Het verhaal ‘A Christmas Carol’ uit 1843 van Charles Dickens is zo vaak aangepast dat we de tel zijn kwijtgeraakt. Was verteld met de Muppetsherwerkt voor het “Doctor Who”-universum.en wordt momenteel gerenoveerd een complete horrorhoek dankzij Robert Eggers. De verhaalstructuur is zo eenvoudig dat je op allerlei manieren met de setting kunt spelen zonder ooit de moed te verliezen. Dit kan de reden zijn waarom mensen over het algemeen bereid zijn om nog een iteratie ervan te bekijken, en ook waarom ze mogelijk niet goed reageren op versies die de zaken te rechtlijnig spelen.
De motion-capture-animatiefilm ‘A Christmas Carol’ uit 2009, met Jim Carrey in de hoofdrol, is een van de meest getrouwe verfilmingen van Dicksons verhaal ooit gemaakt, maar is ook een film die gemengd kritisch werd ontvangen. Het New Yorkse dagelijkse nieuws hij beschreef het als ‘geesteloos’, terwijl de Wall Street Journal dat dacht hij “vreugdeloos.” Voor veel critici ontbrak het de film simpelweg aan de warmte of vonk van het bronmateriaal.
De belangrijkste uitzondering hierop was Roger Ebert, de beroemde oude criticus van de Chicago Tribune. In zijn recensieEbert omschreef de film als “een opwindende kijkervaring” die aantoonde dat regisseur Robert Zemeckis “een van de weinige regisseurs is die weet wat hij doet met 3D”. Ebert sloot zijn recensie af met het schrijven:
“Dus, moet je de kinderen meenemen? Hmmm. Ik weet het niet zo zeker. Toen ik klein was, zou deze film me de stuipen op het lijf hebben gejaagd. De kinderen van nu hebben meer gezien en zijn stoerder. Maar ‘A Christmas Carol’ heeft dat enige waar ouders op hopen in een familiefilm: het is leuk voor volwassenen.”
Ebert gaf toe dat de animatiestijl van Disney’s A Christmas Carol niet voor iedereen geschikt was
Een groot ding dat de aanpassing van Zemeckis belemmerde, was het feit dat het werd gemaakt tijdens een ongemakkelijke fase in de geschiedenis van 3D-animatie. Het was een tijd waarin het potentieel voor deze nieuwe, extra-realistische stijl duidelijk was, maar de technologie nog niet klaar was om dit te realiseren. Het meest beruchte geval hiervan in de jaren 2000 was waarschijnlijk ‘The Polar Express’, een andere geanimeerde Zemeckis-film met mo-cap die leuk is… zolang je maar voorbij het griezelige valleigevoel kunt komen dat wordt opgeroepen door de gezichten van de personages. “A Christmas Carol” heeft een soortgelijke “nog niet helemaal daar”-sfeer als de animatie, wat het een aanhoudende griezeligheid geeft, zelfs in scènes die dat niet zijn. verondersteld verontrustend zijn.
“Ik ben er niet van overtuigd dat 3D de toekomst van de cinema is”, gaf Ebert toe in zijn recensie, maar hij omschreef Zemeckis als een van de weinige regisseurs uit die tijd die er goed mee om wist te gaan. Ebert voerde ook aan dat de animatie hier een stapje hoger was dan “The Polar Express”.
“(Zemeckis) lijkt een zekerder tintje te hebben dan veel andere regisseurs, gebruiken 3D in plaats van te worden gebruikt,’ merkte Ebert op. ‘Als de voorgrond wordt ingenomen door objecten in de buurt, doemen ze meestal naar binnen op, niet boven ons hoofd. Let op de klokken die op de voorgrond aan de muur zijn gemonteerd, waarvoor we Scrooge, ver beneden, zijn huis zien binnenkomen; als de een en dan de ander langzaam begint te bewegen, is dat een leuke bijkomstigheid.”
Ebert gaf “A Christmas Carol” een perfecte 4 van de 4 sterren. Niet iedereen kon de mysterieuze 3D-animatie van het midden van de jaren 2000 tolereren, maar Ebert leek er geen probleem mee te hebben.
“A Christmas Carol” wordt gestreamd op Disney+.
