlijk en gemeenschapsniveau essentieel voor bescherming.Interessant genoeg merkte Dr. Choi op dat niet alle blootstelling aan hitte schadelijk is. Gecontroleerde blootstelling op korte termijn, zoals het gebruik van een sauna of het nemen van een warme douche, kan cardiovasculaire voordelen bieden en de bloedsomloop verbeteren. Het belangrijkste verschil is de duur en intensiteit: langdurige blootstelling aan extreme temperaturen versnelt de celveroudering, terwijl korte, opzettelijke hittestress therapeutisch kan zijn.Voor mensen die in warme klimaten of hittegevoelige gebieden leven, beveelt Dr. Choi proactieve maatregelen aan: gehydrateerd blijven, schaduw zoeken, indien mogelijk ruimtes met airconditioning gebruiken en langdurige blootstelling buitenshuis tot een minimum beperken. Oudere volwassenen en mensen met reeds bestaande aandoeningen moeten bijzonder voorzichtig zijn. De studie benadrukt het belang van het herkennen van hitte, niet alleen als ongemak, maar als een factor die de biologische gezondheid op de lange termijn beïnvloedt.
