Van Roberto Scucci
| Gepubliceerd
Toen ik die uit 2010 zag Begin in de bioscoop wilde ik het zo graag leuk vinden, maar ik had het gevoel dat het complex probeerde te zijn omwille van de complexiteit. Ik besteedde mijn tijd aan het opsporen van de totems en het kijken naar het verhaal, maar ik verliet het theater ontevreden om redenen die ik niet kon begrijpen. Pas toen ik ging zitten met het verbluffende meesterwerk van Brandon Cronenberg voor 2020, Eigenaarwat ik begreep toen de film die hem indirect leek te hebben geïnspireerd, tekortschoot.
Eigenaar is een groteske, high-concept psychologische thriller die dezelfde thema’s van geestmanipulatie en bedrijfsspionage behandelt als Beginmaar met één cruciaal onderscheid: het betuttelt het publiek niet. In plaats daarvan legt het ons perceptuele curven op en vertrouwt erop dat we deze zelf in elkaar zullen zetten.
Moord bij volmacht
Beginnend op een griezelig vergelijkbare manier als Begin, Eigenaar gaat over Tasya Vos (Andrea Riseborough), een ervaren huurmoordenaar die haar sporen elimineert door iemand in haar omgeving te bezitten via een hersenimplantaat waarmee ze hun lichaam kan beheersen. Zodra de overval is voltooid, moet ze het pistool op zichzelf richten om haar bewustzijn van de gastheer te bevrijden en wakker te worden in het hoofdkwartier waar haar echte lichaam in de gaten wordt gehouden. Wanneer ze er niet in slaagt de zelfmoordtrigger te voltooien en de missie bijna mislukt, evalueert haar begeleider, Girder (Jennifer Jason Leigh), haar en stelt vast dat Tasya’s gehechtheid aan haar familie haar tegenhoudt.
Tasya, die veel meer op missie is geweest dan thuis, heeft moeite om haar persoonlijke leven van haar professionele leven te onderscheiden. Voordat ze haar man Michael (Rossif Sutherland) en zoon Ira (Gage Graham-Arbuthnot) bezoekt, oefent ze haar verbale en fysieke tics om op te vallen, net zoals ze dat doet voor elke nieuwe opdracht. Tasya is niet langer zichzelf, maar een leeg vat, afgestemd om de volgende te worden die ze nodig heeft.
Een gemakkelijk gecompliceerde psychologische breuk
Tasya is belast met de moord op CEO John Parse (Sean Bean) en zijn dochter Ava (Tuppence Middleton) en neemt de identiteit aan van Colin (Christopher Abbott), Ava’s vriend, maar slaagt er niet in zich volledig te assimileren. Zijn controle neemt af, waardoor zowel Colins realiteit als die van hemzelf worden verstoord. Tasya weet dat de missie mislukt, maar ze gaat toch door. Net als in het openingswerk kan ze de trekker niet overhalen, waardoor Colins bewustzijn kan reageren.
Colin wordt zich er vaag van bewust dat hij niet helemaal de controle heeft, waardoor hij de tijd uit het oog verliest en wakker wordt omringd door het geweld dat Tasya begaat terwijl hij in zijn lichaam is. Terwijl de twee identiteiten strijden om de dominantie, ontrafelt Tasya zich in de psyche van Colin terwijl Colin steeds banger wordt voor wat er met hem gebeurt.
Het dragen van de fakkel van Cronenberg
Brandon trad in de voetsporen van zijn vader terwijl hij zijn eigen pad uitstippelde Cronenberg volbrengen met Eigenaar wat Christopher Nolan niet kon doen Begin. Afgezien van de initiële opzet van de film, blijven ons zware uiteenzettingen of lange periodes van uitleg van de regels bespaard. Het publiek krijgt net genoeg informatie om met beide benen op de grond te blijven, waarna het aan ons is om te ontcijferen wie wie is door middel van Tasya’s subtiele versprekingen en lichaamstaal; de kleine signalen die aangeven hoe diep ze zichzelf heeft verloren in haar werk.
Naarmate het dodental toeneemt, en dat op brute wijze, valt de grens tussen realiteit en bezit uiteen. De puzzel ontvouwt zich op natuurlijke wijze zonder dat een personage de logica achter elke wending voedt. We bevinden ons niet in een droom in een droom in een droom. We zitten gevangen in een existentiële nachtmerrie zonder duidelijke ontsnappingsroute. De echte sensatie en horror is het proberen te begrijpen waar Tasya’s bewustzijn eindigt en haar proxy-bewustzijn begint. Hoe meer zijn controle wegglijdt, hoe minder gevoel van veiligheid het uitgangspunt toelaat en hoe meer het van de kijker vereist dat hij zijn eigen uitweg vindt.
Gespannen, grotesk en onbeschaamd gewelddadig, Eigenaar dat is alles Begin je wilde zijn en meer als je eenmaal beseft wat er werkelijk op het spel staat. Als je denkt dat je er zin in hebt, kun je het vanaf dit schrijven gratis streamen op Tubi.
