Van Roberto Scucci
| Gepubliceerd
1998 was een topjaar voor rampenfilms waarbij grote hemellichamen betrokken waren die bestemd waren om in botsing te komen met de planeet Aarde. Vermoedelijk wetenschappelijk nauwkeuriger dan zijn financieel succesvollere tegenhanger, Armageddon, Diepe impact vertelt een verhaal over de laatste overlevingskans van de mensheid, nu een gebeurtenis op uitstervingsniveau in de nabije toekomst een zeer reële mogelijkheid wordt.
Zonder visueel te stoppen en ondersteund door een topprestatie van Morgan Freeman, Diepe impact hanteert een benadering die geworteld is in het verhaal, omdat iets buitengewoons en buiten onze controle de belangrijkste bron van conflicten wordt. Omdat we het hebben over een rampenfilm met een groot budget, kun je maar beter geloven dat de machthebbers het niet zonder slag of stoot zullen opgeven als ons belastinggeld iets over de situatie te zeggen heeft.
Het is het laatste aftellen
Diepe impact de openingsscène speelt zich bijna af als een kopie van de Simpsons-aflevering uit 1995, “Bart’s Comet.” Middelbare scholier Leo Biederman (Elia Hout) ontdekt, met de hulp van Dr. Marcus Wolf (Charles Martin Smith), een komeet die rechtstreeks op weg is naar de aarde. Dr. Wolf komt om bij een auto-ongeluk voordat hij zijn bevindingen presenteert, waardoor de dreiging verborgen blijft.
Een jaar later wordt onderzoeksjournalist Jenny Lerner (Téa Leoni) benaderd door de Amerikaanse president Tom Beck (Morgan Vrijmann), het is allemaal in de open lucht. Beck heeft reden om aan te nemen dat komeet Wolf-Biederman, met een doorsnee van ongeveer 11 kilometer, op koers ligt om de aarde te raken en een gebeurtenis op uitstervingsniveau te veroorzaken.
Het plan om de situatie te corrigeren is eenvoudig en houdt niet in dat er olieboorders worden gestuurd om een hemellichaam van binnenuit te bombarderen. In plaats daarvan gaat een bemanning van astronauten aan boord van een schip genaamd Messiah om kernwapens op de buitenkant van de komeet te lanceren en zijn traject te veranderen. Zoals je zou verwachten van een rampenfilm uit de late jaren ’90 mislukt dit plan, waardoor president Beck moeilijke beslissingen moet nemen over de staat van beleg en de implementatie van een loterijsysteem voor Amerikanen om te bepalen wie een plekje krijgt in het beperkte aantal ondergrondse schuilplaatsen.
Kijk naar de speciale effecten en Morgan Freeman
Erken volledig dat ik bevooroordeeld ben en denk Armageddon het is een oneindig veel vermakelijkere film, die het vermelden waard is Diepe impact het is niet zonder charme, dankzij de terrestrische uitwisselingen. Waar Armageddon compleet belachelijk wordt met zijn olieboorders die de wereld redden op een asteroïde zo groot als Texas, Diepe impact richt zich meer op de manier waarop continuïteit en communicatie van de overheid de verwachtingen vormgeven wanneer de overlevingsmodus de prioriteit wordt. De toespraken van Morgan Freeman tot de natie zijn somber maar hoopvol, terwijl president Beck de wereld voorbereidt op catastrofale slachtoffers.
De rampensequenties op aarde, evenals de momenten met de Messiah-crew in de ruimte, zijn hier niet het belangrijkste kenmerk, maar ze zijn helder opgenomen en de beelden zijn indrukwekkend voor een film die bijna 30 jaar oud is. Vergeleken met de meeste CGI-slop worden we in de onze geschoven streamen depressies tegenwoordig, Diepe impact de cinematografie is levendig, helder en verrassend sterk voor wat nu als een bescheiden budget van $ 80 miljoen zou worden beschouwd. Toen ik de film voor het eerst sinds mijn kindertijd opnieuw bekeek, kon ik niet geloven hoe goed de beelden en het geluidsontwerp stand hielden tijdens de meer explosieve sequenties.
De op een na beste blockbuster met een groot budget over een gebeurtenis op uitstervingsniveau die 1998 te bieden heeft, Diepe impact Het houdt verrassend goed stand en zorgt voor een geweldige dubbele functie Bruce Willis-hoofdrolspeler tegenhanger. Vanaf dit moment kun je de titel streamen Netflix.
