Seizoen 4 van “Stranger Things” was een tweedelige show. De redenen achter deze verdeeldheid waren pragmatischomdat de showrunners niet alle negen afleveringen in één keer konden afleveren, maar in plaats daarvan kozen voor een climax-breekpunt. Het vijfde seizoen van de populaire Netflix-show wordt echter uitgebracht Drie delen: de eerste twee delen op respectievelijk 26 november en 25 december, waarbij de seriefinale de saga afsluit op 31 december. Deze driedelige indeling is een bewuste strategie om wat ademruimte te laten tussen deel één en twee, aangezien deel één, dat vier afleveringen bevat, eindigt met een emotioneel belangrijke climax.
In het decembernummer van SFX Magazine van 2025Ross Duffer vertelde over de uitdagingen die gepaard gingen met de enorme omvang van aflevering 4, en hoe de finale het meest emotioneel aangrijpende hoofdstuk zou moeten zijn:
“Ik ben ook enthousiast over het eerste deel, omdat we ons er in seizoen vier niet van bewust waren dat het in tweeën zou worden gesplitst (…) Het eerste deel bestaat echt als een megafilm op zichzelf. Het heeft zijn eigen climax. Vervolgens is aflevering vier (getiteld “Sorcerer”) echt enorm. Het is absoluut het moeilijkste wat we ooit hebben gedaan op technisch niveau. Aflevering vier was de meest uitdagende aflevering die we ooit hebben gedaan, en dat geldt ook voor de finale, zij het op emotioneel vlak. Op een niveauniveau was de finale het moeilijker. Ik weet niet hoeveel dagen ik huilde, en ik ben niet iemand die heel vaak huilt buiten Pixar-films.
Het is logisch dat het laatste seizoen een tranentrekker zou zijn of een bitterzoet gevoel zou omarmen. De trailer voor het vijfde seizoen van de show schetst geen mooi beeld van Hawkinswat automatisch de inzet voor elk betrokken personage verhoogt.
Stranger Things seizoen 5, aflevering 4 zou de verdiensten van Dear Billy kunnen repliceren
De vierde aflevering van het vorige seizoen, ‘Dear Billy’, is briljant. Het bevat alle narratieve kenmerken die ‘Stranger Things’ in de eerste plaats zo’n succes maakten: een strak geweven, goed tempo verhaal met aanzienlijke inzet, waarvan de emotionele catharsis oprecht en volledig verdiend aanvoelt. Terwijl een hoeveelheid gebeurt in deze aflevering, is het hart van deze verhaallijn Max (Sadie Sink), die heel, heel dicht bij de dood komt.
De aanloop naar dit moment is gevuld met verdriet, terwijl Max rouwt om Billy (Dacre Montgomery) terwijl hij klaagt over een leven dat had kunnen zijn. Wat Max wil is een stukje normaliteit: als Billy zichzelf niet had opgeofferd om iedereen te redden, hadden hij en Max op een dag dichter bij het worden van liefdevolle broers kunnen komen. Misschien, heel misschien, had Max niet moeten worden verlamd door schuldgevoelens en zelfhaat en had hij de ups en downs van de adolescentie moeten ervaren zoals elk ander kind.
Maar dit is Hawkins, en Vecna (Jamie Campbell Bower) is vastbesloten Max te vermoorden, en daarom neemt hij de verschijning van Billy aan om zijn pijn te bespotten. Wat er daarna gebeurt is een desoriënterende reis naar het ondersteboven, gevolgd door de meest ontroerende reddingspoging van zijn vrienden, waarbij Kate Bush’s “Running Up That Hill (A Deal With God)” schalt terwijl Max een heldhaftige ontsnapping probeert. Seizoen vijf herhaalt misschien een soortgelijk verhaalmoment in de vierde aflevering, maar de inzet zal hoger zijn dan ooit nu de bende nog een laatste kans krijgt om samen te werken om Vecna voor eens en voor altijd te verslaan.
In het laatste seizoen kan er van alles gebeuren. Hoewel Max het geluk had om net op tijd gered te worden in ‘Dear Billy’, is de komende aflevering 4 misschien niet zo vergevingsgezind tegenover de hoofdpersonen.
