Terwijl Chains of Love uit de aankomende soundtrack van Charli xcx, Wuthering Heights, rolt, vertelt regisseur C Prinz over het aangeboren karakter van de popster. wilde energie”
Gisteravond, Charlie xcx uitgegeven Ketens van liefdede tweede single van haar aankomende album Wuthering Heights, de soundtrack van Emerald Fennells langverwachte verfilming van de roman van Emily Brontë uit 1847. Bij het nummer hoort een koortsachtige nieuwe videoclip, geregisseerd en gechoreografeerd door C Directeur. Chains of Love volgt de eerste single van het album, House, die vorige week werd uitgebracht naast een beklijvende videoclip van Mitch Ryan die de sombere, gotische toon zet van de visuele en sonische wereld van de film voorafgaand aan de release op 13 februari 2026.
C Prinz zegt dat Charli dit project benaderde met een ‘aangeboren wilde energie’ die vervolgens de hele beeldtaal van de video vormgaf. “Er zit een rauwheid in Charli’s wereldopbouw die ik altijd heb bewonderd”, vertelt C Prinz aan AnOther. “Het vergt popmuziek en mengt het met de diepste lagen van het hedendaagse bestaan, en distilleert deze tot iets suggestiefs en echts.”
De creatieve relatie van het paar begon lang vóór Wuthering Heights. C Prinz herinnert zich dat hij door Los Angeles reed in zijn ‘afgedankte Honda uit 2001’ en herhaaldelijk luisterde naar Charli’s nummer Tears uit 2017. “Ik maakte mijn eerste liefdesverdriet door in Los Angeles. Ik huilde waarschijnlijk”, herinnert ze zich. “Het nummer was zo verwoestend romantisch. Het is nog steeds een van mijn favorieten.” Ze ontmoetten elkaar later terwijl C Prinz met Caroline Polachek werkte aan haar Pang-tour, waarin Charli zong. “Het was de eerste liveshow die we deden na Covid en de energie ging verder dan elektriciteit.”
Sindsdien heeft C Prinz de beweging achter enkele van Charli’s meest iconische momenten geregisseerd, vanuit de ontspannen choreografie van 360 tot de zweterige intensiteit van de Brat World Tour. “Het leiden van bewegingen met Charli is alsof je in een spanningsveld zit: haar optreden straalt”, legt ze uit. De Brat-tour, zo voegt hij eraan toe, was opgebouwd rond een beweging die ‘toevallig, instinctief, geboren in het moment’ leek, ontworpen om te lijken op ‘de club: bezweet, impulsief… een achtbaan van emoties.’
Het concept voor Chains of Love begon met één enkel beeld: “Charli ligt met zijn gezicht naar beneden op een bankettafel als een godheid in een barokke koortsdroom – half muze, half monster.” Wat volgde was een verkenning van ‘gevangenisverlangen’, een gotisch ritueel waarin Charli geen personage speelt, maar een kracht belichaamt. “Het is magnetisch, destructief, erotisch, goddelijk”, zegt C Prinz. “Ik heb de video opgebouwd rond het idee van haar lichaam dat tussen bezit en proclamatie wordt geduwd, alsof de ruimte zelf verliefd op haar was en niet kon beslissen of ze haar zou aanbidden of vernietigen.”
Voor de regisseur sluit het project intuïtief aan bij de emotionele vluchtigheid van Emily Brontë’s roman, die zij omschrijft als ‘een onderzoek naar obsessie, zelfvernietiging en psychisch klimaat’. Met Chains of Love kanaliseert het tweetal in iets heftigs, decadents en grenzeloos. Het resultaat is een videoclip die dronken aanvoelt van het tijdperk en toch volkomen eigentijds is. “Het is een soort gotisch performanceritueel geworden: toewijding verandert in hysterie, schoonheid stort in transcendentie, alles binnen een surrealistisch en decadent kader.” De snotterige zomer is voorbij – hier komt de gothic-winter.
