Als je enkele films van Glen Powell hebt gezien, waaronder ‘Top Gun: Maverick’, ‘Hit Man’, ‘Anyone But You’ of ‘Twisters’, weet je waarschijnlijk al dat een groot deel van de aantrekkingskracht van de acteur is dat hij het op een soepele, gemakkelijke manier voor elkaar krijgt.
Met een goed uiterlijk en veel charme is hij absoluut de ster. Maar er is ook een spoor, vooral in zijn Richard Linklater-film ‘Hit Man’, van een gekke komische nerd die graag uit zijn coole schelp wil ontsnappen (zie ook: Jon Hamm), ook al was hij daar om een nieuwe actiefilm te promoten.De rennende man.”
Het lijkt erop dat die gevoeligheid heeft bijgedragen aan het creëren van een opvallende aflevering van “Saturday Night Live” met Powell als de eerste presentator. Het was de domste aflevering tot nu toe dit seizoen, en door een of ander wonder werkte bijna elke sketch in de aflevering, althans op komisch niveau.
Powell droeg pruiken, met name in een militaire schets over dit onderwerp bob versus pony; ja, de kapsels. Hij gebruikte Noorse en Ierse accenten in hun respectievelijke schetsen overdreven enthousiaste acteurs in een Scandinavische film en één gemodelleerd naar de ‘Taken’-films van Liam Neeson. Ze droeg zelfs een lange paardenstaart en zong in een vooraf opgenomen muzikaal nummer over mannen die de vader van hun ex-vriendin mist (Powell was een van de vaders). Maar hij had ook een mooie bijrol voor Marcello Hernández in een sketch over de cabaretier Smidse verbindingen op een vrijgezellenfeest en een over een vrouw (Ashley Padilla) die na een avond met vrienden naar een restaurant gaat rampzalig bezoek aan de kapper. En hij deed goed stil acteren in een door grappen aangedreven visuele schets AI-technologie brengt oude foto’s tot leven slecht.
Het was een week waarin zelfs de terugkeer van voormalig castlid Will Forte, die verscheen in drie nieuwe MacGruber-sketches waarin het personage ontdekt dat hij in de Epstein-bestanden zit (explosies volgen), veel andere uitstekende stukken niet volledig overschaduwde.
Twee korte opmerkingen over de aflevering van deze week: Padilla blijft de show helpen verankeren met uitstekende schetsuitvoeringen, dit keer als kappersslachtoffer, een geschokte grootmoeder in een verpleeghuis, en als perssecretaris van het Witte Huis Karoline Leavitt buitenshuis. Naarmate elke aflevering verstrijkt en Padilla wordt geclassificeerd als een aanbevolen speler in plaats van als een volwaardig lid, lijkt het erop dat er steeds meer fouten worden gemaakt.
Ten tweede was dit de eerste keer sinds jaren dat “Weekend Update” geen gastsegmenten had. Daar komen we zo op terug.
Muzikale gast Olivia Dean trad op “Mens die ik nodig heb” EN “Laat de persoon van wie je houdt met rust.”
De koude toenaderingen van president Trump (James Austin Johnson) worden een gemengde zegen; de indruk is nog steeds solide, en de president is zeker genoeg in het nieuws om elke week een toespraak te verdienen. Maar het formaat van de sketch, die begint met het uitgangspunt van het nieuws van de week en vervolgens wordt onderbroken door een meta-Trump-monoloog, lijkt op dit punt doordacht, het gemakkelijke antwoord om een einde te maken aan de steeds onsamenhangende en vreemdere nieuwscycli. In het Witte Huis bagatelliseert Leavitt het nieuws over de vrijgave van de e-mails van Jeffery Epstein en verdedigt hij de president als ‘te veel liefhebbend en misschien te jong’. Wanneer een verslaggever vraagt of er miljoenen dollars naar Argentinië zijn gestuurd, probeert ze de aandacht weer op de dossiers te vestigen, wat ertoe leidt dat Trump verschijnt en vragen stelt als: “Als er iets belastends in de dossiers stond, waarom zou ik ze dan verbergen?” en “Als ik onschuldig was, zou ik de bestanden dan niet gewoon vrijgeven?” De president biedt aan om ingelijste kopieën van Epsteins e-mails te verkopen voor 800 dollar per stuk. De onstuimige verdediging leidt tot een multiversum-theorie van Trump, die ervan uitgaat dat Trump in vele tijdlijnen bestaat en dat we in de slechtste leven.
In Powells monoloog geeft de acteur toe dat hij zo hyped is dat zelfs hij het beu is om zijn eigen gezicht te zien. ‘Weet je wie het niet beu is om mijn gezicht te zien?’ vroeg hij. “Je moeder.” Powell verzette zich tegen het verhaal dat het van de ene op de andere dag een succes was; hij acteert sinds zijn tiende, te beginnen met commercials en veiligheidsvideo’s, terwijl hij opgroeide in Austin, Texas. Powell onthulde vier jaar geleden dat hij ‘SNL’ zou hosten als onderdeel van de publiciteitstour voor ‘Top Gun: Maverick’. Maar toen de film werd uitgesteld vanwege de COVID-19-pandemie, werd het bieden opgeschort. Een UPS-chauffeur die opdook toen Powell het eerste nieuws over het hosten van “SNL” vierde, eindigde in een selfie met de acteur en zijn familie. Powell zei dat haar zussen de chauffeur hadden opgespoord en Powell nodigde hem uit om naar de show te komen kijken. Dus Mitch, de UPS-chauffeur, verscheen in de monoloog en opnieuw aan het einde van de bedtijdshow. Glen sloot de monoloog af met de woorden: “De beste dingen in het leven gebeuren niet van de ene op de andere dag. Niemand weet dat beter dan UPS.”
Beste schets van de avond: de AI is niet geavanceerd genoeg om het kruis goed te krijgen
Een gezin bezoekt hun grootmoeder voor Thanksgiving in een woonzorgcentrum, en als cadeau gebruikten ze een app om enkele van haar oude zwart-witfoto’s te animeren met behulp van kunstmatige intelligentie. Maar AI kan zich slechts een bepaalde grens voorstellen; brengt een hond tot leven met een staart aan beide uiteinden in plaats van een hoofd, een oude familievriend die zijn broek uittrekt om een Ken-popachtig kruis te onthullen (Mikey Day), en een afschuwelijk kind dat buigt als een accordeon terwijl een atoombom op de achtergrond ontploft. Padilla’s reacties en de stille komedie van Day en Powell voeren deze sketch tot het uiterste.
Nog een goede zaak: MacGruber staat duidelijk in de Epstein-bestanden, hoe kan dat niet?
Het is altijd geweldig om Will Forte terug te zien in ‘SNL’, en deze keer bracht hij zijn populairste personage terug voor drie korte videosegmenten die het verhaal voortzetten van MacGruber, de technische tovenaar die er altijd in slaagt een tijdbom onschadelijk te maken. Deze keer dringt de tijd als de metgezellen van MacGruber (Powell en Chloe Fineman) ontdekken dat MacGruber zich in de Epstein-archieven bevindt. Hun eerste aanwijzing? Onmiddellijk na het doorbladeren van een kopie probeert het onmiddellijk het hele document te vernietigen. In de loop van drie schetsen blijft MacGruber stilstaan, wijkt af en besluit uiteindelijk te getuigen tegen degenen die het eigenlijk slechter hebben gedaan dan hij op het eiland van Epstein – totdat hij ontdekt dat hij veel geld kan krijgen om zijn mond te houden. Ga door naar de laatste explosie van de schets.
Winnaar ‘Weekend Update’: Geen gastsegmenten, maar een zeer vermakelijke tweedelige film
Meestal komen tijdens ‘Weekend Update’ castleden zoals Bowen Yang of gasten een paar minuten spelen als personages of als zichzelf. Het lijkt erop dat daar deze week geen tijd voor was, dus “Update” bestond uit niets anders dan grappen van Colin Jost en Michael Che. Er waren er echter twee die opvielen. Eén daarvan betrof een wellustig gerucht over Trump en voormalig president Bill Clinton, dat op dit terrein zeer moeilijk in detail te bespreken is. Een video die eindigde met een duidelijk ingesplitst audiostuk, waarbij de clou zo goed overkwam dat Jost moest stoppen om te bekomen van het zo hard lachen. De andere was een geweldige, simpele grap over de Amerikaanse Munt einde van de centproductie. “Hij verdient geen cent!” riep Che uit. Leuk, Che.
