Waarom Star Trek het Kelvin-universum verlaat (waarschijnlijk) het beste is

Toen regisseur JJ Abrams een nieuwe creëerde Star Trek-tijdlijnhij deed dit door een ruimteschip te vernietigen genaamd USS Kelvin. Theoretisch gezien een scène die zich afspeelt in een aangepaste versie van de normale Trek-tijdlijn, beeldde de opening van de film een ​​tijdreizend Romulan schip af genaamd Narada het slaan van de Kelvinen door James T. Kirk in een shuttle te laten geboren worden, in plaats van in Iowa, en door zijn vader, George, te laten sterven. Hiermee begon een nieuwe tijdlijn met een knal, maar nu, zestien jaar later, lijkt het erop dat zijn moedige moment van vernietiging voorbestemd is voor zijn eigen, vreemde einde. Zoals onthuld door A Verscheidenheid relatie over de toekomst van Paramount en Skydance lijkt het op het Kelvin-universum, tenminste wat toekomstige filmische sequels betrefthet is er niet meer.

Hoe voelen wij ons erover? Vanaf 2016, een jaar vóór de explosie van het streamen van nieuwe Star Trek tv-shows, lag de toekomst van Final Frontier blijkbaar nog steeds in een vervolg op Star Trek verder. Maar net zoals Lucy de bal wegslaat van Charlie Brown, het idee van een Voorbij gevolgd waarbij de reboot-ploeg zich in de loop der jaren steeds minder waarschijnlijk begon te voelen. Nu lijkt het erop dat alles onmogelijk wordt gemaakt. Maar is er hier sprake van een zilveren randje?

Van 2009 tot 2016 verdeelde het Kelvin-universum de Trekkies in drie films. Ja, de films zetten nieuwe box office-normen voor de franchise, wat bewijst dat het merk Trek misschien weer in zijn glorie zou kunnen terugkeren, wat doet denken aan crossover-hits uit de jaren 80 als Khan’s toorn, De reis naar huis – of de mainstreamdoorbraak van begin jaren negentig met de populariteit van De volgende generatie. Beroemd is de eerste trailer van 2009 StarTrek verklaarde dat de film ‘niet de Star Trek van je vader’ was, wat zowel spiritueel waar als logistiek onwaar was.

Abrams maakte samen met scenarioschrijvers Alex Kurtzman en Roberto Orci een remake StarTrek met een Star Wars ethos, een soort kwispelende staart sindsdien naar de hondensituatie StarTrek het was een invloed die moedigde George Lucas in de jaren zeventig aan om filmische space-opera aan te pakken. Echter, vol snelle actie en vrijwel geen sociaal commentaar of contemplatieve sciencefiction, StarTrek 2009 werd een film die het publiek aansprak, vooral door het publiek dat niet bekend was met Star Trek. Dit was natuurlijk prima, en zelfs de klagende fans vonden iets om van te genieten in de film.

Alle respect voor Paul Wesley Vreemde nieuwe wereldenmaar James T. Kirk van Chris Pine alleen al maakt alle drie de Kelvin Trek-films het bekijken waard. Met Pine waren deze reboot-films de Star Trek van je vader, omdat de films over een heel specifieke cultuur gingen geheugen van Kapitein Kirk, in plaats van de echte Kapitein Kirk. De collectieve cultuur herinnert zich Kirk als een rokkenjager en heersersbreker, en dus belichaamt Pine’s Kirk die dingen met weinig ruimte voor subtiliteit. Met andere woorden: Kirk’s moed en brutaliteit worden in de Kelvin-films gewaardeerd boven zijn intelligentie, wat in werkelijkheid slechts een deel is van wat het canon-personage zou moeten zijn. Zoals Wesley’s Kirk Vreemde nieuwe werelden het deed ons denken aan het achtergrondverhaal van Kirk waaruit we voortkwamen De originele serie hij suggereerde dat hij allebei arrogant was EN nerd toen hij jonger was, iets wat Pine door het schrijven van films nooit zou laten ervaren.

Deze Captain Kirk-uitgave is in veel opzichten een microkosmos voor de hele reboot-canon. Dit was een half herinnerde versie van Star Trek, maar omdat de details enkele tegenstrijdigheden en subtiliteiten misten TOS en klassieke films, plotseling, ja, dit was het Niet de Star Trek van onze vader. Wie kan zich tenslotte voorstellen dat Pine’s kapitein Kirk Dickens leest of Milton citeert?

In alle drie de films, ondanks hun verschillende verdiensten en prachtige momenten (Voorbij de climax is bijzonder goed en zeer trouw TOS) het ethos van elke film concentreerde zich op Kirk en de crew, letterlijk, in een poging te bewijzen dat ze goed genoeg waren om de geliefde Star Trek-crew te zijn die we kennen en waar we van houden. De eerste film concentreert zich op de tests van Kirk. De tweede film concentreert zich op Kirk die zichzelf (opnieuw) test nadat hij (opnieuw!) de regels heeft overtreden en een vaderfiguur heeft verloren. De derde film ging dus over de vraag of Kirk en Spock wel of niet zouden ophouden Star Trekers te zijn, op een manier die (opnieuw!) bewees dat deze films niet konden stoppen met het voeren van een metagesprek over de vraag of de personages de uitdaging wel of niet aankonden.

Voorbij positief geëindigd, met het idee dat iedereen zich nu beter voelt en dat iedereen op de nieuwbouw vol vertrouwen nieuwe avonturen te wachten staat USS Enterprise-A. Maar dat avontuur is blijkbaar nooit werkelijkheid geworden. En het lijkt erop dat hij dat nooit zal doen. In een IDW van november 2024 StarTrek strip – nummer 26, “Toen de muren vielen, deel 2” — Kapitein Sisko en de USS Theseus werk kort samen met de Kelvin Universe-crew Enterprise-A. Dit resulteert erin dat Kirk zijn schip opoffert om het multiversum te redden, wat herinneringen oproept aan zijn vader en, natuurlijk, de USS Kelvin.

Waren er nog meer verhalen te vertellen in de Kelvinverse? Ja, zeker. En de verschillende boeken en strips hebben sinds 2011 geweldig werk verricht om dat gebied in kaart te brengen. Maar misschien omdat de films de neiging hadden zichzelf te herhalen in termen van karakterbeats, is dit een goed moment om verder te gaan en een andere filmversie van Star Trek zijn gang te laten gaan.