Herziening: overgenomen uit Avatar: The Way of Water, Avatar: Fire and Ash, het derde deel James Cameronde epische saga van, volgt Jake Sully (Sam Worthington), Neytiri (Zoe Saldaña) en hun kinderen terwijl ze niet alleen vechten tegen de terugkerende menselijke kolonisten, maar ook tegen een formidabele nieuwe dreiging: Varang (Oona Chaplin), de meedogenloze leider van de vurige Mangkwan-clan. De zaken escaleren wanneer Varang een alliantie vormt met de mensen, wat de weg vrijmaakt voor een nieuwe oorlog tegen Pandora.Dat James Cameron een visionaire regisseur is, staat buiten kijf. Zijn baanbrekende werk aan Avatar (2009) bracht een revolutie teweeg in meeslepende 3D-cinema, waarbij het publiek naar de weelderige wereld van Pandora werd getransporteerd en entertainment op groot scherm opnieuw werd gedefinieerd. Zijn technische genialiteit en ambitie blijven ongeëvenaard en de verwachtingen van hem zijn begrijpelijkerwijs torenhoog.Avatar 3 wil expansiever zijn, een nieuwe clan van krijgers introduceren en de mythologie van de franchise uitbreiden. Ondanks zijn ambitie voelt de film echter overdreven en te lang aan (3 uur en 17 minuten). Het verhaal draait in cirkels en hergebruikt bekende thema’s als clanconflicten, spiritueel ontwaken en koloniaal verzet zonder iets nieuws te bieden.Naarmate de focus verschuift van Jake en Neytiri naar hun kinderen, wordt het verhaal steeds repetitiever. Varang wordt veelbelovend geïntroduceerd – een felle en imposante tegenstander – maar wordt al snel gereduceerd tot een teleurstellende, bijna decoratieve aanwezigheid. Wat een meeslepende, schurkgerelateerde verhaallijn had kunnen zijn, verdwijnt, waardoor het centrale conflict wordt verzwakt.Camerons visuele beheersing blijft buitengewoon; elk frame is zorgvuldig vervaardigd en adembenemend. Toch zijn beelden alleen niet genoeg. De film mist emotionele diepgang en narratieve urgentie, waardoor grote delen slaapverwekkend zijn. Bij afwezigheidMet een sterke verhaal- en karakterontwikkeling wordt Avatar: Fire and Ash een hol spektakel, visueel oogverblindend maar emotioneel inert.Het is ook de moeite waard om op te merken dat de film in het midden begint en rechtstreeks voortduurt vanaf The Way of Water. Kijkers die de vorige aflevering niet hebben gezien, kunnen moeite hebben met het verbinden met de personages of het volgen van de plot.Als je een die-hard Avatar-fan bent, lijkt dit misschien de zwakste schakel in de franchise, maar het brengt nog steeds de kenmerkende visuele magie van James Cameron tot leven in IMAX. Voor alle anderen zijn de verbluffende beelden misschien niet genoeg om de slopende looptijd en het gerecyclede verhaal te rechtvaardigen.
