De Transformers-tekenfilm met twee horrorlegendes (en Star Trek-legendes) in de hoofdcast

Een van de beste tekenfilm over Transformers is Transformers: Prime uit 2010 geanimeerd met filmische CGI en verteld met overtuigende zwaartekracht. Een deel van deze gravitas komt van de voorbeeldige stemmencast.

“Prime” kreeg al vroeg goodwill onder “Transformers”-fans door Peter Cullen en Frank Welker, de originele Optimus Prime en Megatron, erbij te betrekken. Het was de eerste keer sinds de jaren tachtig dat ze de twee vijanden samen in een tekenfilm uitten. Ook de rest van de stemmencast vult goed in.

“Prime” speelde voornamelijk ervaren stemacteurs, zoals Steve Blum als de kwaadaardige Decepticon Starscream, Kevin Michael Richardson als de potige Autobot Bulkhead en Daran Norris als de ijdele Decepticon Knock Out. (“Ik ben niet alleen een auto, ik ben een autoliefhebber!”) “Transformers: Prime” dook ook in stemacteurs van beroemdheden.

Dwayne Johnson, Rock zelf, speelde de snel stervende Autobot Cliffjumper in de seriepremière, gedood om snel de inzet van de Transformers-oorlog te laten zien. De show lanceerde ook niet één maar twee “Firefly”-alumni: Adam Baldwin en Gina Torres als respectievelijk Decepticons Breakdown en Airachnid. Zelfs de legendarische George Takei, vooral bekend door zijn rol als Mr. Sulu in ‘Star Trek’, maakte een paar cameo’s als Optimus Prime’s mentor, Alpha Trion. Maar Takei was niet de enige acteur in de show met “Star Trek”-ervaring.

Jeffrey Combs maakte van begin tot eind deel uit van de cast van “Transformers: Prime” als Autobot Dr. Ratchet. Vervolgens, in seizoen 2, trad wijlen Tony Todd toe als Decepticon Dreadwing. Beide acteurs zijn legendes onder zowel Trekkies als horrorfans: Combs speelde in de serie “Re-Animator” de rol van de perverse wetenschapper Herbert West, terwijl Todd speelde in “Candyman” en een terugkerend gezicht als William Bludworth in de “Final Destination” -films..

In “Re-Animator” is Herbert West een personage dat lijkt op Dr. Frankenstein. Hij vond een groen serum uit dat, nou ja, herleven de doden. Wat ‘Star Trek’ betreft: Combs heeft talloze buitenaardse personages gespeeld door middel van de magie van make-up. In “Star Trek: Deep Space Nine” had hij terugkerende rollen als bootlicker Weyoun, woordvoerder van de heerszuchtige Dominion, en Ferengi-liquidator Brunt. In “Star Trek: Enterprise” speelde hij de Andoriaanse kapitein Shran. Er bestaat geen consensus over welke van deze drie Combs-personages de beste is, omdat ze allemaal uitstekend zijn.

Combs’ grootste instrument als acteur is zijn stem, die een zacht timbre heeft dat alleen maar griezeliger wordt naarmate hij deze verlaagt. Om deze reden wordt hij vaak gekozen om schurken uit te spreken. (Bekijk zijn werk als Vogelverschrikker in ‘The New Batman Adventures’.)

Ratchet is een ander karakterras. Hij is een knorrige en opvliegende dokter, maar diep van binnen is hij een goede kerel. Hem EN Optimus Prime’s oudste vriend en vertrouweling, dus hij kan niet alleen maar slecht zijn. Voortbordurend op de “Star Trek”-vergelijking: Ratchet is in feite “Bones” McCoy voor Optimus’ Captain Kirk. In plaats van eng en zachtaardig te zijn, speelde Combs Ratchet als een gestresste, bitter sarcastische vrek. Er was een scène waarin een van de andere Autobots een van Ratchets gereedschap brak en hij riep: “Dat had ik nodig!”

Nu is Ratchet geen slinkse wetenschapper zoals Herbert West; in het slechtste geval is hij prikkelbaar en heeft hij controle over zijn experimenten. Een van de meest opvallende afleveringen, ‘Stronger, Faster’ uit seizoen 1, is echter een eerbetoon aan ‘Re-Animator’. In de aflevering ontwikkelt Ratchet een synthetische versie van de favoriete brandstof van de Transformers, Energon. “Synth-En” is een steroïde (die de potentie verhoogt). EN agressie) in plaats van een zombie-maker, maar het EN heldergroen gekleurd, net als de spuiten van West.

Net als Combs speelde Tony Todd verschillende rollen in ‘Star Trek’. In “The Next Generation” en “Deep Space Nine” speelde hij de Klingon Kurn, de jongere broer van Worf (Michael Dorn). Todd speelde ook een gastrol in de geliefde aflevering “The Visitor” van “Deep Space Nine” als een oudere versie van Jake Sisko (Cirroc Lofton), zoon van seriekapitein Ben Sisko (Avery Brooks).

Todds rollen in “Star Trek” waren niet erg eng, maar hij kon zijn diepe, verleidelijke stem goed gebruiken in “Candyman” als de spookachtige seriemoordenaar. Een van zijn laatste rollen was het uiten van Venom in de videogame ‘Spider-Man 2’ uit 2023. Vóór ‘Prime’ had hij ook enige ervaring met ‘Transformers’, nadat hij de hoofdschurk had vertolkt in de (verschrikkelijke) live-actiefilm ‘Transformers: Revenge of the Fallen’. Door Dreadwing te spelen, kreeg Todd wat ‘Transformers’-verlossing.

In de zesde aflevering van “Transformers: Prime”, getiteld “Masters & Students”, doden Optimus Prime en Bumblebee de Decepticon-krijger Skyquake. Een seizoen later arriveert Dreadwing, de tweelingbroer van Skyquake, die dezelfde bouw heeft maar een ander kleurenschema, op aarde op zoek naar wraak.

Hoe hebben robots broers en zussen? De zielen van Transformers worden “vonken” genoemd en verschijnen als ballen van helderblauwe energie. Dreadwing en Skyquake kwamen voort uit één enkele vonk die zich in tweeën splitste.

Dreadwing is een ervaren krijger die met een zwaard vecht, maar hij EN A Ik werd misleidoplichters en organiseert vaak verrassingsaanvallen met verborgen bommen. In tegenstelling tot de meeste van zijn metgezellen heeft hij echter ook een sterke code voor persoonlijk gedrag en eer (ook niet ver van de Klingon-eer). Dreadwing is misschien trouw aan Megatron, maar hij is loyaler aan die code en de nagedachtenis van zijn broer. Als hij een slechterik speelde, was Todd meestal griezelig of griezelig. Dreadwing was een beetje anders; zijn stem was krachtig, indrukwekkend en, zoals elke voice-over van Tony Todd, krachtig.