De InZone E9’s van Sony zijn geen alledaagse hoofdtelefoons: zoals bij veel in-ear monitors (IEM’s) krijg je geen microfoon, draadloze verbinding of ruisonderdrukking. In plaats daarvan zijn ze specifiek ontworpen om de voetstappen en geweerschoten van je tegenstanders duidelijk te horen in competitieve shooters, en Sony zegt dat het samenwerkte met Fnatic – dat professionele teams heeft voor CounterStrike, Valorant, Apex Legends en anderen – om het geluid te optimaliseren. Ze kunnen je dus echt een concurrentievoordeel geven, en het geluid is goed genoeg om je eigen voordeel op te geven gewone gaming-hoofdtelefoon OF gaming-oortelefoons bij first-person shooters?
Sony InZone E9 in-ear gamingmonitor – Project
De InZone E9-knoppen zijn niet bijzonder mooi. De basis van de top is stevig en de geribbelde plastic kegel die ze met de kabel verbindt, ziet er goedkoop uit en voelt ook zo aan. Hij draait onafhankelijk van de oordopjes, waardoor het voelt alsof er een extra stukje aan zit.
Maar dat gezegd hebbende, hou ik echt van de eenvoudige esthetiek: het is allemaal zwart behalve de witte logo’s, links en rechts zijn duidelijk gelabeld en er zijn geen onaangename glanzende oppervlakken. De oorlussen zijn even eenvoudig als functioneel. Wat nog belangrijker is, is dat de InZone E9’s comfortabel zijn. Verrassend genoeg, aangezien ze zijn ontworpen om in je oor te passen en geluiden van buitenaf volledig te isoleren. Ik heb nooit enige irritatie of ongemak gevoeld, zelfs niet tijdens sessies van vijf uur – dat is behoorlijk indrukwekkend.
De flexibele plastic ring die om je oor gaat, trok nooit aan mij, en meestal voelde ik hem helemaal niet. Dit is in wezen een vangrail om ervoor te zorgen dat de lichtgewicht oordopjes niet zijwaarts wiebelen, in plaats van een integraal onderdeel van de pasvorm.
Dit comfort is een van de grote voordelen ten opzichte van grotere hoofdtelefoons. De oren van sommige mensen zweten vanwege de grote oorschelpen, en de hoofdbanden kunnen tegen de bovenkant van het hoofd schuren. Hier vermijden we dit allemaal, en om deze reden zie ik mezelf in de toekomst de InZone E9 minstens één keer gebruiken.
Je krijgt een ruime keuze aan oordopjes met een kleurcode op maat, vier standaard oordopjes en vier grotere exemplaren die meer ruis onderdrukken. Zonder ruisonderdrukkingstechnologie vertrouwen de InZone E9’s uitsluitend op een fysieke barrière, en hoewel ik geen groot verschil tussen de oordopjes merkte, hielden ze me allemaal gefocust op mijn spel – op een gegeven moment kon ik iemand niet meerdere keren mijn naam horen schreeuwen vanuit een andere kamer.
Ik juich het toe dat Sony een 1,8 meter lange kabel heeft meegeleverd, die van je bureaublad naar je oren loopt, zelfs als je er niet direct naast zit. Dit maakt de InZone E9s geschikt voor mensen met onconventionele gaming-opstellingen.
Het nadeel is dat de kabel bungelt als u niet achter de pc zit. Toen ik de InZone E9’s op mijn Dualshock-controller aansloot, stapelden ze zich op op de grond, en toen ik ze via de USB-C-dongle op mijn telefoon verbond, hing de kabel rond mijn knieën. Je kunt hem oppakken en vastzetten met de meegeleverde kabelbinder, maar dat is een hoop onzin, zeker als je vaak van apparaat wisselt. Het benadrukt het feit dat de InZone E9 een pc-gerichte headset is, ontworpen voor competitief gamen met een muis en toetsenbord.
Je kunt ze rechtstreeks op de hoofdtelefoonaansluiting aansluiten of, als je Sony-software wilt gebruiken, via de compacte usb-c-dongle. Het past allemaal bij elkaar in het meegeleverde nette reisetui, dat groter is dan een koptelefoonhouder, maar veel gemakkelijker mee te nemen dan een gigantisch oordopje. Het is een van de grote voordelen van IEM’s.
Houd er rekening mee dat de InZone E9s geen ingebouwde microfoon hebben. Dat kan vervelend zijn voor sommige mensen die gewend zijn aan een koptelefoon-microfooncombinatie: je moet óf een aparte microfoon kopen, óf, als je er al een hebt, een extra slot gebruiken om deze aan te sluiten. Het stoorde me niet omdat ik al een zelfstandige microfoon gebruik, maar het is de moeite waard om in gedachten te houden.
Sony InZone E9 in-ear gamingmonitor – Software
De InZone-hub van Sony is alleen voor Windows, dus je kunt de audio niet optimaliseren als je consoles gebruikt. Het is verfrissend eenvoudig en gemakkelijk te gebruiken, met alle instellingen op één scherm. U kunt door zes EQ-presets bladeren of uw eigen presets aanpassen. De muziekpresets klonken nog steeds slecht, maar de drie die voor FPS-games waren ontworpen waren nuttiger: een die voetstappen en geweerschoten benadrukt, een voor voetstappen en geluidseffecten, en een die luide geluidseffecten zoals explosies onderdrukt. Ik ben een beetje sceptisch over het feit dat ze precies doen wat ze zeggen (voetstappen klinken immers in elk spel anders), maar ik had het gevoel dat ik belangrijke geluiden beter kon horen.
Hetzelfde geldt voor de regeling van het dynamisch bereik, die in wezen het volume van luidere geluiden vermindert en het volume van stillere geluiden verhoogt. Ik had het gevoel dat het echt een verschil maakte door naar de voetstappen van de Arc Raiders te luisteren. En ruimtelijk geluid helpt je, zoals ik in het vorige gedeelte al zei, te begrijpen waar elk geluid vandaan komt. Ik heb het nooit uitgeschakeld omdat ik de voorkeur gaf aan het algehele geluid, zelfs als ik niet aan het gamen was. De software was niet alleen gebruiksvriendelijk, maar ook betrouwbaar. Hij herkende elke keer meteen wanneer ik de hoofdtelefoon inplugde en crashte niet één keer.
Sony Inzone E9 in-ear gamingmonitor – Geluidskwaliteit
De InZone E9s lijken nogal levenloos. De bas komt niet aan, de instrumenten klinken vlak en de zang mist warmte. Dat is het niet vreselijkmaar het is allemaal een beetje metaalachtig. Voor het luisteren naar muziek of het kijken van films geef ik veel de voorkeur aan het rijkere geluid van de OnePlus Buds 4, die ik onlangs heb beoordeelden meeslependere audio dan mijn oude, vertrouwde HyperX-hoofdtelefoon.
Ik zou de InZone E9 dus niet kiezen als mijn dagelijkse headset, en ik zou hem ook niet kunnen aanbevelen als mijn enige pc-apparaat, wat de waarde ervan beperkt. Speel je een sfeervol spel met muziek, zoals Silent Hill f, dan wil je een headset die de emotie beter overbrengt.
Ze zijn echter ontworpen voor één taak: competitief gamen, en dat is waar hun helderheid en precisie schitteren. Je kunt individuele geluiden gemakkelijk van elkaar onderscheiden, ook als er veel gebeurt. In Arc Raiders kon ik verschillende sets voetstappen tegen een metalen vloer zien bonzen, zelfs tegen de achtergrond van geweervuur, explosies en spraakcommunicatie.
Alles voelt gedetailleerd en luid aan: om bij Arc Raiders te blijven: het gezoem van een beschadigd schild was duidelijk anders dan het gezoem van een schild dat afging toen het kapot was, wat me hielp beslissen wanneer ik mijn vijand moest duwen, en ik kon zien wat voor soort container een nabijgelegen tegenstander aan het openen was, alleen al aan het geluid dat het maakte.
Nogmaals, dit klinkt allemaal niet verrassend, maar het doet zijn werk om je precies te vertellen wat er in je spel gebeurt, en aangezien het geluid rechtstreeks in de game wordt gepompt, bij uw oor voelt u het dichterbij en directer. Ook kun je gemakkelijk begrijpen uit welke richting de geluiden komen. In Battlefield 6 kende ik de richting van naderende voetstappen van de vijand bij het verdedigen van een controlepunt, waardoor ik vooraf onder bepaalde hoeken kon richten en moorden kon plegen.
Door ‘ruimtelijk geluid’ in de software in te schakelen (waar we het in de volgende sectie over zullen hebben), werd die directionaliteit nog beter. Elk geluid werd nog duidelijker, en als ik mijn ogen sloot, had ik een duidelijk beeld van mijn omgeving: een tank die rechts van mij bulderde, een rookgranaat die aan mijn linkerkant landde en explodeerde, terwijl de laarzen van mijn teamgenoten achter me aan raasden.
Verwacht geen grote sprong van je favoriete hoofdtelefoon: de meeste goede hebben een helder geluid en richtingsgevoel. Er waren een paar momenten waarop ik met de InZone E9 dingen hoorde die ik anders niet zou hebben gehoord, en ik was me iets meer bewust van de richting van geluiden dan met mijn gewone hoofdtelefoon, maar het verschil was marginaal.
