Niemand reageert zo verbluffend als Bobby Berk. Het is alleen maar verrassend als je aanneemt dat hij het waarschijnlijk allemaal heeft gezien nadat hij acht seizoenen de wereld rondreisde als expert op het gebied van interieurontwerp in de reboot van Netflix van “Vreemd oog“; het schrijven van zijn boek uit 2023, “Right at Home: How Good Design is Good for the Mind”; het maken van vele televisieoptredens (waaronder een Taylor Swift-video) en het verkopen van zo ongeveer alles om uw huis te laten schitteren op BobbyBerk.com.
Maar in zijn nieuwe HGTV-serie “Onzin of jackpot?”gaat vrijdag om 21.30 uur in première, authentieke reacties komen vaak van Burke als hij de huizen van verzamelaars uit Los Angeles binnenloopt en niet alleen kamers vol actiefiguren, flipperkasten, poppen, marionetten en meer ziet, maar ook enkele jackpot-items die gewoon op een plank liggen. In één aflevering laat een verzamelaar Berk bijvoorbeeld een ruilkaart zien die hij bezit en die een waarde heeft van ongeveer $ 100.000. “Ik ben er vrij zeker van dat ik zei: ‘Wat verdomme?’ al neem ik aan dat er een pieptoon op stond, omdat het HGTV is”, zegt Berk vanuit zijn huis in Los Angeles. “Ik ben gewend aan Netflix, waar ik kon zeggen wat ik wilde. Maar ja, voor mij was het gewoon gek.”
Afgezien van de reacties, het echte wonder van “Junk or Jackpot?” kijkt hoe een enthousiaste Berk de huizen van mensen binnenduikt om hen te helpen leren omgaan met een verzamelhobby die iets is geworden dat huizen verstikt en relaties onder druk zet. “Ik ben duidelijk geen therapeut. Ik ben een ontwerper, hoewel we in ons vakgebied vaak grapjes maken dat we niet alleen ontwerpers zijn, maar huwelijksadviseurs”, zegt hij.
Maar Berk, geboren in Houston en opgegroeid in het conservatieve Mount Vernon, Missouri, is een autodidact in het identificeren van wat er mis is en doet er alles aan om het op te lossen, zelfs in zijn eigen leven. Voorbeeld: Berk, die zich onveilig voelde in Mount Vernon, verliet op zijn vijftiende het huis en stuiterde een aantal jaren door verschillende steden, zonder de middelbare school af te maken. “Van mijn 15e tot mijn 22e ben ik verhuisd en ik kan niet eens tellen hoeveel plaatsen ik moest verhuizen alleen vanwege financiën en levenssituaties”, herinnert hij zich.
Uiteindelijk belandde hij in New York City en werkte voor winkels als Restoration Hardware, Bed Bath & Beyond en Portico voordat hij in 2006 zijn eerste online winkel opende en in 2007 de eerste fysieke winkel in Soho. Kort daarna was Berk te zien op netwerken als HGTV en Bravo voordat ‘Queer Eye’ in 2018 opdook en hem naar nieuwe hoogten bracht, waaronder het winnen van de Emmy in 2023 voor het gestructureerde reality-programma. In 2022 ontving hij ook een eredoctoraat van het Otis College of Art and Design.
Nu, met “Junk of Jackpot?” De 44-jarige Berk, die op het punt stond te lanceren, vertelde hoe hij door professionele worstelaar en filmster John Cena werd gekozen voor de show, de sleutel om verzamelaars te helpen de dingen los te laten die hun leven belasten en, na op veel plaatsen te hebben gewoond en de wereld rond te reizen, waar hij samen met echtgenoot Dewey Do en hun mini Labradoodle, Bimini, thuis belt.
“Ik ben geen therapeut. Ik ben een ontwerper, hoewel we in ons vakgebied vaak grappen maken dat we niet alleen ontwerpers zijn, maar huwelijksadviseurs”, zegt Berk.
(Jason Armond/Los Angeles Times)
Wat is de oorsprong van “Junk of Jackpot?” en wat heeft John Cena met dit alles te maken?
Ik speelde jarenlang heen en weer met HGTV, zelfs toen ik nog op ‘Queer Eye’ zat, maar dankzij mijn exclusiviteit bij Netflix kon ik met niemand anders designershows doen. We hebben die communicatielijn altijd open gehouden, dus toen deze specifieke kans zich voordeed, nam Loren Ruch, het helaas overleden hoofd van HGTV, contact met ons op. Hij zei: “Hé, John Cena heeft de show voor ons gemaakt en jij staat bovenaan zijn lijst van wie hij wil hosten.” John was een grote fan van “Queer Eye”, dus ik zei ja. Het werd hier in Los Angeles gefilmd, wat erg belangrijk voor mij was. Het ontbrak ons echt aan entertainmentbanen hier in de stad, dus het was een groot pluspunt voor mij om banen hier in Los Angeles naar al onze geweldige crews te kunnen brengen.
En het is niet jouw typische designshow. Er is uiteraard niets mis met een typische designtentoonstelling en ze helpen mensen. Maar afkomstig van ‘Queer Eye’, waar iedereen die we hielpen, was omdat ze iemand waren die het verdiende, iemand die iets meemaakte en dat extra zetje in hun leven nodig had. Daar ging het allemaal om bij “Junk or Jackpot?”
Elke verzamelaar, zoals wij ze noemen, had een verhaal. Met Patrick en Roger (in de eerste aflevering) was Roger verhuisd en hun relatie liep op de klippen omdat er letterlijk geen ruimte was voor Roger. Met Carly en Johnny in een andere aflevering kregen ze een kind dat ze niet hadden verwacht toen ze in de veertig waren, dus het was een levensveranderend moment. Hun prioriteit moest hun zoon, JD, zijn
Ik hou van de show omdat het mensen hielp op die momenten in hun leven waarop ze dachten: “We hebben iets waar we van houden en het heeft ons vreugde gebracht, maar nu beginnen er negatieve dingen in ons leven te gebeuren.” Ik wilde binnenkomen en het vrolijke deel van hun collectie echt terugbrengen.
HGTV heeft je geen enorm budget gegeven om huizen te renoveren, en verzamelaars moeten werken om hun verzamelobjecten te verkopen om de renovatie te betalen. Hoe is deze hoek ontstaan?
Het was een beetje therapie en ik wilde dat verzamelaars echt zouden beseffen dat de collectie die ze hebben inderdaad waarde heeft, maar dat andere dingen die in hun leven gebeuren vanwege deze collectie ook waarde hebben. Ik wilde dat ze aan zichzelf konden bewijzen dat wat ze in hun leven wilden veranderen waardevoller was dan die dingen. Net als Patrick had Roger waarde.
Ik wilde dat ze de oefening ‘Je moet beginnen jezelf van de dingen af te scheiden’ zouden doen. En als je het merkt: ik heb ze nooit onder druk gezet om de meest waardevolle stukken uit hun collectie weg te doen. Ik spoorde ze aan om dingen weg te doen waarvan ze vaak kopieën hadden, maar die niet noodzakelijkerwijs zoiets waren als: “Oh, ik heb dit als kind gekregen” of “iemand heeft dit voor mij gekregen.” Ik wilde dat ze zich emotioneel losmaakten van die dingen, zodat ze prioriteit konden geven aan de betere dingen in het leven en dat ze in de toekomst het veel gemakkelijker zouden hebben om los te laten, zelfs als ik er niet was om ze te pushen.
Monsters en moodboards in het kantoor van Berk. De presentator van “Junk or Jackpot?” hij zegt dat het niet jouw typische designshow is. (Jason Armond/Los Angeles Times)
Hoe denkt u over budgettering met verzamelaars? In één aflevering kies je ervoor om een bakstenen muur te bedekken in plaats van deze af te breken en een nieuwe te bouwen.
Huiseigenaren zijn degenen die de rekening betalen, omdat, nogmaals, een deel hiervan de oefening van loslaten is. Wat jouw punt betreft, als we gewoon naar HGTV waren gekomen en hadden gezegd: “Hier is al het geld!” Ze zeggen: “Oké, ik heb geen motivatie om ergens vanaf te komen.” Ik wilde er zeker van zijn dat we prijsbewuste beslissingen namen en ik denk dat het ook heel belangrijk is om met de mensen thuis te delen dat je niet altijd de open haard hoeft te doven als je er een hekel aan hebt. Je kunt zoiets als microcement maken en het tegen zeer weinig kosten volledig veranderen.
Wat zou je zeggen dat je hebt geleerd tijdens de opnames van het eerste seizoen van “Junk or Jackpot?”
Ik zou niet zeggen dat ik iets per se nieuws heb geleerd, maar ik werd opnieuw bevestigd over de emotionele gehechtheid en het mentale gezondheidsaspect dat je ruimte en ontwerp op je kunnen hebben, ten goede of ten kwade.
In het ergste geval wordt je huis zo rommelig en overweldigd door iets dat je vroeger vreugde bracht, maar nu niet alleen een effect heeft op je geestelijke gezondheid, maar ook op je relaties met andere mensen. Aan de andere kant kan het verschil in je geestelijke gezondheid, door simpelweg die ruimte opnieuw in te richten, die ruimte te herschikken, die ruimte terug te winnen, een effect hebben op je geestelijke gezondheid en je relaties, niet alleen met jezelf, maar ook met je familie en je vrienden.
Vivian, die Wonder Woman-memorabilia verzamelt, haar vrienden kwamen niet meer omdat ze nergens konden zitten. Haar beste vriendin kwam altijd uit Las Vegas, waar ze woont, en bracht de nacht door en nu zegt ze: “Ik kan dit niet meer doen omdat ik letterlijk omsingeld ben. Het is te veel en ik kan dit niet meer doen.” Ontdek hoe het simpelweg veranderen van uw ruimte uw leven echt kan veranderen.
“Ik wilde er zeker van zijn dat ik budgetbewuste beslissingen nam, en ik denk dat het ook heel belangrijk is om met de mensen thuis te delen, dat je niet altijd de open haard hoeft te doven als je het materiaal haat”, zegt Berk.
(Jason Armond/Los Angeles Times)
Het eerste seizoen speelt zich af in Los Angeles, maar als je ervan uitgaat dat je meer seizoenen krijgt, zou je dan andere steden of landen willen spelen?
Persoonlijk zou ik altijd graag in Los Angeles blijven werken, ik woon daar en met “Queer Eye” hebben we acht jaar lang door heel Amerika gereisd. Dat gezegd hebbende, dit is een nicheshow, dus het kan moeilijk zijn om het seizoen na seizoen in dezelfde stad te blijven doen, dus we zullen waarschijnlijk naar andere steden moeten gaan, en dat vind ik prima. Maar ik zou graag nog minstens een seizoen of twee in Los Angeles willen. Nadat ik de afgelopen acht jaar ‘Queer Eye’ heb gefilmd, ben ik graag thuis.
Dat gezegd hebbende, je woonde in New York, je bent nu in Los Angeles en je hebt ook een huis in Portugal. Waar bel jij thuis?
Los Angeles is absoluut mijn thuis. Portugal is geweldig, maar Los Angeles is zeker een thuis. Ook al brengen we meer tijd door in Zuidoost-Azië, vooral Vietnam, aangezien mijn man daar oorspronkelijk vandaan komt, voelen we ons er ook thuis. Ik geloof in reïncarnatie en in mijn vorige leven kwam ik daar zeker vandaan. Net als toen ik in Vietnam, China, waar dan ook in Zuidoost-Azië landde, voel ik me echt thuis.
“Queer Eye” was een achtbaan voor jullie allemaal, maar wat zijn jullie reflecties nu het achter de rug is? Heb je er destijds van kunnen genieten?
Ja en nee. Het was een geweldige achtbaan. Ik heb er vooral van genoten, maar er waren momenten dat we gewoon uitgeput waren. Ik weet niet of je bekend bent met de vlucht-app ‘Flighty’, maar deze houdt je vluchten bij en vertelt je hoeveel uur je per jaar in het vliegtuig hebt gezeten en hoe vaak je in exact hetzelfde vliegtuig hebt gezeten. Onlangs keek ik hoeveel ik in 2019 heb gevlogen. Houd er rekening mee dat ik in 2019, vijf maanden nadat ik aan het fotograferen was, nergens heen vloog. Het is dus nog maar zeven maanden geleden en ik heb 200 vluchten gevlogen. Ik heb meer dan 500.000 mijl gevlogen. Ik mis het niet. Het was veel. Maar zolang ik het me kan herinneren, kijk ik er met plezier op terug.
