We beginnen met kleurenfilm, die in twee versies verkrijgbaar is, positief en negatief.
Positieve film versus negatieve film
Positief filmpje neemt het beeld op zoals u het zag toen u op de sluiterknop drukte. Het produceert rijke, verzadigde kleuren en heeft de neiging een sterk contrast te hebben. In mijn ervaring is het veel minder vergevingsgezind. Je moet de juiste bekendheid krijgen en als je dat niet doet, kun je er achteraf niet veel aan doen. Ik heb de neiging scènes met hoog contrast te vermijden bij positieve film (of gebruik gegradueerde filters met neutrale dichtheid om het contrast te verminderen). Positieve film wordt meestal als dia gemonteerd als deze professioneel wordt ontwikkeld.
Negatieve film noteer het tegenovergestelde van wat je zag. In zwart-wit is alles omgekeerd: het zwart is wit en het wit is zwart, zodat wanneer je er licht doorheen laat om af te drukken, de zwarte gebieden het licht vasthouden, waardoor ze lichter worden in de afdruk, en de lichte gebieden meer licht doorlaten, waardoor ze donker worden in de afdruk. Hetzelfde geldt voor kleurennegatieffilm, maar deze lijkt meer op een geeloranje puinhoop dan op een negatief. Kleurennegatieffilm ziet er vaak zachter uit dan kleurenpositieffilm, met een lager contrast en een hoger dynamisch bereik.
Welke moet je gebruiken? Ik stel voor dat je experimenteert om te zien welke je het leukst vindt. Hieronder vindt u enkele filmaanbevelingen op basis van het soort beelden dat u wilt maken.
Beste landschapsfilm
De Fujichrome Velvia 50 van Fujifilm is met $ 35 per rol belachelijk duur, maar ik heb nog geen andere kleurenpositieffilm gevonden die er net zo goed uitziet als Velvia. De kleurverzadiging is legendarisch (neigend naar rood/magenta) en dankzij de neutrale grijsbalans krijg je bijna nooit rare kleuren in de schaduwen en hooglichten. De prijs betekent dat ik er niet vaak mee fotografeer, maar als ik de wildernis in ga, is dit wat ik bij me heb.
Kodak’s E100 is een nieuwe film voor mij, maar ik heb nu een paar rollen gedraaid en ik kan zeggen dat hij heel anders is dan Velvia. Er is niets van de Velvia-warmte; de kleuren zijn vrij neutraal met een lichte groene tint in de highlights. Als je landschappen wilt fotograferen die er anders uitzien dan de door Velvia beïnvloede beelden van de afgelopen 50 jaar, dan is dit de film die ik zou aanraden.
Ook nieuw, Ektar 100, komt het dichtst in de buurt van wat ik beschouw als een digitale look. De korrel is erg fijn en de kleuren komen extreem dicht in de buurt van wat mijn digitale sensor van Sony registreert: natuurlijk ogende kleuren die naar de koelere kant neigen. Ik moet bekennen dat het niet mijn favoriet is, maar de prijs is moeilijk te verslaan.
Beste portretfilm
Portretfilms moeten goed omgaan met huidtinten. Mijn favoriet, 160 Pro van Fujifilmwerd stopgezet, waardoor het immer populaire Kodak-alternatief overbleef. Voor $ 14 per rol is dit waarschijnlijk de beste waarde in film, punt uit. Porta 160 is een geweldige film voor portretten, omdat de huid min of meer wordt weergegeven zoals deze in de meeste gevallen is. Als je iets snellers nodig hebt om te fotograferen bij weinig licht, is er ook een 400 speed versie en ook een 800-speed versie. Ik vind dat het te veel korrel heeft voor kleurenportretten, maar als dat de look is die je wilt, is het beschikbaar.
De beste zwart-witfilms
Er is een schijnbaar eindeloze reeks zwart-witfilms beschikbaar, waaronder heruitgegeven versies van enkele van de meest populaire films uit voorgaande decennia. Dit is een zeer gedeeltelijke lijst, aangezien ‘beste’ in dit geval puur subjectief is. Nogmaals, experimenteer om erachter te komen welke je leuk vindt.
Tri-X werd gelanceerd in de jaren veertig en is sindsdien continu in productie. Het heeft in de loop der jaren een aantal veranderingen ondergaan, waarvan de laatste een herontwerp in 2011 was waarbij de korrel werd verminderd (vandaar de TX-aanduiding). Tri-X is favoriet bij uiteenlopende fotografen als Sebastiao Salgado, Vivian Maier en Gary Winogrand en is geliefd vanwege zijn veelzijdigheid, met precies de juiste hoeveelheid korrel en contrast die beelden een bepaalde uitstraling en textuur geeft waar niets anders aan kan tippen. Er zijn rijke zwarte schaduwen, groot contrast en voldoende korrel zonder overdreven te zijn. Tri-X is ook super eenvoudig te verwerken als je het zelf doet. Als ik maar één film zou kunnen maken, zou het deze zijn.
Een andere veelzijdige film, de HP5 van Ilford, heeft een brede belichtingsspeelruimte, wat betekent dat hij goed zal werken bij gemengd en moeilijk licht. Het heeft een lager algemeen contrast dan de Tri-X, waardoor het er vloeiender uitziet. Hij duwt ook heel goed, zonder al te korrelig te worden, zoals de Tri-X de neiging heeft te doen als je erop duwt. Als je een goede allroundfilm met een vloeiende, egale toon wilt, is dit een goede keuze.
Laten we eerst iets uit de weg ruimen. Kodak noemt het zo een film met meerdere snelheden.; je hoeft niet op 3200 te fotograferen. Ik fotografeer graag op 800 en verwerk het op 1600. Het kostte me een paar jaar om te beseffen dat wat ik deed mijn T-Max meer op Tri-X maakte, maar het punt is dat de T-Max 3200 veelzijdiger is dan de snelheid doet vermoeden. Dat gezegd hebbende, heb ik de neiging om hier gebruik van te maken als ik ’s avonds of’ s nachts buiten fotografeer.
Filmpje in ontwikkeling
Op elke straathoek stond een filmontwikkelingslaboratorium. Of in ieder geval in die kleine kiosken op parkeerterreinen, maar die tijd is voorbij. Dat gezegd hebbende, er zijn veel professionele werkplaatsen met postorderbedrijven en snelle doorlooptijden. De meesten van hen zullen ook graag uw negatieven scannen, zelfs als dit de kosten verhoogt.
Er zijn honderden geweldige laboratoria en je kunt het beste naar de dichtstbijzijnde fotowinkel gaan en met ze praten. Het opbouwen van een relatie met uw plaatselijke fotowinkel zal u helpen betere resultaten te behalen, omdat zij weten wat u wel en niet leuk vindt en u kunnen helpen bij het pushen en trekken en communiceren met het laboratorium als dat nodig is. Dat gezegd hebbende, veel camerawinkels hebben hun ontwikkeling uitbesteed aan grote onlinediensten (de winkel die het dichtst bij mij in de buurt is, stuurt hun film naar het laboratorium van Nation), dus vraag zeker waar ze aan het ontwikkelen zijn.









