De Grammy’s verdeelden de categorie countryalbums in traditioneel en eigentijds

NEW YORK– Flashback naar februari. Het zijn de Grammy’s van 2025 en… Beyonce hij heeft geschiedenis geschreven. Ze kreeg niet alleen uiteindelijk de prijs voor het beste album van het jaar, maar ze werd ook de eerste zwarte vrouw die won beste countryalbumVoor “Cowboy Carter.” Recente wijzigingen door de Recording Academy hebben hem nog monumentaler gemaakt: hij is mogelijk de laatste persoon die de prijs wint.

De Academie maakte dit in juni bekend de Grammy’s’ de titel van het countryalbum was in tweeën delen categorieën. Er is een nieuwe prijs in het leven geroepen, een traditioneel countryalbum. De reeds bestaande categorie countryalbums is opnieuw gedefinieerd en is nu een eigentijds countryalbum, dat de voortdurende sonische evoluties van het genre weerspiegelt.

De beslissing was controversieel: sommigen beschouwden het zo negatieve reactie op de overwinning van Beyoncé. Anderen waren blij met de toevoeging van een nieuwe prijs en de creatieve deuren die deze zou kunnen openen. Sommigen hebben zich afgevraagd hoe de categorieën zouden worden gedefinieerd in een genre waarin het woord Het is “traditioneel” geladen.

Hier vindt u alles wat u moet weten over de verandering en wat deze in de toekomst kan betekenen.

Charles L. Hughes, professor aan het Rhodes College en auteur van ‘Country Soul’, zegt dat de overwinning van Beyoncé een welkome verrassing was, ook al was deze duidelijk de moeite waard. Dat komt omdat zijn album een ​​breder gesprek over herstel inspireerde, in tegenstelling tot dat van de muziekindustrie rigide machtsstructuren en “gaf aan hoe belangrijk de historische vraag is of zwarten al dan niet gelijke toegang hebben tot succes in een muziekgenre dat zulke sterke zwarte invloeden met zich meebrengt en dat al vanaf het begin heeft gedaan”, zei Hughes.

Hij gelooft dat de beslissing om de countryalbumcategorieën te veranderen geen directe reactie was op zijn overwinning – ‘Ik denk dat het een ingewikkelder verhaal is’, zegt hij – maar de timing was misschien niet ideaal, waardoor fans hem als reactionair gingen beschouwen. Ze hoopt dat de veranderingen de categorie openstellen voor een grotere diversiteit aan geluiden en “als dat leidt tot bredere openheid en kansen voor zwarte artiesten, met name zwarte vrouwen in de countrymuziek”, stelt ze.

Francesca T. Royster, professor aan DePaul University en auteur van ‘Black Country Music: Listening for Revolutions’, ziet de overwinning van Beyoncé als een positief verband met deze verschuiving. Hij vraagt ​​zich af of artiesten – vooral gekleurde artiesten, van wie hun muziek nog nooit erkend is in de categorieën countrymuziek, denk aan artiesten als ‘Millie Jackson of Candi Staton, Bobby Womack’ – nu hun werk erkend zouden krijgen. “Het hebben van deze twee categorieën zorgt alleen maar voor meer experimenten en misschien minder dubbele standaarden”, zegt hij, “in termen van artiesten die vaak aan hogere normen worden gehouden om zich te conformeren of herkenbaar te zijn als conformerend aan een idee van wat countrymuziek is.”

“Het is logisch dat de Grammy-categorieën voor country iets uitgebreider worden”, zegt hij, “omdat ik denk dat de muziek uitgebreider is en het publiek uitgebreider is dan ooit tevoren.”

Volgens de regels van de Recording Academy wordt de categorie traditionele country gedefinieerd door “country-opnames die voldoen aan de meest traditionele sonische structuren van het country-genre, inclusief ritme en zangstijl, lyrische inhoud en traditionele country-instrumentatie.”

Dat zijn: akoestische gitaar, steelgitaar, viool, banjo, mandoline, piano, elektrische gitaar en live drums. Dit is ook waar subgenres van houden vogelvrij land, Westerse en westerse swing zouden prima zijn.

De beschrijving van de categorie hedendaagse landen is iets conceptueler. De regels stellen dat in aanmerking komende albums in deze categorie “stilistische intentie, songstructuur, lyrische inhoud en/of muzikale presentatie gebruiken om een ​​gevoeligheid te creëren die het brede spectrum van de hedendaagse countrystijl en cultuur weerspiegelt.”

De hoop is dat deze titels “relevant zullen zijn voor de erfenis van de countrymuziekcultuur, maar tegelijkertijd zullen aansluiten bij meer hedendaagse muziekvormen.”

De vragen die Hughes stelt: “Over welke traditie hebben we het?” En hoe wordt de ‘countrymuziekcultuur’ gedefinieerd?

“Het is bijna een tautologie. ‘Nou, het is een traditioneel land als het klinkt als een traditioneel land'”, zegt hij.

In die lezing zou het hedendaagse land eenvoudigweg al het andere kunnen verklaren.

Royster zegt dat beide categorieën ‘zowel een esthetische als een politieke agenda lijken aan te spreken, veel agenda’s.’ Voor haar zou de traditionele categorie kunstenaars aanspreken die geloven dat “dit een vorm uit het verleden is die… erkend en gerespecteerd moet blijven.” Op dezelfde manier is de hedendaagse categorie “verbonden met de cultuur van het land, maar ook expansief.”

“Hoe dan ook, er zit een verhaal achter het verhaal.”

De toevoeging van een nieuwe genrecategorie is niet uniek voor countrymuziek. Laten we een zustergeslacht beschouwen, R&B. In 1999 introduceerde de Recording Academy ook een traditionele categorie in R&Camp B belicht artiesten die ervoor hebben gekozen het genre te hybridiseren, maar ook artiesten die de voorkeur geven aan nostalgische structuren.

Vanaf dat moment bleef de situatie niet stagneren: in 2021 veranderde de Academie de categorie van beste urban hedendaagse album in beste progressieve R.&Album B, om de platen te benadrukken die R&B met andere genres.

In de categorie hedendaagse countryalbums, Kelsea Ballerini “Modellen” vergelijkt ‘Snipe Hunter’ van Tyler Childers “Evangeline vs. the Machine” van Eric Church, “Beautifully Broken” van Jelly Roll en “Beautifully Broken” van Miranda Lambert ‘Ansichtkaarten uit Texas.’

In de traditionele categorie vinden we “Dollar a Day” van Charley Crockett, “American Romance” van Lukas Nelson, “American Romance” van Willie Nelson “O, wat een wonderlijke wereld,” ‘Hard Headed Woman’ van Margo Price en ‘Ain’t In It For My Health’ van Zach Top.

Royster vraagt ​​zich af of er met dit eerste jaar van nominaties “minder risico is als het gaat om het herkennen van het soort ‘land’ dat deze artiesten hebben.” Royster beschouwt de line-up als “artiesten (wier) nationale verdiensten nog steeds erkend zouden worden, zelfs als ze ook andere elementen zouden introduceren. Ik hoop dat er in de toekomst meer ruimte in de categorie kan komen.”

Voor Hughes vervagen de kandidaten het onderscheid nog verder. Beschouw dit voorbeeld eens: het album van Zach Top leent zwaar van Het geluid van George Strait, ontstond in de jaren zeventig als een mix van honky-tonk-tradities en hedendaagse country. Hiphop ontstond ook in de jaren zeventig. Ze waren gelijktijdig. “Maar ik heb het gevoel dat we niet veel hiphop-geïnspireerde artiesten in de mainstream-categorie zullen zien”, zegt hij.

Maar dat betekent niet dat het in de toekomst misschien niet zal evolueren. ‘Als de Grammy’s fundamenteel bestaan ​​om mensen te erkennen,’ zegt hij, ‘hoe meer hoe beter.’

“Elke keer dat de pijp breder wordt, komt er meer water doorheen. En dat was de pijp die breder werd, schat”, Jelly Roll, genomineerd in de eerste categorie Best Contemporary Country Album, zei hij tegen Associated Press. “Ik vind het geweldig. Ik ben blij. Ik ben een fan van beide kanten. Het moedigt me aan om ooit een traditioneel countryalbum te maken, weet je? Dus het is geweldig.”

Drievoudig Grammy Award-winnaar Brad Paisley heeft een soortgelijk standpunt: er is een voordeel aan het hebben van meer erkenning voor countrymuziek.

“Prijzen zijn eigenlijk hulpmiddelen om bewustzijn te creëren voor iets dat je hebt bereikt, weet je?” zei hij. “Ik ben nooit het doel. Het is altijd meer van: ‘Oh, cool, dit zou ervoor kunnen zorgen dat meer mensen ernaar luisteren.’ … Als dat betekent dat ze meer gouden grammofoonfiguurtjes moeten maken om uit te delen, en twee mensen krijgen ze voor één, prima.”

Dat gezegd hebbende: Paisley weet niet zeker in welke categorie hij zou vallen, en of de splitsing de creatieve beslissingen van een kunstenaar zou beïnvloeden. “Ik zou er bijna over moeten nadenken: ‘Nee, nee, we gaan hiermee de Grammy winnen. We kunnen het beter niet op deze plaat doen of zoiets.’ Maar hopelijk komt dat nooit in het spel”, zegt hij.

Hopelijk is het gewoon een jury die beslist wie in welke categorie thuishoort, “en dan gaan er twee mensen blij naar huis tegen één. En dat is goed voor mij”, zei hij.

___

De 68e jaarlijkse Grammy Awards worden gehouden op 1 februari 2026 in de Crypto.com Arena in Los Angeles. De show wordt uitgezonden op CBS en gestreamd op Paramount+. Voor meer dekking, bezoek https://apnews.com/hub/grammy-awards.