Sølve Sundsbø, fotograaf van de kalender van 2026, en actrice Gwendoline Christie, een van de sterren, bespreken de creatie van het monument jaarlijkse portefeuille
Sinds 1964 is de Pirelli-kalender – eenvoudigweg ‘The Cal’ genoemd en geregistreerd – heeft toonaangevende fotografen de mogelijkheid geboden om ideeën met een groot budget te realiseren met enkele van ’s werelds beroemdste gezichten. De niet-te-verkoop-kalender wordt ook gezien als een soort lakmoesproef voor hedendaagse gevoeligheden, waarbij ontwerpen uit het afgelopen decennium de geseksualiseerde beelden uit de jaren ’80 en ’90 mijden ten gunste van high-concept modestukken.
Voor de kalender van 2026, fotograaf van Noorse afkomst, woonachtig in Londen Zilveren Sundsbo losjes ‘de elementen’ als thema aangenomen, waarbij twaalf vrouwen uit film, mode, muziek en sport werden gefotografeerd Venus Williams Susie Grotta, FKA-twijgen, Isabella Rossellini, Tilda Swinton EN Gwendoline Christie. Sundsbo en Christie, die in het verleden hebben samengewerkt, hebben samengewerkt over de conceptualisering van zijn maand, waarin de acteur wordt getoond die tevoorschijn komt uit een dans van lichtinterferentie. Het zijn buitengewone beelden (de kalender wijdt er twee aan elk model) – technisch doordacht maar ongefilterd belichaamt Christie een etherische hybride tussen modern en klassiek.
Sundsbø, die altijd nieuwe technologieën heeft gebruikt, koos ervoor zijn onderwerpen niet in natuurlijke landschappen te fotograferen – ‘te veel informatie’, zegt hij – maar in plaats daarvan de buitenwereld in een gecontroleerde studioomgeving te brengen. “Ik bedoel, wat is de natuur?” vraagt hij. “Is het Hyde Park, is het het Hawaiiaanse landschap? Het is alles! We hebben het tot op het bot uitgekleed en dan gaat het over onderdompeling.” Deze onderdompeling – waarbij Venus Williams achterover leunt tegen een enorme LED-achtergrond van vlammen en Eva Herzigová, gewichtloos, ondergedompeld in een tank met water – omvatte dagen besteed aan het fotograferen van timelapse-wolken in Norfolk en het vastleggen van brandbeelden, evenals het creëren van complexe decors.
“Het is klassiek”, zegt Christie over de kalender. “Het is iets dat ik altijd heb gezien, dat ik altijd heb geweten, waar ik altijd naar heb gekeken.” Bij elk geërfd project, en misschien vooral bij een project dat op sommige momenten in de geschiedenis een beroep heeft gedaan op een unieke mannelijke blik, de acteur dacht goed na over “welke elementen ik moest verwelkomen en wat ik moest afwijzen? Wat zou er nieuw kunnen zijn dat ik kan brengen?”
Voor haar weerspiegelen de beelden een gedeelde visie om ‘iets eenvoudigs op dat moment’ vast te leggen. Een kunstenaar die geen onderscheid maakt tussen modellenwerk en acteren, zoals iedereen die getuige was van haar magnetische optreden Margiela modeshow lente/zomer 2024 zal getuigen: Christie heeft een buitengewone beheersing van de lens. “Ik werk graag met fotografen, omdat ik hou van de directheid van het maken van afbeeldingen”, legt hij uit. “Mijn hele leven heb ik dit (werk) gezien als een partnerschap.”
Het traditionele idee van ‘muze’, zegt hij, is inmiddels een breed en geruststellend concept. een allesomvattend idee dat de mooiste vruchten afwerpt als je het als een collectief benadert: “Ik zie overal en altijd het potentieel voor creatieve kansen, (die erop vertrouwen) dat we als gelijken worden benaderd. De beste resultaten komen als je met een team werkt: je decorontwerper, je lichtontwerper, je stylisten en visagisten, en met kostuums en stylisten”, zegt hij (voor de kalender draagt hij Giles Deacon Couture). “Dan wordt het een heilig moment waarop jullie allemaal helder en vrij kunnen communiceren. Dat is waar de magie gebeurt: in die energetische uitwisseling.”
De cast van Sundsbø voor de kalender van dit jaar bestaat volledig uit vrouwen tussen de dertig en zeventig jaar: “(Het zijn) echt slimme, getalenteerde mensen”, zegt ze. “Ze komen niet opdagen en gaan in een hoekje zitten. Ze stappen in welk project dan ook en omarmen het omdat het creatieve en nieuwsgierige mensen zijn. Dat is een echt geschenk voor een fotograaf.” Voor FKA Twigs stelde Sundsbø bijvoorbeeld aanvankelijk een heel ander elementair thema voor, maar de muzikant wilde met iets aardsers werken. In de laatste beelden wordt ze afgebeeld terwijl ze door een rode zandwoestijn kruipt.
Sundsbø is de laatste in een illustere lijst van eerdere Pirelli-kalenderfotografen, waaronder Helmut Newton, Richard Avedon, Annie Leibovitz en Ethan James Groen. Voor het filmen bracht zijn team lange dagen door in de archieven van de Italiaanse bandenmaker, die de kalender een opmerkelijk succesvolle oefening in het vergroten van de zichtbaarheid noemde. Het voltooide object van Sundsbø is een eerbetoon aan de kalender van 1965, waardoor je de volgorde van dubbelzijdige afbeeldingen kunt kiezen in plaats van een sjabloon op een maand vast te leggen. “Ik denk dat de meeste fotografen zouden zeggen dat het een droomproject is”, glimlacht hij. “Het is moeilijk om erover te praten, omdat er een zekere ijdelheid bij betrokken is… het plaatst je als het ware in een pantheon.”
